Książka-legenda. Napisana ćwierć wieku temu, dotyczy wydarzeń, które miały miejsce w latach 60. 70. i 80. (z lat 90. "załapały" się tylko dwa pierwsze). Pewnie z tego względu wielu fanów futbolu urodzonych na przełomie wieków nie bardzo zrozumie tło opisywanych przez autora wydarzeń (piłka nożna była wówczas zupełnie inna od tej, którą znamy od ostatnich ok. 20 lat).
Najbardziej doceniłem w "Futbolowej gorączce" totalną szczerość autora. Opisuje on siebie bardzo krytycznie, odsłaniając cechy, które większość ludzi stara się ukrywać. M.in. z tego powodu ze zdumieniem odkryłem w wielu fragmentach książki, iż Nick Hornby jako kibic wielokrotnie doznawał identycznych odczuć, jak ja. Zupełnie jakbym czytał o sobie.
Wady? Książki nie pochłaniałem z wypiekami na twarzy, ani w błyskawicznym tempie. W większej jednorazowej dawce wręcz mnie nużyła. Zdecydowanie więcej przyjemności czerpałem z lektury "z doskoku", zapoznając się z dwoma, trzema rozdziałami (są bardzo krótkie i dotyczą konkretnych meczów). Zresztą, książka jest tak napisana, że można czytać losowo jej rozdziały ("skakać" po nich), bez obaw o stratę wątku.
Podsumowując: spodziewałem się nieco więcej, ale dzięki wspomnianej szczerości autora, na pewno nie żałuję lektury.

Książka-legenda. Napisana ćwierć wieku temu, dotyczy wydarzeń, które miały miejsce w latach 60. 70. i 80. (z lat 90. "załapały" się tylko dwa pierwsze). Pewnie z tego względu wielu fanów futbolu urodzonych na przełomie wieków nie bardzo zrozumie tło opisywanych przez autora wydarzeń (piłka nożna była wówczas zupełnie inna od tej, którą znamy od ostatnich ok. 20...