Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ryan Giggs, jeden z wielkich światowego futbolu, którego raczej nikomu przedstawiać nie trzeba. Człowiek legenda, który piłce, choć nigdy nie zastanawiał się, czy chce zostać profesjonalnym piłkarzem, poświęcił całą swoją młodość. "Nie jest tak, że zawsze chciałem zostać profesjonalnym piłkarzem. Nie chcę też powiedzieć, że jestem sfrustrowanym księgowym czy coś w tym rodzaju. Po prostu nigdy nawet przez chwilę nie zastanawiałem się nad tym, kim chcę być w przyszłości." W książce "Moje życie. Moja historia" sam Giggs przedstawiam nam swoje życie, swoją historię. Luźne myśli, anegdoty, wypowiedzi kolegów tworzą jedną przyzwoitą całość, która w sposób czasem bardziej chronologiczny, czasem mniej pokazuje całą piłkarską karierę walijskiego piłkarza. Książka przede wszystkim adresowana do fanów Manchesteru United, bo prezentuje historię nie tylko samego autora, ale też klubu. Przewijają się w niej wielkie nazwiska gwiazd Manchesteru - ilość, której nie sposób tu wymienić. Można przeczytać kilka ciekawych anegdot choćby o przywiązaniu Davida Beckhama do swoich włosów i o wielkim zdziwieniu kolegów, kiedy pojawił się w klubie bez włosów. Poznamy kulisy reklamówek, w których pojawiały się gwiazdy Manchesteru czy też wejdziemy do klubowej szatni - tej 20 lat temu i tej sprzed dwóch trzech lat. Postacie niezmienne - Ryan Giggs i sir Alex Ferguson. Minusem jest to, że jeśli nie sympatyzujesz z ManU, to ciężko będzie Ci się odnaleźć w rzeczywistości książki. By się nie zgubić i dobrze poskładać wątki, trzeba coś wiedzieć o klubie i piłkarzach, którzy w jego barwach występowali. Zwłaszcza, że przekrój nazwisk naprawdę imponuje. Prawdziwego piłkarskiego fana nie powinno to jednak szczególnie zniechęcić, bo zarysowane tu są dwie dekady historii jednego z największych klubów Europy. I właśnie, patrząc z tej drugiej strony, może to być naprawdę ciekawy start do wczytania się w losy Manchesteru United i angielskiego futbolu. Książka skupia się głównie na wydarzeniach boiskowych, czasem około boiskowych, jednak ściśle powiązanych z z piłką. Dzieciństwo, czy życie rodzinne Giggsa są zarysowane powierzchownie i oprócz wskazania Giggsa, że rodzina to jego główny priorytet, niewiele się o niej dowiemy. Poznamy piłkarza jako młodzieńca, który staje przed szansą gry w Manchesterze, o którym we wstępie do książki pisze sam sir Alex Ferguson: "Ryan Giggs to cudowna postać. Jest tak samo skromny i pełen uroku jak tego dnia, kiedy spotkałem go po raz pierwszy. Był wtedy małym chłopcem, dopiero co stał się nastolatkiem. Niewiele wcześniej - w listopadzie 1986 roku - objąłem Manchester United jako trener i dziś, gdy patrzę na jego fenomenalną karierę, która uczyniła go najbardziej utytułowanym piłkarzem w historii angielskiego futbolu, nie mogę uwierzyć, że upłynęło aż ćwierć wieku od momentu, gdy przecięły się nasze ścieżki." Dalej, z każdą kolejną stroną, Giggs to już utalentowany piłkarz, który mocno angażuje się w grę swojego klubu i z każdym dniem w Manchesterze zdobywa nowe doświadczenia. Jeśli ktoś nastawia się na sensacje, czy odniesienia Giggsa do wydarzeń powiązanych ze skandalem, jaki wybuchł w ubiegłym roku z nim w roli głównej, to tu nic podobnego nie znajdzie. Giggs skupia się wyłącznie na piłce. I dobrze, ponieważ nie psuje to wyobrażenia o nim samym i pozwala go oceniać wyłącznie jako sportowca i rozgrzeszać wyłącznie za błędy i potknięcia na boisku. "(…) gdy jakiś kibic zaczepił mnie z prośbą o autograf – podpisałem mu go. Wyobraźcie sobie, co poczułem, kiedy on wziął tę kartkę papieru, podarł, rzucił mi w twarz i roześmiał się szyderczo ze słowami: „Nigdy nie wygracie ligi!”." "Moje życie. Moja historia" pokazuje wspaniałą karierę wspaniałego piłkarza. Szkoda, że czasem pomyłki edytorskie psują czytanie i czasem wręcz frustrują. Gdyby poświęcono więcej czasu na korektę tekstu, mielibyśmy w rękach naprawdę kawałek świetnej piłkarskiej historii. Choć to uwaga czysto techniczna. Merytorycznie książka stoi na dobrym poziomie. Może nie porywa i czytając o takim piłkarzu oczekiwałoby się czegoś więcej, jednak pamiętajmy, że jest to autobiografia, a sam Giggs należy do osób skromnych, który nawet swój własny ślub zdołał ukryć przed mediami i specjalnie swoimi sukcesami się nie przechwala. Mimo kilku niedociągnięć, warto przeczytać autobiografię Ryana Giggsa, choćby przez wzgląd na fakt, że nie otrzymał on nigdy w barwach Manchesteru czerwonej karki i wszak to żywa legenda, która w rozgrywkach klubowych sięgnęła po imponującą ilość trofeów, których mogą mu pozazdrościć choćby Cristiano Ronaldo czy Lionel Messi. Czego się dowiecie z książki? - dlaczego kiedyś warto było przychodzić na trening jako pierwszy; - jaki Giggs preferuje kolor koszulek ManU; - czy we wrześniu 2006 Artur Boruc rzeczywiście faulował Giggsa; - jak z perspektywy Giggsa wyglądał jego najbardziej kontrowersyjny gol (oczywiście wg niego najbardziej kontrowersyjnym golem był ten strzelony ...?) Tyle i jeszcze więcej dowiecie się po przeczytaniu lektury.