Książkę skończyłam dosłownie przed chwilą. Dlatego też będąc jeszcze pod jej wpływem postaram się napisać coś konstruktywnego i wartościowego.

"Bracia Karamazow" to książka trudna, niezwykle trudna, skomplikowana, w której miesza się wiele wątków, problemów i wiele wyborów, których trzeba dokonać. Miałam naprawdę problemy z dojściem do końca tego dzieła. Miałam przerwy w czytaniu, czasami całe tygodnie z daleka. Męczyły mnie długie opisy, jak chociażby opis życia Ojca Zosiny, czy przemowy w sądzie. Nie dałam rady przez to przejść. Do rzeczy.

Główni bohaterowie to trzej bracia: Aleksiej, zwany Aleksym, Dymitr i Iwan Karamazow. Każdy z nich jest kompletnie różny od pozostałych, a przez to ciekawy na swój sposób. Mnie żaden z nich nie przypadł do gustu.
Aleksy- słaby mężczyzna, pod względem fizycznym. Dosyć silny psychicznie biorąc pod uwagę ile musiał wytrzymać. Jako jedyny, według mnie zachował zdrowie psychiczne.
Dymitr- prostak, cham i hulaka. Sam nie mógł się zdecydować czego tak naprawdę chcę w życiu. On mnie denerwował, jego porywczość, jego idiotyczne zachowanie, jego błędy, które były tak oczywiste..
No i w końcu Iwan- wielki buntownik, który odrzucił normy religijne.Również nie do końca chyba wiedział czego tak naprawdę w życiu chciał. Nieodłącznym "elementem" panów były kobiety. Wszystkie, według mnie niezrównoważone psychicznie, nie do końca wiedzące czego tak naprawdę chciały. Ich szybkie zmiany decyzji zniechęcały mnie do dalszego czytania, a jednocześnie zmuszały aby czytać dalej bo jednak ciągle pozostawało pytani: "i co dalej?" To ich zachowanie, te krzyki, spazmy.. Ale widać takie były wtedy kobiety.. Mnie to odpychało.. do nich jako kobiet i jako bohaterek.

Historia jest dosyć smutna, choć rozpoczyna się normalnie. Poznajemy historię rodziny Karamazow, bohaterów i ich charaktery, ich przemyślenia i poglądy na świat. Obserwujemy jak zmieniają się relacje braci, podróżujemy razem z nimi przez wszystkie wydarzenia, dochodząc do finału. Zakończenie zostało całkiem nieźle napisane przez mistrza Dostojewskiego. Autor tak operuje słowem, tak mąci i miesza, że przez bardzo długi okres czasu wierzę w coś co się okazuje bzdurą. A potem nagle rozwiązanie, którego niby się domyślaliśmy, ale nie do końca.
Nie dałam rady, jak już napisałam przebrnąć prze co poniektóre dłuższe opisy.. wypowiedzi, relacje czy historie.
Akcja czasami ciągnie się jak makaron, że czytelnik może mieć wrażenie, że stoimy w miejscu. Z rzadka zdarzały się przyspieszenia akcji..

Podsumowując, książka jest świetna. Powinno się ją przeczytać, już przez sam fakt, że to Dostojewski. Jednakże jest to naprawdę "ciężki kaliber". Mnie przeczytanie zajęło, bez mała ze 3 tygodnie na pewno. Poza tym zrozumienie tego głębszego sensu i znaczenia może się okazać skomplikowane, o ile nie niemożliwe. Wymaga zastanowienia się nad sobą, nad tym co to jest miłość, zdrada i czy dla pieniędzy warto aż tyle poświęcać. Idealna książka ukazująca jak nasze emocje wpływają na to co robimy, jak nasze pragnienia mogą przejąć kontrolę nad.. całym życiem praktycznie.
Zanim przeczytasz, zastanów się czy dasz radę przez to przejść i czy chcesz poświęcić miesiąc albo i więcej na jedną książkę..?

Książkę skończyłam dosłownie przed chwilą. Dlatego też będąc jeszcze pod jej wpływem postaram się napisać coś konstruktywnego i wartościowego.

"Bracia Karamazow" to książka trudna, niezwykle trudna, skomplikowana, w której miesza się wiele wątków, problemów i wiele wyborów, których trzeba dokonać. Miałam naprawdę problemy z dojściem do końca tego dzieła. Miałam przerwy w...