„Sprzedawca arbuzów” to zbiór felietonów, którym Marcin Meller pozytywnie mnie zaskoczył. Wcześniej miałam okazję przeczytać kilka jego tekstów, ale była to sporadyczna, fragmentaryczna lektura.
Tym razem pochłonęłam ponad czterysta stron niemal jednym tchem.

Autor podzielił książkę na cztery części: rodzinną, okołopolityczną, obyczajową i kulturalną, jednak w wielu felietonach wszystkie tematy łączą się w jakiś sposób.

Najwyżej oceniam teksty związane z polityką – Meller dał się tu poznać jako mistrz ciętego języka, riposty, groteski i sardonicznego poczucia humoru.
Świetne są także utwory dotyczące przeczytanych książek i wydarzeń kulturalnych – autor pisze o nich lekko, błyskotliwie i potrafi na kanwie centralnego punktu robić interesujące dygresje (żeby nie było tak słodko, dodam łyżkę dziegciu – w niektórych felietonach pan Marcin po prostu streszcza fabułę, przez co odnosi się wrażenie, że napisał je na kolanie).

Jak to z wszelkimi zbiorami bywa, tak i w tej książce są teksty lepsze i słabsze. Za jedne dałabym autorowi nagrodę, za inne trzepnęłabym w ucho (zwłaszcza jeśli chodzi o felietony, w których autor pisze, że nie ma żadnego pomysłu, a czas go goni – to stały wybieg felietonistów, który jest już ograny i przyznam, że mnie irytuje, tym bardziej jeśli w zbiorze znajduje się kilka tego typu utworów).

Dużym plusem jest tu umiejętność łączenia przeszłości (np. wspomnień z dzieciństwa i pierwszej młodości) z teraźniejszością. Ponieważ jestem z tego pokolenia co autor, z sentymentem odnosiłam się do opisywanych zabaw, czasów szkolnych, młodzieńczego buntu i pierwszych przyjaźni, które trwają do dziś.

Niewątpliwą zaletą książki jest lekki, ale lotny styl. Widać, że autor jest oczytany, obyty z tematyką polityczą i społeczną, zna bieżące wydarzenia kulturalne, co nie dziwi w związku z jego pracą dziennikarza i reportera.
Może czasem pan Marcin przesadza z wulgaryzmami, ale w całym zbiorze znalazłam zaledwie kilka takich przykładów, pozostałe bluzgi są w pełni uzasadnione.

Lektura „Sprzedawcy arbuzów” była bardzo udana – nieraz uśmiałam się do łez, nieraz zadumałam. A o to właśnie mi chodziło, gdy sięgałam po tę książkę.

„Sprzedawca arbuzów” to zbiór felietonów, którym Marcin Meller pozytywnie mnie zaskoczył. Wcześniej miałam okazję przeczytać kilka jego tekstów, ale była to sporadyczna, fragmentaryczna lektura.
Tym razem pochłonęłam ponad czterysta stron niemal jednym tchem.

Autor podzielił książkę na cztery części: rodzinną, okołopolityczną, obyczajową i kulturalną, jednak w wielu...