To niezwykle zabawna i absurdalna komedia. w której tytułowy bohater często wymawia słowa alleluja i hosanna, a piwo było jego wodą życia. Anders Morderca, który do tej pory robotę miał w poniedziałek, środę i w piątek postanowił skończyć z alkoholem, masakrowaniem ludzi i miażdżeniem rzepek za opłatą zdecydował pójść za Jezusem i rozpoczął karierę, jako kaznodzieja zresztą we własnym kościele. W związku z tym często wymawiał też słowa alleluja i hosanna, a piwo było jego wodą życia. Nowemu idolowi, rewolucjoniście pomagała niejaka pastor Johanna Kjellander i recepcjonista Per Persson, którzy zresztą byli dość oryginalną parą. Polecam tą lekką w czytaniu książkę, w której specyficzny szwedzki humor powoduje, iż czyta się ją szybko i z wielką przyjemnością.

To niezwykle zabawna i absurdalna komedia. w której tytułowy bohater często wymawia słowa alleluja i hosanna, a piwo było jego wodą życia. Anders Morderca, który do tej pory robotę miał w poniedziałek, środę i w piątek postanowił skończyć z alkoholem, masakrowaniem ludzi i miażdżeniem rzepek za opłatą zdecydował pójść za Jezusem i rozpoczął karierę, jako kaznodzieja ...

Ależ ta książka była mi teraz potrzebna!
Jest lekka, bardzo absurdalna, nie sposób się przy niej nie uśmiechać. Wciągająca, bezpardonowo depcze świętości i dostarcza niesamowitą porcję radości. I z powodu przednio napisanej historii, i tak w ogóle.
Ta książka jest remedium na zły dzień. Szalona podróż z Panią pastor, Andersem Mordercą, świeżo nawróconym pijakiem i rezolutnym recepcjonistą. Zapnijcie pasy, będzie się działo!

Ależ ta książka była mi teraz potrzebna!
Jest lekka, bardzo absurdalna, nie sposób się przy niej nie uśmiechać. Wciągająca, bezpardonowo depcze świętości i dostarcza niesamowitą porcję radości. I z powodu przednio napisanej historii, i tak w ogóle.
Ta książka jest remedium na zły dzień. Szalona podróż z Panią pastor, Andersem Mordercą, świeżo nawróconym pijakiem i...

Prześmiewczy opis paradosksalnie śmiesznego i mało prawdopodobnego splotu życiowych przypadków.

Prześmiewczy opis paradosksalnie śmiesznego i mało prawdopodobnego splotu życiowych przypadków.

Dziwna historia o cudownym wpływie Jezusa na życie mordercy. Odeszłam od kościoła już jakiś czas temu. Głównym powodem była obłuda i hipokryzja katolików. Dlatego ton w jaki jest napisana powieść idealnie daje mi odczuć że religia jest od zarabiania i kasy oraz do straszenia wiernych. Jeśli się boisz, że nie będziesz miał życia wiecznego idziesz i płacisz na kolejne msze.
Losy trójki bohaterów są pogmatwane, ale ukazane w logiczną konsekwencję. Pastor była w kościele ponieważ tego oczekiwał od niej ojciec - tradycji się nie przerywa. Po ukończeniu teologii i przestudiowaniu Pisma świętego prowadzi zbór. Jednak pewnego dnia mówi z ambony, że Boga nie ma. Zostaje wyrzucona. Los jednak postawił na jej drodze nieszczęśnika recepcjonistę. Ten natomiast wierzy, że jego parszywe życie to pech przenoszony z dziadka na matkę a później na niego. Tak to jest, jeśli obwinia się innych zamiast samodzielnie decydować o sobie. Dołącza do nich Anders Morderca facet, który po 25 latach wychodzi z więzienia. Niezbyt jest obdarowany inteligencją, zamiast tego ma mięsnie i wie jak łamać rzepki w kolanach. Zostaje wkręcony przez powyższą dwójkę w biznes, a nawet dwa. Są pieniądze, ale również wrogowie.

Specyficzna książka z cynicznym i sarkastycznym podejściem do wiary, ludzi a nawet całych społeczności.

Dziwna historia o cudownym wpływie Jezusa na życie mordercy. Odeszłam od kościoła już jakiś czas temu. Głównym powodem była obłuda i hipokryzja katolików. Dlatego ton w jaki jest napisana powieść idealnie daje mi odczuć że religia jest od zarabiania i kasy oraz do straszenia wiernych. Jeśli się boisz, że nie będziesz miał życia wiecznego idziesz i płacisz na kolejne msze....

Specyficzny szwedzki humor. Bohaterowie, których pozornie nic nie łączy. Różnią się wszystkim, począwszy od klasy społecznej, a skończywszy na sposobie rozumowania. Niesamowite zbiegi okoliczności, problemy, które same się rozwiązują. Kalejdoskop postaci i karuzela zdarzeń. Do tego wpleciony wątek wiary i media, które kreują rzeczywistość. Dawni nieprzyjaciele stają się przyjaciółmi. Nie sposób się nudzić!

Specyficzny szwedzki humor. Bohaterowie, których pozornie nic nie łączy. Różnią się wszystkim, począwszy od klasy społecznej, a skończywszy na sposobie rozumowania. Niesamowite zbiegi okoliczności, problemy, które same się rozwiązują. Kalejdoskop postaci i karuzela zdarzeń. Do tego wpleciony wątek wiary i media, które kreują rzeczywistość. Dawni nieprzyjaciele stają się...

Po stulatku niby wszystko OK ale po jakiś czasie ten styl jest nużący. Ledwo doczytałem do końca...

Po stulatku niby wszystko OK ale po jakiś czasie ten styl jest nużący. Ledwo doczytałem do końca...

Takie lekkie, przyjemne i szybko się czyta :) Nie tak wciągające jak stulatek, ale i tak spoko :)

Takie lekkie, przyjemne i szybko się czyta :) Nie tak wciągające jak stulatek, ale i tak spoko :)

Książka lekka i przyjemna w czytaniu, wręcz idealna na okres w którym nie miałam czasu czytać i mogłam pozwolić sobie na przeczytanie kilku stron naraz. Fabuła interesujący, ale nie zbyt zawiła tak by nie zgubić wątku. Czytałam dwie inne książki tego autora i nie zawiódł mnie. Jedyny minus jest taki, że czytanie szwedzkich nazw na głos było bardzo ciężkie :)

Książka lekka i przyjemna w czytaniu, wręcz idealna na okres w którym nie miałam czasu czytać i mogłam pozwolić sobie na przeczytanie kilku stron naraz. Fabuła interesujący, ale nie zbyt zawiła tak by nie zgubić wątku. Czytałam dwie inne książki tego autora i nie zawiódł mnie. Jedyny minus jest taki, że czytanie szwedzkich nazw na głos było bardzo ciężkie :)

Potrzeba lekkiej i niewymagającej lektury? Jonas Jonasson zawsze stanie na wysokości zadania. Po "Stulatku, który wyskoczył przez okno i zniknął" oraz "Analfabetce, która potrafiła liczyć" przyszedł czas na trzecią książkę szwedzkiego pisarza. Jonasson nie zmienia swojego stylu pisania, jednak to, co zachwycało w dwóch poprzednich powieściach, w "Andersie Mordercy" zaczyna powoli nużyć. Niby dalej czyta się szybko, ale jednak po kilku krótkich rozdziałach miałam ochotę zrobić sobie przerwę i wrócić do książki kolejnego dnia. I tak "Stulatka" oraz "Analfabetkę" przeczytałam w dwa wieczory, a "Andersa" męczyłam dobry tydzień.
Cała akcja kręci się wokół trójki tytułowych bohaterów - Andersa Mordercy, który po odsiedzeniu paru wyroków za morderstwa postanawia sobie nie trafić znów do więzienia, oraz specyficznej pary jego "przyjaciół" - recepcjonisty Pera Perssona oraz pastor Johanny Kjellander. "Kilkoro wiernych nieprzyjaciół" to zaś przestępczy światek Sztokholmu, który ma swoje powody, by ścigać Andersa. Recepcjonista i pastor zastanawiają się, jak by tu zbić majątek na współpracy z byłym mordercą, a sam morderca… staje się nagle nadzwyczaj religijny, w czym pomaga mu częste spożywanie "krwi Jezusa" pod postacią taniego sikacza. Jak to u Jonassona, absurd goni absurd, bohaterowie mają zaskakujące pomysły i cały czas bardzo dużo się dzieje. Ale może humor Jonassona się już nieco wyczerpał, bo "Anders Morderca" wzbudzał mój śmiech zdecydowanie rzadziej niż poprzednie książki autora.
Jeśli nie macie wysokich oczekiwań, a chcecie się po prostu "odmóżdżyć" przy lekkiej lekturze, "Anders Morderca" świetnie się do tego nada. W bonusie dostaniemy też trochę satyry na szwedzkie społeczeństwo i jego podejście do religii, na samą religię oraz na prasę, która goni za sensacją.

Potrzeba lekkiej i niewymagającej lektury? Jonas Jonasson zawsze stanie na wysokości zadania. Po "Stulatku, który wyskoczył przez okno i zniknął" oraz "Analfabetce, która potrafiła liczyć" przyszedł czas na trzecią książkę szwedzkiego pisarza. Jonasson nie zmienia swojego stylu pisania, jednak to, co zachwycało w dwóch poprzednich powieściach, w "Andersie Mordercy"...

Niestety. Ogromne rozczarowanie po fantastycznym Stulatku. Dwa poziomy niżej, choć pewnie znajdzie wielbicieli.

Niestety. Ogromne rozczarowanie po fantastycznym Stulatku. Dwa poziomy niżej, choć pewnie znajdzie wielbicieli.