Mróz ma jedną zaletę dość rzadko niestety spotykaną pośród obecnych autorów kryminałów (zwłaszcza tych ze Skandynawii, którzy dominują na naszych półkach czort wie czemu). Mróz nie przynudza. Coś się w jego powieściach dzieje. Wbrew pozorom - to nie jest dla kryminału typowe, zwykle nikt tam ani nie strzela, ani nie gania, anie nie ucieka, ot, urzędnik przy kawie prowadzi śledztwo a główne jego zmartwienie to konferencje prasowe. No więc tu dla Mroza plusy.
Ale przynajmniej odnośnie tej książki - jak się człowiek zastanowi nad szczegółami, to ona jest miejscami głupia po prostu. Prokurator wywalony z roboty za to, że dotknął ręki przesłuchiwanej?! Prostytutki?! I jej słowo wystarczyło?! W Polsce??!!!!
Albo inna bajka - znany z twarzy i wszelkich innych śladów biologicznych, tożsamościowych itp facet, zbrodniarz takiego kalibru jak nieomal Bin Laden tylko bardziej wredny SIEDEM LAT ukrywa się w Polsce i czyni to skutecznie. Ot tak. Nie miliarder przy tym, nie mafioso z powiązaniami, nie-szary obywatel.
Ludzie z wydawnictwa pana Mroza - za co wy bierzecie pieniądze? Ktoś powinien autorowi dyskretnie podpowiedzieć, że skoro ma to nie być komedia typu "Kiler" tylko niby realistyczna powieść, to trzeba by ociupinę uwiarygodnić te cuda niewidy.
Ucieczka arcyzbrodniarza, którego policja WYPUSZCZA a więc ma czas się przygotować, by go śledzić i z oczu nie stracić tak banalnie jak to w książce opisano - też kompletnie wyssana z palca. Mróz to tłumaczy "a bo w Afganistanie wojsko na rynku tak taliba straciło z oczu choć drony latały". Taliba na rynku w Afganistanie - spoko. Pieszego zwłaszcza. Ale tu mamy parking przed supermarketem z którego wyjeżdża się kilkoma raptem drogami i policję, która, powtórzę, wiedziała że facet będzie uciekał i trzeba go śledzić.
Naprawdę - ciekawe to może i jest, ale napisane jak scenariusz na film hollywoodzki adresowany do widza niepełnoletniego. Bo dorosły może mieć problemy ze strawieniem czegoś tak bezmyślnie pisanego.
Już nie będę analizował psychologicznej strony zachowań czy to bohaterów (powiedzmy, że obaj, z Behawiorystą włącznie, to psychole i to usprawiedliwia wszystko) czy społeczeństwa. Powiem tylko - jest dość kuriozalnie i nie wierzę, by głosowanie "zabić biznesmena czy poobcinać ręce i nogi małym dziewczynkom" Polacy rozstrzygnęli na korzyść biznesmena. No po prostu nie wierzę, moje widzenie narodu jest dokładnie odwrotne. W każdym razie - i tu jest sporo wątpliwości, ale te są natury mniej materialnej, trudniej zatem cię autora czepiać.

Mróz ma jedną zaletę dość rzadko niestety spotykaną pośród obecnych autorów kryminałów (zwłaszcza tych ze Skandynawii, którzy dominują na naszych półkach czort wie czemu). Mróz nie przynudza. Coś się w jego powieściach dzieje. Wbrew pozorom - to nie jest dla kryminału typowe, zwykle nikt tam ani nie strzela, ani nie gania, anie nie ucieka, ot, urzędnik przy kawie prowadzi...