ciężko się połapać co jak i dlaczego.

ciężko się połapać co jak i dlaczego.

Nie rozumiem co autor chciał osiągnąć. Zabawy z misz maszem gatunkowym nie będę komentować, może inspiracja Kingiem. Natomiast w przeciwieństwie do Kinga, motywacje bohaterów do prowadzenia fabuły są przypadkowe i nielogiczne. Opisy to śmietnisko ekspozycji. Narrator musi dopowiedzieć co bohater czuje, bo chyba autor uważał, że jesteśmy za głupi, żeby wyciągnąć wnioski z samego dialogu. Można by podczas czytania grać w pijacką grę - szot wódki za każdym razem kiedy przeczytamy jakiś totalny banał, który znamy z kryminałów. Tylko tak powieść zyskałaby na wartości literacko-rozrywkowej.

Nie rozumiem co autor chciał osiągnąć. Zabawy z misz maszem gatunkowym nie będę komentować, może inspiracja Kingiem. Natomiast w przeciwieństwie do Kinga, motywacje bohaterów do prowadzenia fabuły są przypadkowe i nielogiczne. Opisy to śmietnisko ekspozycji. Narrator musi dopowiedzieć co bohater czuje, bo chyba autor uważał, że jesteśmy za głupi, żeby wyciągnąć wnioski z...

książkę czytało się dobrze. Takie połączenie kryminału i Dana Browna. Moim zdaniem pomysł miał potencjał tylko końcówka została trochę zjechana. Ale ogólnie czas poświęcony książce uważam za przyjemny. I polecam.

książkę czytało się dobrze. Takie połączenie kryminału i Dana Browna. Moim zdaniem pomysł miał potencjał tylko końcówka została trochę zjechana. Ale ogólnie czas poświęcony książce uważam za przyjemny. I polecam.

Recenzja:Bardzo Dobry Kryminał konkretna i dopracowana fabuła dobra książka na jesienne wieczory akcja się rozwija z każdą stroną.Jest to bardzo ciekawy kryminał na miarę wszystkich jakie do tej pory czytałem także serdecznie polecam :D

Recenzja:Bardzo Dobry Kryminał konkretna i dopracowana fabuła dobra książka na jesienne wieczory akcja się rozwija z każdą stroną.Jest to bardzo ciekawy kryminał na miarę wszystkich jakie do tej pory czytałem także serdecznie polecam :D

Zdecydowanie polecam. Bardzo lubię czytać historie, które trzymają w napięciu i z minuty na minutę rozkręcają się bardziej, tak że chce się przeczytać od razu jednym tchem. W tum3 prypadku tak wlas6nie mamy. Ciekawie naszkicoeana fabuła i bohaterowie, których nie sposób nie polubić. Moim zdaniem jedna z lepszych powieści przeczytanych przeze mnie w ostatnim czasie.

Zdecydowanie polecam. Bardzo lubię czytać historie, które trzymają w napięciu i z minuty na minutę rozkręcają się bardziej, tak że chce się przeczytać od razu jednym tchem. W tum3 prypadku tak wlas6nie mamy. Ciekawie naszkicoeana fabuła i bohaterowie, których nie sposób nie polubić. Moim zdaniem jedna z lepszych powieści przeczytanych przeze mnie w ostatnim czasie.

Debiut autora i od razu znakomita powieść! Ciekawie naszkicowane postaci i wciągająca intryga sprawiają, że nie sposób się od niej oderwać. Autor ma lekkie pióro i świetne wyczucie tego jak zaintrygować czytelnika już od pierwszej strony.Serdecznie polecam wszystkim, którzy szukają wyjątkowej, zajmującej powieści.

Debiut autora i od razu znakomita powieść! Ciekawie naszkicowane postaci i wciągająca intryga sprawiają, że nie sposób się od niej oderwać. Autor ma lekkie pióro i świetne wyczucie tego jak zaintrygować czytelnika już od pierwszej strony.Serdecznie polecam wszystkim, którzy szukają wyjątkowej, zajmującej powieści.

„Successio” to przykład eklektyzmu w literaturze, przy czym w tym przypadku można mówić wyłącznie o pejoratywnym znaczeniu tego określenia. Ale nie bawiąc się w eufemizmy powiem tylko, że autor zupełnie nie panował nad fabułą i chyba sam nie do końca wiedział co chce napisać.
No bo co my tu mamy? Najpierw trochę kryminału, który dość szybko przechodzi w sensację, potem przygodówka w stylu Dana Browna, a na końcu jakiś baśniowy horror. I o ile ten początek jeszcze zapowiadał się całkiem nieźle, to później było już tylko coraz gorzej, no a zakończenie to kompletna katastrofa.
Pomysł, wokół którego toczy się akcja tej powieści, jest tak bzdurny, pozbawiony sensu i elementarnej logiki, że zastanawiam się, do jakiego czytelnika autor adresuje swoje „dzieło”.
Dawno nie czytałem czegoś tak słabego.
Zdecydowanie odradzam.

„Successio” to przykład eklektyzmu w literaturze, przy czym w tym przypadku można mówić wyłącznie o pejoratywnym znaczeniu tego określenia. Ale nie bawiąc się w eufemizmy powiem tylko, że autor zupełnie nie panował nad fabułą i chyba sam nie do końca wiedział co chce napisać.
No bo co my tu mamy? Najpierw trochę kryminału, który dość szybko przechodzi w sensację, potem...

Mistrzowska intryga zaprezentowana przez Dawida Niemca sprawiła, że nie mogłam oderwać się od lektury ani na chwilę, każdą sekundę wykorzystywałam na czytanie, nie mogąc doczekać się finału. „Successio” polecam przede wszystkim fanom dobrego kryminału.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/successio-dawid-niemiec/

Mistrzowska intryga zaprezentowana przez Dawida Niemca sprawiła, że nie mogłam oderwać się od lektury ani na chwilę, każdą sekundę wykorzystywałam na czytanie, nie mogąc doczekać się finału. „Successio” polecam przede wszystkim fanom dobrego kryminału.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/successio-dawid-niemiec/

Bardzo wciągająca książka, której tak do końca nie nazwałabym kryminałem, raczej sensacją z lekką nutką czegoś mrocznego. Ze strony na stronę akcja rozkręcała się i robiło się coraz ciekawiej. Główny bohater książki chodź spokojnego życia nie wiódł, jeszcze bardziej mu się ono zagmatwało. Ktoś czyha na jego życie, a żeby dowiedzieć się o co chodzi musi poznać historię swojej rodziny. A ta historia jest dość niezwykła.

Bardzo wciągająca książka, której tak do końca nie nazwałabym kryminałem, raczej sensacją z lekką nutką czegoś mrocznego. Ze strony na stronę akcja rozkręcała się i robiło się coraz ciekawiej. Główny bohater książki chodź spokojnego życia nie wiódł, jeszcze bardziej mu się ono zagmatwało. Ktoś czyha na jego życie, a żeby dowiedzieć się o co chodzi musi poznać historię...

Niespodziewana fabuła

Niespodziewana fabuła