Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To trzecia powieść tego autora, którą przeczytałam. Gdy sięgałam po pierwszą -Successio -nachodziły mnie myśli może mi się nie spodobać czytam dużo ,ale niekoniecznie kryminały bo nigdy nie wiem kto jest mordercą 😁 nie umiem tego wydedukować. Jakże miło się rozczarowałam - tu nie o mordercę chodzi . Potem był Apokryf i wpadłam totalnie... W Naznaczeniu, tak jak i w poprzednich powieściach ważna jest całość opowieści bo nic nie jest tak oczywiste jak myślimy i jak jesteśmy przyzwyczajeni.
Owszem jest grób i pali się- cóż w tym dziwnego zapewne jakaś świeca, znicz się rozlał, wielkie mi mecyje ! Otóż nic z tych rzeczy, nie tędy droga. Więc o co chodzi? Ekshumacja rozwiąże sprawę? I od tego momentu sprawa się komplikuje. W tym wszystkim Natalia dziennikarka, która niby nie chce rozwikłać sprawy, ale jednak coś ją do niej ciągnie. Kobieta o charakterze "lekko denerwującym " -początkowo potem jednak zaczyna się ją lubić, a może jej współczuć... Jej nieumiejętność okazywania uczuć, pewna oschłość a w tym wszystkim maly synek. Ludzie, którzy ją otaczają nie są tymi za których się ich bierze. Komu zaufać, kogo poprosić o pomoc? Jak sobie poradzić? Na domiar złego tajna organizacja a wszystko związane z rodem Piastów i umiejscowione na Mazurach. Do tego zmarły bezdomny nic nie jest oczywiste ...
Książka trzymająca w napięciu do samego końca. Styl pisarski niezwykle lekki i łatwy w odbiorze nie ma tu górnolotnej paplaniny, a wszystko idealnie dobrane i dopasowane zarówno stylistycznie i rzeczowo.
Polecam powieść tę i poprzednie. Ciśnie się na usta jeszcze : a może ekranizacja ?
Z niecierpliwością czekam na kolejną powieść Dawida Niemca

To trzecia powieść tego autora, którą przeczytałam. Gdy sięgałam po pierwszą -Successio -nachodziły mnie myśli może mi się nie spodobać czytam dużo ,ale niekoniecznie kryminały bo nigdy nie wiem kto jest mordercą 😁 nie umiem tego wydedukować. Jakże miło się rozczarowałam - tu nie o mordercę chodzi . Potem był Apokryf i wpadłam totalnie... W Naznaczeniu, tak jak i w...

Zdecydowanie polecam. Bardzo lubię czytać historie, które trzymają w napięciu i z minuty na minutę rozkręcają się bardziej, tak że chce się przeczytać od razu jednym tchem. W tum3 prypadku tak wlas6nie mamy. Ciekawie naszkicoeana fabuła i bohaterowie, których nie sposób nie polubić. Moim zdaniem jedna z lepszych powieści przeczytanych przeze mnie w ostatnim czasie.

Zdecydowanie polecam. Bardzo lubię czytać historie, które trzymają w napięciu i z minuty na minutę rozkręcają się bardziej, tak że chce się przeczytać od razu jednym tchem. W tum3 prypadku tak wlas6nie mamy. Ciekawie naszkicoeana fabuła i bohaterowie, których nie sposób nie polubić. Moim zdaniem jedna z lepszych powieści przeczytanych przeze mnie w ostatnim czasie.

Książkę przeczytałam dwukrotnie. Co samo w sobie świadczy o tym, że jest dobra . Oprócz tego, że wciąga to niesamowicie trzyma w napięciu, a w dodatku zaskakuje. Nie jest to literatura typu: przeczytałam ale zapomniałam o czym jest. Posiada jeszcze jedną zaletę zżywa się z bohaterami. Teraz negatywy: niestety kończy się i cóż pozostaje pustka . Mieć można tylko nadzieję że autor jeszcze coś napisze.

Książkę przeczytałam dwukrotnie. Co samo w sobie świadczy o tym, że jest dobra . Oprócz tego, że wciąga to niesamowicie trzyma w napięciu, a w dodatku zaskakuje. Nie jest to literatura typu: przeczytałam ale zapomniałam o czym jest. Posiada jeszcze jedną zaletę zżywa się z bohaterami. Teraz negatywy: niestety kończy się i cóż pozostaje pustka . Mieć można tylko nadzieję że...