Nie każdy autor potrafi w prosty i naturalny sposób pisać o rzeczach trudnych i bolesnych, bez zbędnego ubarwiania i koloryzowania rzeczywistości. Jednak czasami trafiam na książki takich autorów jak Agnieszka Olejnik, która zachwyciła mnie swoim stylem i historią opisującą prawdziwe życie, które nie zawsze ma słodki smak. Zapraszam na recenzję „Miłości z nutą imbiru”, drugiego tomu cyklu „Wszystkie smaki świata”.

Ewa po nieudanym małżeństwie próbuje na nowo ułożyć swoje życie z Andrzejem. Przy nim znów czuje, że żyje, czuje się piękna i pociągająca. Niestety szczęście nie trwa długo, gdyż z Anglii wraca żona Andrzeja i mężczyzna przestaje być z Ewą szczery, przez co zaczynają oddalać się od siebie. Czy uda się uratować ten związek? Czy zawalczą o siebie? Tego Wam nie napiszę, ale zdradzę, że na horyzoncie pojawi się kolejny przystojny mężczyzna.
Ewa także znów martwi się o Klaudię, ale dziewczyna nie chce szczerze porozmawiać z matką, kobieta nie mając innego wyjścia, zaczyna potajemnie śledzić bloga córki. Czy tam znajdzie odpowiedzi? Czy Klaudia wreszcie odnajdzie siebie? Czy w końcu będzie szczęśliwa? Przekonajcie się sami.

„Agnieszka Olejnik to polonistka i anglistka, mama trzech synów oraz właścicielka czterech psów. Odkąt zamieszkała w domu na skraju lasu, pod wielkimi dębami, codziennie budzi się z uczuciem spokoju w duszy i zwyczajnego szczęścia. Święcie wierzy, że to od bliskości drzew. W młodości szybowniczka i wielbicielka jaskiń. Podróżniczka – odwiedziła m.in. Czrnogórę, Bośnię, Rumunię, Estonię, Sycylię, zjechała całą Skandynawię, by dotrzeć do Nordkapp. Tatry kocha miłością niemal romantyczną. Prowadzi bloga „Barwy i smaki mojego życia”, gdzie opowiada nie tylko o książkach, ale także o fotografowaniu przyrody, zdrowej kuchni i pysznych nalewkach.”

„Miłość z nutą imbiru” to cudowna i wartościowa kontynuacja losów Ewy. To powieść o prawdziwym życiu, o troskach oraz o marzeniach, które ma każdy z nas. Autorka porusza w niej dość trudne tematy, jakimi są: homoseksualizm, czy depresja poporodowa. Jednak nie obawiajcie się, że przygniotą Was problemy bohaterów. Zapewniam Was, że tak się nie stanie, gdyż Agnieszka Olejnik w swojej książce zachowała lekkość, ciepło i przede wszystkim dużo dobrych emocji.

Powieść ta jest wielowątkowa, autorka nie skupia się tylko na życiu i problemach głównej bohaterki, której życie kolejny raz daje w kość. Klaudia przeżywa kolejne młodzieńcze fascynacje, Tamara poznaje uroki macierzyństwa i nawet Andrzej musi zmierzyć się ze swoim problemem. Żaden z tych wątków nie został potraktowany przez autorkę po macoszemu, każdy bohater i jego historia jest ważną częścią tej powieści. Poza tym bohaterowie są bardzo wiarygodni i prawdziwi, dzięki temu bardzo łatwo czytelnikowi nawiązać z nimi więź i się z nimi utożsamić. Jednak tak, jak i w poprzedniej części najbliżej emocjonalnie było mi do Ewy i całym sercem przeżywałam z nią jej wzloty oraz upadki. Podziwiałam ją za jej hart ducha i za to, jak radziła sobie ze wszystkimi problemami.

Polecam Wam tę powieść z całego serca. To przepiękna opowieść o prawdziwym życiu, o marzeniach, o pragnieniach, pełna trudnych wyborów i rozterek, które spotykają wielu z nas. Książka skłania także do wielu refleksji nad życiem, nad samym sobą oraz nad ludźmi, którzy nas otaczają.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona.
Link do recenzji
http://kobiecerecenzje365.blogspot.com/2017/05/nie-kazdy-autor-potrafi-w-prosty.html

Nie każdy autor potrafi w prosty i naturalny sposób pisać o rzeczach trudnych i bolesnych, bez zbędnego ubarwiania i koloryzowania rzeczywistości. Jednak czasami trafiam na książki takich autorów jak Agnieszka Olejnik, która zachwyciła mnie swoim stylem i historią opisującą prawdziwe życie, które nie zawsze ma słodki smak. Zapraszam na recenzję „Miłości z nutą imbiru”,...