"Q. Taniec śmierci" to gruba powieść. 700 stron o reformacji i zawiłościach losu jednego bohatera. Anonima. Osoby o wielu imionach. Tak na prawdę nigdy nie poznajemy jego prawdziwego - pierwszego imienia. Poznajemy dopiero te, które przybrał w życiołej tułaczce wiecznego uciekiniera. Wielu i jeden. Ktokolwiek. Człowiek z tłumu. Tak samo jak jego przeciwnik. Qoèlet. Eklezjasta. Prorok nieszczęścia. Ktoś i nikt. Prawie jak bracia bliźniacy po dwóch stronach barykady.

Tłem akcji powieści są zapoczątkowane w XVI wieku konflikty religijne. Główny bohater znajduje się w centrum tych wydarzeń. Był świadkiem wywieszenia 95 tez przez Marcina Lutra w Wittenberdze. Służył Thomasowi Münzerowi podczas wojny chłopskiej w Niemczech i rzezi w Frankenhausen. Jako anabaptysta uczestniczył w szaleństwie Münsteru. Był mścicielem u boku Jana Batenburga oraz towarzyszył Eloi Pruystinckowi w Antwerpii. Z wszytkich przygód wychodził cało. Jego przeznaczeniem było żyć.

I choć mógł umrzeć wiele razy to jego podróż trwała dalej. Przeżył dziesięć różnych żywotów. Na starość została tylko jedna sprawa do załatwienia. Jeden rachunek do wyrównania. Przez te wszystkie dziesięciolecia coraz bardziej zbliżał się do swojego przeciwnika. Wiedział już jak zwabić Q w pułapkę i poznać twarz osoby, która wielokrotnie go zdradziła.

Z pewością zakończenie bardzo mnie zaskoczyło. Odrobinę rozczarowało lecz było ciekawe. Książka licząca 700 stron, której akcja rozkręca się w około jednej trzeciej powieści. Początkowo chaotyczna, później spójna i uporządkowana - hronologiczna. Mimo wszystko bardzo ciekawa. Ukazująca pewien niehlubny rozdział historii Europy.

"Q. Taniec śmierci" to gruba powieść. 700 stron o reformacji i zawiłościach losu jednego bohatera. Anonima. Osoby o wielu imionach. Tak na prawdę nigdy nie poznajemy jego prawdziwego - pierwszego imienia. Poznajemy dopiero te, które przybrał w życiołej tułaczce wiecznego uciekiniera. Wielu i jeden. Ktokolwiek. Człowiek z tłumu. Tak samo jak jego przeciwnik. Qoèlet....