O książce pierwszy raz usłyszałem w 1997 roku od pewnego znajomego. Kolega ten miał opinię „nawiedzonego”, więc nie wziąłem jego lektury zbyt poważnie. <br />
<br />
O samym autorze słyszałem tu i ówdzie różne wiadomości.Ukazywały się one przy okazji publikacji kolejnych pozycji w jego dorobku. Z tych informacji wyłaniał się obraz autora znanego i cenionego. Osobiście było mi jednak z nim nie po drodze i nigdy nie skorzystałem by zapoznać się z jego twórczością.<br />
<br />
Okazuje się jednak, że wizyta w jednym z dyskontów spod znaku pożytecznego owada, może sprawić, iż nasze horyzonty się poszerzą. Tak tak, w tym sklepie jest regalik z tanią książką i uważam tą inicjatywę za bardzo pomysłową. W ten sposób skorzystałem już kilkukrotnie, ponieważ okazało się, że można sprzedawać książki wydane i ładnie i tanio. Nic więcej nie potrzeba, bo przecież liczy się sama treść.<br />
<br />
Już na samym początku zaskoczył mnie prolog i przypowieść o Narcyzie i jeziorze.<br />
<br />
Nigdy nie znałem tej historii z takim zakończeniem, które zmienia diametralnie sens mitu. W książce Paula Coelho to jezioro jest tym, które jest zakochane w sobie bardziej niż Narcyz. To jezioro jest tak zapatrzone w swoją urodę, że nie spostrzega wdzięków chłopca. Dlatego go opłakuje, gdyż nie może już w jego oczach dostrzec własnego odbicia. Zaskakujące i piękne.<br />
<br />
Dalej niestety nie było już tak pięknie. Prawdopodobnie było to związane z faktem, że była to pierwsza książka po Trylogii Złodziejskiej Sergiusza Piaseckiego, a ta jak wiecie, jest o świecie brutalnym i niesprawiedliwym. Przez co jest bardzo realistyczna.<br />
<br />
„Alchemik” zaczyna się natomiast bardzo spokojnie. Przedstawia wręcz idylliczne obrazki. Młody pasterz przemierzający andaluzyjskie pola, prowadząc stado owiec zastanawia się nad sensem swojego życia. Marzy o córce kupca, która wydaje mu się spełnieniem jego chłopięcych pragnień. Jego życie wydaje się poukładane i bez trudu potrafi wyobrazić sobie jak będzie wyglądała jego przyszłość.<br />
<br />
Wszystko się zmieni w chwili, kiedy napotka na swojej drodze starego Króla Salem. On bowiem namówi młodzieńca do zerwania z dotychczasowym życiem. Posłuży się przy tym historią o ukrytym skarbie, który ma być ukryty w pobliżu piramid. Pasterz postanawia sprzedać stado i wyruszyć do Egiptu. Sama podróż zacznie się dla niego okropnie.<br />
<br />
Już w pierwszym dniu pobytu na afrykańskiej ziemi zostanie okradziony ze wszystkich kosztowności, które posiadał. To go jednak nie złamie i postanowi kontynuować podróż.<br />
<br />
Pierwszą osobą, która poda mu pomocną dłoń będzie Sprzedawca Kryształów. To dzięki niemu zarobi na swoją dalszą drogę i wyruszy przez pustynie na spotkanie ze swoim skarbem.<br />
<br />
Nie zdradzając treści książki powiem tylko, że tym skarbem będzie spełnienie marzeń. Jakie to marzenia i skarb dowie się ten kto przeczyta książkę. <br />
<br />
Gdybym spróbował streścić jak najkrócej „Alchemika” było by to właśnie : zerwanie z dotychczasowym życiem i dążenie do spełniania marzeń.<br />
<br />
Książka nie jest ani nowatorska ani odkrywczego. Wiele spotkałem takich książek. Jednak ma w sobie coś , co przywołuje uśmiech na twarzy. Daje przykład, że nigdy nie jest za późno na realizacje, nawet najbardziej szalonych, planów. Umiejscowienie akcji w klimatach orientalnych, nadaje książce charakteru mistycznego.<br />
<br />
Alchemia także jest tajemnicza i nieznana. Poznają ją tylko nieliczni i najbardziej wytrwali. Może być więc doskonałą alegorią marzeń. Oprócz oczywistego celu jakim jest kamień filozoficzny, posiada także inny. Tym dążeniem jest podporządkowanie swojego życia do osiągnięcia szczęścia. <br />
<br />
Spotkanie tytułowego alchemika, jest też celem i marzeniem jednego z bohaterów książki.<br />
<br />
Na tym zakończę. <br />
<br />
Książkę polecam tym, którzy zmęczeni dniem codziennym, chcą oderwać się od szarej rzeczywistości. Wielu z nas, także i ja, jesteśmy takim Sprzedawcą Kryształów, który zadowala się samym marzeniem o osiągnięciu celu a nie jego realizowaniem.<br />
<br />
Życzę każdemu by znalazł siły na podróż do swojej osobistej Mekki.<br />
<br />
Życzę także każdemu spotkania swojej Fatimy ;)<br />

O książce pierwszy raz usłyszałem w 1997 roku od pewnego znajomego. Kolega ten miał opinię „nawiedzonego”, więc nie wziąłem jego lektury zbyt poważnie. <br />
<br />
O samym autorze słyszałem tu i ówdzie różne wiadomości.Ukazywały się one przy okazji publikacji kolejnych pozycji w jego dorobku. Z tych informacji wyłaniał się obraz autora znanego i cenionego. Osobiście było...