Leonia w wypadku traci wzrok. Przechodzimy wraz z nią fazę mroku, w której spoza zamkniętych powiek nie widać nawet skrawka światła.
Książka liczy lekko ponad 100 stron. I do epilogu czyta się całkiem interesująco. Autorka miała chyba zamiar opisać jednak tylko pierwszą fazę zetknięcia się bohaterki ze swą ułomnością. Bo nagle, jak zdaje się, że stoi na dobrej drodze, by zacząć się przełamywać...
...autorka kończy książkę. I daje najgłupszy epilog, jaki miałam okazję czytać. Przypomina raczej streszczenie tego, co powinna jeszcze napisać. I za ten epilog - nie polecam książki. Dobrze się zaczęło, masakrycznie skończyło. Książka jest urwana. Ten epilog to jakaś drwina z czytelnika.
Ja rozumiem, że to powieść skierowana raczej do młodzieży. Ale chyba jakieś zasady przyzwoitości i kunsztu pisarskiego obowiązują? Chyba nie ma co tego czytelnika lekceważyć ze względu na jego młody wiek? Bo tu wyszło: no, co chciałam napisać, napisałam, a reszty mi się nie chce, to se streszczę, by książka miała jakieś zakończenie.

Leonia w wypadku traci wzrok. Przechodzimy wraz z nią fazę mroku, w której spoza zamkniętych powiek nie widać nawet skrawka światła.
Książka liczy lekko ponad 100 stron. I do epilogu czyta się całkiem interesująco. Autorka miała chyba zamiar opisać jednak tylko pierwszą fazę zetknięcia się bohaterki ze swą ułomnością. Bo nagle, jak zdaje się, że stoi na dobrej drodze, by...