100-stronicowe książki tej Pani pisane są intencjonalnie, na zamówienie (wydawcy serii?). Mało w nich głębszej psychologii

100-stronicowe książki tej Pani pisane są intencjonalnie, na zamówienie (wydawcy serii?). Mało w nich głębszej psychologii

Pamiętam jak jeszcze kilkanaście lat temu byłam oczarowana serią Ossolineum dla młodzieży, a zwłaszcza książkami Pani Jany Frey i Heidi Hassnmuller. Były to moje pierwsze "poważniejsze" lektury i pamiętam jak niesamowicie potrafiły mną wstrząsnąć. Nawet po latach nazwiska autorek czy tytuły ukochanych pozycji zachowały się w mojej wyjątkowo ulotnej pamięci, co myślę że jest najlepszą ich rekomendacją. Na ten tytuł trafiłam przypadkiem, nie miałam okazji go czytać w przeszłości, a więc skorzystałam z okazji, zakupiłam książkę i wróciłam do ulubionej autorki z sentymentem. No cóż... Wiadomo, że człowiek jest już starszy, bardziej doświadczony, mniej go szokuję, ale książkę czytało mi się dobrze. Historie Pani Frey były oparte na faktach i myślę, że tutaj jest podobnie. Tym bardziej więc treść do nas trafia i skłania do refleksji. Książka jest cieniutka, co jest w jej przypadku plusem, gdyż nie ma niepotrzebnych opisów i rozciągania fabuły. Czyta się ją naprawdę szybko. I choć nie nazwę "Nikomu ani słowa" jedną z ulubionych tytułów autorki to cieszę się, że ją przeczytałam, takie historię są potrzebne do ukazania. Polecam przede wszystkim młodzieży. Wśród tych wszystkich wymyślnych, często płytkich i durnych bestsellerów young adult takie pozycje to prawdziwe perełki.

Pamiętam jak jeszcze kilkanaście lat temu byłam oczarowana serią Ossolineum dla młodzieży, a zwłaszcza książkami Pani Jany Frey i Heidi Hassnmuller. Były to moje pierwsze "poważniejsze" lektury i pamiętam jak niesamowicie potrafiły mną wstrząsnąć. Nawet po latach nazwiska autorek czy tytuły ukochanych pozycji zachowały się w mojej wyjątkowo ulotnej pamięci, co myślę że jest...

Dwóch nastolatków zakochuje się w tej samej dziewczynie. Jest to próba dla ich przyjaźni, bo Karlotta wybiera Leandra, co sprawia, że Sammy zaczyna żywić urazę do przyjaciela. Wstępuje do bandy Rafaela-największego wroga Leandra i zaczyna interesować się filmami pornograficznymi, budzi się w nim agresja i odnajduje przyjemność w szykanowaniu uczniów ze szkoły. Matka chłopca jest zbyt zaaferowana nowym mężczyzną i przeprowadzką, by zapobiec przemianie syna. Do czego to doprowadzi?

Powieść ku przestrodze nie tylko dla młodzieży, ale też rodziców. W końcu przemoc w szkole, pornografia i nieodpowiednie towarzystwo to tematy, których nie powinno się lekceważyć.
Moja uwaga jest taka, że ilość błędów jest rażąca. Przynajmniej dla moich oczu. Aż miałam ochotę osobiście dokonać korekty w moim egzemplarzu.

Dwóch nastolatków zakochuje się w tej samej dziewczynie. Jest to próba dla ich przyjaźni, bo Karlotta wybiera Leandra, co sprawia, że Sammy zaczyna żywić urazę do przyjaciela. Wstępuje do bandy Rafaela-największego wroga Leandra i zaczyna interesować się filmami pornograficznymi, budzi się w nim agresja i odnajduje przyjemność w szykanowaniu uczniów ze szkoły. Matka chłopca...

Fabuła książki ciekawa, ale wydawnictwo raczej zapomniało o korekcie, a tłumacz chyba spał podczas swojej roboty. Czytanie męczące - ciągłe literówki, braki znaków diakrytycznych, mylenie bohaterów... i takie zdania jak np. "potem przyszły święta wielkanocne. Konrad kupił choinkę i sam ją przystroił" albo "niech to szlak" pozostawiły niesmak.

Fabuła książki ciekawa, ale wydawnictwo raczej zapomniało o korekcie, a tłumacz chyba spał podczas swojej roboty. Czytanie męczące - ciągłe literówki, braki znaków diakrytycznych, mylenie bohaterów... i takie zdania jak np. "potem przyszły święta wielkanocne. Konrad kupił choinkę i sam ją przystroił" albo "niech to szlak" pozostawiły niesmak.

Książka bardzo przyjemna, mimo że porusza poważne tematy. Nie zaskakuje ani nie szokuje, a czasem jest po prostu schematyczna i przewidywalna, jednak nie zmienia to faktu, że jest to powieść, z którą naprawdę warto się zapoznać.
Lektura ta porusza dość poważny temat jakim jest przemoc w szkole. Na pewno większość uczniów spotyka się z nią na co dzień, dlatego bardzo łatwo wczuć się w całą sytuację.

Momentami trochę przeszkadzało mi to, że rozdziały są pisane z punktu widzenia różnych bohaterów. Taki zabieg sprawił, że powieść była na pewno ciekawsza, ale jednak trochę mnie to irytowało.
Jest to książka nie tylko dla młodzieży, ale i dla dorosłych.

Książka bardzo przyjemna, mimo że porusza poważne tematy. Nie zaskakuje ani nie szokuje, a czasem jest po prostu schematyczna i przewidywalna, jednak nie zmienia to faktu, że jest to powieść, z którą naprawdę warto się zapoznać.
Lektura ta porusza dość poważny temat jakim jest przemoc w szkole. Na pewno większość uczniów spotyka się z nią na co dzień, dlatego bardzo łatwo...

nie zachwyciła mnie..

nie zachwyciła mnie..

Smutny, przygnębiony pozostawiony tak naprawdę sam sobie chłopiec...dodatkowo w okresie dojrzewania kiedy hormony szaleją i nastolatki nie wiedzą co się z Nimi dzieje....ile jest takich dzieciaków w dzisiejszych czasach? Książka wg mnie nie powinna być opisywana jako "biblioteka młodych" ale książka ku przestrodze rodziców....

Smutny, przygnębiony pozostawiony tak naprawdę sam sobie chłopiec...dodatkowo w okresie dojrzewania kiedy hormony szaleją i nastolatki nie wiedzą co się z Nimi dzieje....ile jest takich dzieciaków w dzisiejszych czasach? Książka wg mnie nie powinna być opisywana jako "biblioteka młodych" ale książka ku przestrodze rodziców....

Jestem rozczarowana. Historia Samiego choć była miejscami ciekawa, intrygująca, a momentami przerażająca to nie został w pełni wykorzystany jej potencjał. Liczyłam na zakończenie z morałem, konkretny finał, podsumowanie, żal za grzechy i zadośćuczynienie za wyrządzone innym krzywdy. Nic z tych rzeczy. Książka jakby nie miała zakończenia. I te błędy językowe oraz literówki. Wydawnictwo powinno się wstydzić. Czasami miałam wrażenie, że książka nie przeszła korekty.
Książki Frey są zazwyczaj ciekawe i uważam je za pouczającą lekturę. Tę jednak zaliczam do najsłabszych.

Jestem rozczarowana. Historia Samiego choć była miejscami ciekawa, intrygująca, a momentami przerażająca to nie został w pełni wykorzystany jej potencjał. Liczyłam na zakończenie z morałem, konkretny finał, podsumowanie, żal za grzechy i zadośćuczynienie za wyrządzone innym krzywdy. Nic z tych rzeczy. Książka jakby nie miała zakończenia. I te błędy językowe oraz literówki....

Mimo, że powieści Jany Frey są skierowane głównie do młodzieży gimnazjalnej/licealnej, to do dziś cenię jej twórczość. Napisane językiem przystosowanym do tej grupy wiekowej i narracja pierwszoosobowa sprawiają, że młody czytelni może wczuć się w losy bohatera.
Tutaj nie było inaczej. Pozycja idealnie ukazuje dramat młodego chłopaka, który wpada z złe towarzystwo i nie potrafi/nie chce znaleźć oparcia w najbliższych. Każda z postaci w pewnym momencie popełnia tutaj błąd, który ma przykre konsekwencje. Uważam, że nie tylko główny bohater jest winny.
Czasem musimy spaść na samo dno, aby go dotknąć i się od niego odbić. Jednak warto robić wszystko, by temu zapobiec.

Mimo, że powieści Jany Frey są skierowane głównie do młodzieży gimnazjalnej/licealnej, to do dziś cenię jej twórczość. Napisane językiem przystosowanym do tej grupy wiekowej i narracja pierwszoosobowa sprawiają, że młody czytelni może wczuć się w losy bohatera.
Tutaj nie było inaczej. Pozycja idealnie ukazuje dramat młodego chłopaka, który wpada z złe towarzystwo i nie...

Kolejna dobra książka Jany Frey aczkolwiek autorka posiada lepsze. Dobrze sie czyta mimo sporu literówek;)

Kolejna dobra książka Jany Frey aczkolwiek autorka posiada lepsze. Dobrze sie czyta mimo sporu literówek;)