Kobieta...jej miejsce,rola i znaczenie w świecie,jakże mogą być różne,zależne od tak wielu czynników,okoliczności,czasów czy miejsca, w którym przyszło jej żyć.
80-letnia Lilia snuje opowieść będącą retrospekcją jej losów,w których tak ważną rolę odegrało laotong, rodzaj szczególnej więzi kobiecej,takiej na całe życie,pięknej i jednocześnie bardzo trudnej.
Lilia i Kwiat Śniegu, pod pewnymi względami identyczne,a jednak ...
Lilia to typowa Chinka okresu Cesarstwa,chłodna, nieokazująca emocji,podporządkowana panującym obyczajom i konwenansom. Jej przyjaciółka zaś jest niekonwencjonalna,niezależna niczym wznoszący się ponad chmury ptak,jednocześnie spętana i zniewolona przez okoliczności życiowe.
Powieść Lisy See to przede wszystkim znakomity portret obyczajowy Chin i czasów pełnych okrucieństwa dla kobiet.
Gdy czytałam o tradycyjnym zwyczaju krępowania stóp u kilkuletnich dziewczynek, nie mogłam otrząsnąć się ze zdumienia,że matka może zadać tyle cierpienia córce, coś takiego nie mieści się w moim wyobrażeniu wychowania, budzi sprzeciw.
Inne zwyczaje wywołały mój zachwyt,szczególnie sekretne pismo nu shu.Jest ono najlepszym świadectwem,że nawet wówczas gdy kobieta wydaje się być całkowicie podporządkowana,potrafi znaleźć sposób,by pokazać swą wyjątkowość.

Kobieta...jej miejsce,rola i znaczenie w świecie,jakże mogą być różne,zależne od tak wielu czynników,okoliczności,czasów czy miejsca, w którym przyszło jej żyć.
80-letnia Lilia snuje opowieść będącą retrospekcją jej losów,w których tak ważną rolę odegrało laotong, rodzaj szczególnej więzi kobiecej,takiej na całe życie,pięknej i jednocześnie bardzo trudnej.
Lilia i Kwiat...