Książka napisana lekkim, wesołym stylem więc co do tego nie mam zarzutów. Jak dla mnie jednak wątek kryminalny był tak ubogi, iż miałam wrażenie, że czytam zwyczajne romansidło.

Postać porucznika Wyatta Bloodswortha niczym ideał prawdziwego mężczyzny- dowiadujemy się, że jest przystojny, wysportowany, wyrozumiały, czuły i opiekuńczy. Z pewnością mogłabym wymienić jeszcze tuzin jego zalet.

Natomiast postać Blair Mallory? Masakra! Gdyby nie fakt, że autorka wspomniała o wieku kobiety myślałabym, że to piętnastoletnia, obrażalska i zarozumiała nastolatka! Spisywanie złych (według niej)zachowań Wyatta było żenujące i cholernie drażniło! Poza tym w mojej wyobraźni jej postać być może i piękna ( zadbana sylwetka i jak sama o sobie mówi-"jestem ładna") ale jako gospodyni domowa totalne dno. W moim przekonaniu fakt, że miała uszkodzoną rękę nie usprawiedliwia jej w swojej bierności. Dźwigała roślinkę, stawała na ręku ale żeby sama przyrządzić śniadanie? Nie, bo to królewna! Śniadanka robił jej Wyatt, ubierał ją, czesał...hmm żaden facet na dłuższą metę nie wytrzymałby z taką babą! Momentami jej charakter mocno działał mi na nerwy.

Poszukiwania osoby, która chciała ją zabić- bez rewelacji. Tak naprawdę to ostatnie dwa rozdziały rozwiązały całą, nietrudną zagadkę.

Mimo moich licznych uwag książka warta przeczytania.

Książka napisana lekkim, wesołym stylem więc co do tego nie mam zarzutów. Jak dla mnie jednak wątek kryminalny był tak ubogi, iż miałam wrażenie, że czytam zwyczajne romansidło.

Postać porucznika Wyatta Bloodswortha niczym ideał prawdziwego mężczyzny- dowiadujemy się, że jest przystojny, wysportowany, wyrozumiały, czuły i opiekuńczy. Z pewnością mogłabym wymienić jeszcze...