Dobra pozycja. Co mnie zafascynowało? To w jaki sposób autor uchwycił niewątpliwą prawdę. Wychowujemy dzieci w ten sam sposób, a jednak każde jest inne. Marzymy o ich świetlanej przyszłości, a w jednym momencie czynnik społeczny odbiera nam wszystkie marzenia. Autor poruszył również bardzo ciekawy temat dotyczący przemijającej miłości. Rozpadu małżeństwa w wyniku fascynacji jednego z małżonków inną osobą. Jak nasze małostkowe instynkty niszczą fundamenty, podwaliny bezpieczeństwa u naszych dzieci. Rodzic, który powinien być ostoją, trwałym czynnikiem rodziny, nagle odchodzi i z lekkością buduje nowe życie, i oczekuje oklasków dla swych poczynań. Można oczywiście przeczytać tą pozycję jako czytadło zabijające nudę. Chociaż szkoda pominąć wiedzę ukrytą między wierszami.
Jest to dla mnie pozycja akurat na czasie. Mam przyjaciółkę, której mąż oświadczył, że całe życie ją zdradzał. Odszedł do kobiety, z którą spotykał się już od roku. Oczywiście wszystkiemu jest winna żona wariatka. Nie ma zamiaru płacić na utrzymanie dzieci. Jego zdaniem wszyscy powinni być zadowoleni z jego szczęścia i usunąć mu się z drogi. Jego nowa kobieta też uważa, że moja przyjaciółka żądając alimentów jest zazdrosna. Powinna bez szemrania dać mu rozwód i odciążyć go finansowo. Przecież jego nowa partnerka ma też dziecko i potrzeby: Paryż, Włochy...a potem on pójdzie z torbami, bo coraz bardziej się zadłuża. Cóż. Miłość jest ślepa :)

Dobra pozycja. Co mnie zafascynowało? To w jaki sposób autor uchwycił niewątpliwą prawdę. Wychowujemy dzieci w ten sam sposób, a jednak każde jest inne. Marzymy o ich świetlanej przyszłości, a w jednym momencie czynnik społeczny odbiera nam wszystkie marzenia. Autor poruszył również bardzo ciekawy temat dotyczący przemijającej miłości. Rozpadu małżeństwa w wyniku fascynacji...