To bardzo dobry kryminał. Intryga kryminalna rozwijała się powoli, ale kiedy już się rozwinęła - z zapartym tchem czytałam o tych wszystkich uczuciach, kłamstwach, przemilczeniach, dramatach. Ach, te miasteczka brytyjskie – tyle się tam dzieje:)

Bardzo lubię styl autorki. Opisowy, szczegółowy, inteligentny. Cenię także jej poczucie humoru - tj. pomieszanie czarnego humoru i ironii.

Inspektor Barnaby był wspaniały. Ja, w ogóle lubię postaci detektywów – ale zawsze sprawia mi przyjemność, kiedy detektyw jest inteligentny i spostrzegawczy, a przy tym normalny:).

Sierżant Troy to trochę inny przypadek. A moje uczucia wahały się od chęci poklepania go po plecach, do wymierzenia mu siarczystego policzka – i tak na zmianę. Tym niemniej, to także żywa postać.

Zaczęłam czytać serię od środka i nie mogę się doczekać wcześniejszych książek, kiedy główni bohaterowie dopiero zaczynali współpracę. Obecnie ich przyjaźń i więzi zawodowe są już trwałe.

Przy następnym kryminale Caroline Graham – na pewno zaopatrzę się w dzban herbaty i ciasteczka. Przy czytaniu tego kryminału ciągle byłam głodna – a bohaterowie zjedli niezliczone ilości jedzenia!

To bardzo dobry kryminał. Intryga kryminalna rozwijała się powoli, ale kiedy już się rozwinęła - z zapartym tchem czytałam o tych wszystkich uczuciach, kłamstwach, przemilczeniach, dramatach. Ach, te miasteczka brytyjskie – tyle się tam dzieje:)

Bardzo lubię styl autorki. Opisowy, szczegółowy, inteligentny. Cenię także jej poczucie humoru - tj. pomieszanie czarnego humoru...