Druga część zapowiadała się bardzo dobrze. Odbita branka została porwana, ale cóż z tego, jeśli ten wątek umarł śmiercią naturalną i autor szybko przeniósł nas do obozu Sobieskiego. U Sienkiewicza miłość, wojna i przygoda współistniały, tutaj niestety tego połączenia zabrakło. Czarski znów raczył czytelnika pięknie odmalowanymi potyczkami i bitwami, ale dla mnie to za mało, by powieść mnie wciągnęła. W dowolnym momencie przerywałam czytanie, bez żalu, że muszę to zrobić.
Niektóre urywki mnie nawet denerwowały, bo jeśli ktoś tak świadomie nawiązuje do stylu, wątków i języka Sienkiewicza, to pisanie o kastrowaniu i „ gównojadach” budzi po prostu mój niesmak. Podobnie ma się z golibrodą Korycińskim wel Zagłobą. Na przykład, w Potopie Zagłoba (bądź co bądź uznany już rycerz) jedzie do Lubomirskiego, ale w towarzystwie jeszcze bardziej sławnego Jana Skrzetuskiego. Tymczasem w Szerszeniach Sobieski wysyła do „skaptowania” litewskich hetmanów swojego golibrodę Korycińskiego. Kto przy zdrowych zmysłach, by uwierzył, że roztropny król, mógłby tak postąpić? Cóż to byłby za afront?! I jeszcze to naiwne tłumacznie, że Sobieski nie miał nikogo innego do dyspozycji.
Doczytałam do końca bez emocji i bez żalu, że dotarłam do ostatniej strony. Mimo wszystko zakupiłam już 3 tom, bo mam nadzieję, że będzie lepszy.
Znów daję 7 gwiazdek, bo w ten sposób chcę docenić pracę autora.

Druga część zapowiadała się bardzo dobrze. Odbita branka została porwana, ale cóż z tego, jeśli ten wątek umarł śmiercią naturalną i autor szybko przeniósł nas do obozu Sobieskiego. U Sienkiewicza miłość, wojna i przygoda współistniały, tutaj niestety tego połączenia zabrakło. Czarski znów raczył czytelnika pięknie odmalowanymi potyczkami i bitwami, ale dla mnie to za mało,...

Ponieważ jestem po lekturze pierwszego tomu, więc automatycznie mogę ocenić tom drugi, ponieważ wiem już, że autor pisze dobrze i na pewno mnie nie rozczaruje.

Powieści przygodowo- historyczne nie każdy lubi, ale tę warto przeczytać choćby po to, by wzmocnić swój patriotyzm. Cecha istotna, choć niestety ostatnimi czasy słabnąca.

Uwaga! Akcja książki wciąga bardzo szybko, dlatego nawet jeśli nie czytaliśmy tomu I nie poczujemy się zawiedzeni,ale pewien niedosyt może się pojawić. Żeby więc od początku lektury nie zadawać sobie pytań typu: jak to się stało, skąd się tu wziął dlaczego itp..., warto jednak zacząć od tomu I, żeby z głównym bohaterem spokojnie przejść do II.

Ponieważ jestem po lekturze pierwszego tomu, więc automatycznie mogę ocenić tom drugi, ponieważ wiem już, że autor pisze dobrze i na pewno mnie nie rozczaruje.

Powieści przygodowo- historyczne nie każdy lubi, ale tę warto przeczytać choćby po to, by wzmocnić swój patriotyzm. Cecha istotna, choć niestety ostatnimi czasy słabnąca.

Uwaga! Akcja książki wciąga bardzo szybko,...