rozwińzwiń

Świat bez końca

Okładka książki Świat bez końca Ken Follett
Okładka książki Świat bez końca
Ken Follett Wydawnictwo: Albatros Cykl: Kingsbridge (tom 2) literatura piękna
902 str. 15 godz. 2 min.
Kategoria:
literatura piękna
Cykl:
Kingsbridge (tom 2)
Tytuł oryginału:
World without end
Wydawnictwo:
Albatros
Data wydania:
2008-01-01
Data 1. wyd. pol.:
2008-01-01
Liczba stron:
902
Czas czytania
15 godz. 2 min.
Język:
polski
ISBN:
9788373596733
Tłumacz:
Zbigniew A. Królicki, Grzegorz Kołodziejczyk
Tagi:
powieść angielska - 21 w. Anglia średniowiecze
Średnia ocen

7,8 7,8 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,8 / 10
752 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
130
7

Na półkach:

Rewelacyjna książka, od której nie mogłam się oderwać i dzięki której zatonęłam w fascynującym mnie od zawsze średniowieczu , pierwsza z serii Kingsrbridge, która przeczytałam. Na pewno sięgnę po wszystkie z serii. Polecam

Rewelacyjna książka, od której nie mogłam się oderwać i dzięki której zatonęłam w fascynującym mnie od zawsze średniowieczu , pierwsza z serii Kingsrbridge, która przeczytałam. Na pewno sięgnę po wszystkie z serii. Polecam

Pokaż mimo to

avatar
734
734

Na półkach: ,

Kontynuacja "Filarów ziemi" okazała się ciekawa, ale już nie tak porywająca jak same "Filary ziemi" a i bohaterowie nie ci sami, więc to jakby już całkiem inna opowieść, osadzona w innych czasach, aczkolwiek wspólnym mianownikiem tych części pozostała katedra w Kingsbridge, wokół której toczy się akcja. Czasami też nad Kingsbridge unoszą się duchy osób, które żyły w czasach budowy katedry, gdyż są wspominani zarówno przez ich potomków jak i przez mieszkańców Kingsbridge.

Akcja książki toczy się 200 lat po wybudowaniu katedry, a czytelnik śledzi losy potomków Toma Budowniczego jak i Jacka. Ten przeskok o 200 lat do roku 1327 wydaje mi się zbyt duży. Można przecież było napisać o następnych pokoleniach chronologicznie, a wówczas przeskok czasowy nie byłby tak duży i jakoś łatwiej byłoby zlokalizować kto jest czyim przodkiem, a tak potwornie gubiłam się w ilości bohaterów i mnogości zdarzeń. Na samym początku książki autor umieścił "ściągę" w której wymienił postacie występujące w książce i opisał kto jest kim i przyznaję, że często z tej ściągi korzystałam.

Faceci jak zwykle rywalizowali o władzę, pieniądze i kobiety. Skakali sobie do gardeł zarówno monarchowie jak i duchowni a także zwykli mieszczanie jak i banici. Trwała zacięta i nieczysta walka o stanowisko przeora katedry Kingsbridge. Takie to były czasy: mroczne, krwawe, pełne zabobonów, posądzeń o czary i herezję. Natomiast kobiety jakoś trzymały fason i często potrafiły w pewnych sytuacjach osiągnąć więcej od facetów czy to za sprawą swoich wpływów, wiedzy, pieniędzy albo sprytu czy sex ape'alu. Dlatego z uwagą śledziłam losy Caris, pochodzącej z bogatej rodziny, która już w dzieciństwie zaprzyjaźniła się z ubogą Gwendą, córką parobka, który kazał dziecku kraść, a gdy dorosła postanowił na niej zarobić w jeszcze bardziej drastyczny sposób. Budowniczy Marthin( który odziedziczył talent budowlany po swoim przodku - Tomie Budowniczym) i Carrie mają się ku sobie, ale na drodze ich miłości piętrzą się różne przeszkody. Natomiast Gwenda jest po uszy zakochana w Wulfricu, który z kolei kocha leniwą i wyniosłą Annet, ale Gwenda jest w stanie zrobić wiele aby zawalczyć o niego, tylko czy przyniesie to porządany skutek? Z kolei ojciec Merthina - sir Gerald był w prostej linii potomkiem syna Jacka i Alieny -Thomasa.

W miasteczku Kingsbridge (podobnie jak w "Filarach ziemi") miały miejsce spektakularne katastrofy. Jedną z nich (mniejszego kalibru) było zawalenie się części kościoła, a drugą (wielkiego kalibru) zawalenie się mostu, przez który przechodziło mnóstwo ludzi, gdyż za wozem konnym ciągnięto szaloną Nell, którą skazano na śmierć. Przez most przejeżdżały wozy konne ze znajdującymi się na nich ludźmi, zwierzęta gospodarskie, mieszkańcy przechodzący pieszo przez most i wszyscy runęli do wody. Mnóstwo ludzi albo zostało rannych albo zginęło. Dlatego głównym celem mieszkańców miasteczka jest odbudowanie mostu, aby zachować możliwość handlowania na targu. Jednak i na tym tle dojdzie do konfliktów.

W książce jest trochę brutalnych scen, jak na przykład ta, w której obdzierano krok po kroku, metodycznie ze skóry człowieka skazanego na tę okrutną karę za kradzież. Nie brakuje również scen sexu i odważnych ja na tamte czasy, opisów miłości homoseksualnej. Natomiast liczne i niesłychanie drobiazgowo oraz obszernie opisane sceny bitewne mocno mnie wynudziły. Może mężczyznom przypadną one gustu, natomiast ja nie byłam nimi zachwycona, tym bardziej, że również okazały się brutalne i krwawe.

Co ciekawe, niedługo po tym jak przez współczesny świat przetoczyła się fala covidowa, w powieści mamy coś podobnego, a mianowicie przez Włochy i Francję przetacza się zaraza, która zabija całe rodziny i niestety, nie ma na nią lekarstwa. Jak się okazuje, są jednak nieliczne osoby odporne na tę chorobę, które nie zarażają się wcale oraz takie, które epidemię przeżyły i nabrały odporności na nią, mając gwarancję, że zaraza kolejny raz już ich nie dotknie.
Schemat książki identyczny jak w "Filarach ziemi", ale nie uważam tego za wadę. Książkę czytało się dobrze i dosyć szybko, pomimo, iż bardzo obszerna. Z zainteresowaniem śledziłam losy poszczególnych bohaterów, było sporo emocji i wzruszeń. Tło historyczne bardzo bogate i malownicze, miłość przeplatana z nienawiścią, a dobro ze złem. Świetna lektura, po której sięgam od razu po kolejną część.

Kontynuacja "Filarów ziemi" okazała się ciekawa, ale już nie tak porywająca jak same "Filary ziemi" a i bohaterowie nie ci sami, więc to jakby już całkiem inna opowieść, osadzona w innych czasach, aczkolwiek wspólnym mianownikiem tych części pozostała katedra w Kingsbridge, wokół której toczy się akcja. Czasami też nad Kingsbridge unoszą się duchy osób, które żyły w czasach...

więcej Pokaż mimo to

avatar
66
44

Na półkach: , , , ,

Wciągająca, chociaż Filary podobały mi się bardziej. Traci trochę przez brak efektu świeżości, bo mamy tu podobne schematy. Ale czytało się fajnie.

Wciągająca, chociaż Filary podobały mi się bardziej. Traci trochę przez brak efektu świeżości, bo mamy tu podobne schematy. Ale czytało się fajnie.

Pokaż mimo to

avatar
854
249

Na półkach: , ,

Bardzo mi się podobała. Choć jest to książka poważnych gabarytów to się ją pochłania a nie czyta. Lubię takie klimaty. Nie będę opisywać fabuły, żeby nie odbierać przyjemności czytania o potomkach Toma budowniczego i Jacka. Polecam

Bardzo mi się podobała. Choć jest to książka poważnych gabarytów to się ją pochłania a nie czyta. Lubię takie klimaty. Nie będę opisywać fabuły, żeby nie odbierać przyjemności czytania o potomkach Toma budowniczego i Jacka. Polecam

Pokaż mimo to

avatar
111
111

Na półkach: ,

Powieść okazała się dla mnie przeogromnym zaskoczeniem. Swoją przygodę z twórczością Folletta zacząłem lata temu od serialu na jej podstawie. Potem obejrzałem "Filary Ziemi" i dopiero po dwóch ekranizacjach sięgnąłem po książki. Pamiętam moje zaskoczenie, że nie wszystko w "Filarach..." pokrywało się z serialem. To jednak nic w porównaniu z tym, co zrobiono ze "Światem bez końca". Myślałem, że dobrze znam tę historię, ale dość szybko okazało się, że jestem całkowicie zagubiony. Dzisiaj narzekamy na to, co Netflix zrobił z Wiedźminem. Śmiem twierdzić, że ekranizacja "Świata..." była netflixowym Geraltem swych czasów. Pominięcie niektórych postaci, zmiana wieku, nowe wątki lub poprowadzone zupełnie inaczej niż w serialu - była tego masa - masa idiotycznych zmian. Z ulgą przyjąłem fakt, że niemal wszystkie słabe i naciągane elementy fabuły były wytworem reżysera, a w samej książce ich nie było. Z początkowego zagubienia udało mi się przejść do ciekawości, a nawet radości z odkrywania na nowo tej historii i zgadywania, co jeszcze spieprzono w serialu.
Co do samej powieści, niektórzy zarzucali autorowi powtórkę z rozrywki. Nie zgadzam się. Fakt, mamy znowu młodych kochanków, złego hrabiego i duchownego, a na każdym kroku pojawiają się nowe intrygi, ale historia wyraźnie różni się od tego, co prezentowały "Filary...". Dopiero po zestawieniu dwóch części z ich prequelem "Niech stanie się światłość" możemy dostrzec wyraźniejszy schemat w stylu "Jeśli bohater postąpił tak w poprzedniej części, tutaj zrobi inaczej". Nie zmienia to jednak faktu, że poza przewidywanym szczęśliwym zakończeniem, wszystko jest dla czytelnika wielką niewiadomą.
Patrząc na głównych bohaterów, z jednej strony widać, że są najlepiej rozbudowali ze wspomnianych wcześniej trzech części. Z drugiej przypadli mi najmniej do gustu. Merthin to klon Edgara z prequela, czy raczej to Edgar jest klonem... Jeden i drugi to chodzące ideały, na tle których znacznie lepiej wypadał ich odpowiednik "Filarów...", czyli Jack, który oprócz talentu i wielkiego serca posiadał trudny do opanowania charakter. Jednak postacią, która po prostu mnie irytowała była Caris. Jej odpowiedniczki z innych tytułów podziwiałem. Ona, może i miała zostać wykreowaną na średniowieczną obrończynię praw kobiet (i przydałaby się!),ale nie udało się. Zamiast tego otrzymaliśmy pretensjonalnego psa ogrodnika, który niby kocha, ale w kółko odsuwa od siebie ukochanego, irytując się, gdy ten już traci cierpliwość. Jedynym plusem Caris jest jej dedukcja, której nie powstydziłby się Sherlock Holmes. Parę razy uratowała mnie z podtrzymywanego napięcia, bezbłędnie odkrywając karty przeciwnika. To jednak za mało, żeby ją polubić. Na szczęście obok niej dostaliśmy Gwendę - silną, zdecydowaną i gotową na każde poświęcenie dla tych, których kocha. Zwiększenie puli głównych bohaterów o ubogą rodzinę Gwendy wpłynęło zdecydowanie na plus powieści.
Może i miejscami Follett lubi się powtarzać, a intymne sceny opisuje z gracją równą wbijaniu gwoździ w ścianę, ale jest mistrzem knucia politycznych intryg i wymykania się z rąk sprawiedliwości "tych złych" tyle razy, że w momencie, gdy w końcu dosięga ich ręka sprawiedliwości, masz ochotę krzyczeć "No wreszcie!" i kończysz książkę z odczuciem ogromnej satysfakcji.

Powieść okazała się dla mnie przeogromnym zaskoczeniem. Swoją przygodę z twórczością Folletta zacząłem lata temu od serialu na jej podstawie. Potem obejrzałem "Filary Ziemi" i dopiero po dwóch ekranizacjach sięgnąłem po książki. Pamiętam moje zaskoczenie, że nie wszystko w "Filarach..." pokrywało się z serialem. To jednak nic w porównaniu z tym, co zrobiono ze "Światem...

więcej Pokaż mimo to

avatar
30
9

Na półkach:

Dużo lepsza niż tom pierwszy. Postaci są bardziej zniuansowane i bliższe rzeczywistości, a przy tym jest ich dużo więcej i nawet role drugoplanowe są ciekawe, a przy tym ich życie poszerza w sposób arcyciekawy tło historyczne.
Po tomie pierwszym miałem wątpliwości czy czytać następne, po tomie drugim nie mogłem się pogodzić z faktem, że to już koniec. Tak bardzo zżyłem się z bohaterami. Nie mogę się doczekać spotkania z kolejnymi :)

Dużo lepsza niż tom pierwszy. Postaci są bardziej zniuansowane i bliższe rzeczywistości, a przy tym jest ich dużo więcej i nawet role drugoplanowe są ciekawe, a przy tym ich życie poszerza w sposób arcyciekawy tło historyczne.
Po tomie pierwszym miałem wątpliwości czy czytać następne, po tomie drugim nie mogłem się pogodzić z faktem, że to już koniec. Tak bardzo zżyłem się...

więcej Pokaż mimo to

avatar
556
70

Na półkach: ,

Przeczytałem niedawno komentarz w którym jego autor zarzuca Follett'owi, że seria "Filary Ziemi" jest napisana wg tych samych schematów i po przeczytaniu drugiej książki z tej serii muszę przynać autorowi tego komentarza rację, choć mimo wszystko "Świat bez końca" czyta się bardzo ciekawie, prawie tak samo jak pierwszą część, czyli "Filary Ziemi". Teraz czas na trzecią część, zobaczymy czy poczuję zmęczenie materiałem, ale mam nadzieję, że nie.

Przeczytałem niedawno komentarz w którym jego autor zarzuca Follett'owi, że seria "Filary Ziemi" jest napisana wg tych samych schematów i po przeczytaniu drugiej książki z tej serii muszę przynać autorowi tego komentarza rację, choć mimo wszystko "Świat bez końca" czyta się bardzo ciekawie, prawie tak samo jak pierwszą część, czyli "Filary Ziemi". Teraz czas na trzecią...

więcej Pokaż mimo to

avatar
22
8

Na półkach: ,

Po pierwszym tomie serii moje oczekiwania wobec tej pozycji były całkiem wysokie przy utwierdzały mnie w nich pozytywne recenzje książki jak i całej serii. Lektura potwierdziła, że nie były one na wyrost, chociaż jak to zwykle bywa nie obyło się bez kilku "ale" w ilości niestety trochę większej niż przy "Filarach Ziemi".

Zacznijmy od tego co zaliczyłbym na plus. Jak zwykle Follet kreuje ciekawe postaci i wikła je w równie ciekawy nurt wydarzeń. Z charakterystyczną dla siebie manierą, autor tak splata losy bohaterów, by Czytelnik sam nie wiedział jakie rozwiązanie sytuacji będzie najlepsze. Motywacje postaci zazwyczaj są wystarczająco jasne i logiczne, żeby nie zaburzać immersji. Ci, którzy z początku wydają się być "dobrzy" okazują się takimi jednak nie być, a Ci którzy "dobrzy" faktycznie są pokazują, że tak jak wszyscy ludzie (no może poza dwoma były posłami na Sejm Rzeczypospolitej) nie są kryształowi. Jak zwykle u Folleta mamy dużo odcieni szarości. Narracja prowadzona jest w neutralny sposób, autor zadbał o to, by Czytelnik na prawie 1000 stron nie zagmatwał się w gąszczu wydarzeń. Można poczynić zarzut, że autor zbyt jasno opisuje nam profil psychologiczny postaci, ale nie jest to powieść psychologiczna. Tempo wydarzeń jest jest odpowiednie, zazwyczaj właściwe tony mają wystarczająco dużo czasu by wybrzmieć. Historia jest ciekawa i choć Czytelnik wie, że wszystko i tak skończy się dobrze, to zachodzi w głowę jak do tego dojdzie.

Największy problem jaki mam z tą powieścią jest kwestią bardzo indywidualną, dotyczy bowiem opisów drastycznych scen. Zwracałem na to uwagę też w przypadku "Filarów Ziemi" jednak tutaj autor idzie w jeszcze bardziej naturalistyczny styl opisując szczegóły, które w moim odczuciu są zbędne. Opisów takich jest też więcej niż w poprzednim tomie. Rozumiem, że może to być kwestia stylizacji świata, który ma być zimny i brutalny, a Czytelnik ma po prostu czuć się po takiej scenie źle. Niemniej moje odczucia po niektórych scenach gwałtów (jeśli ktoś jest bardzo wrażliwy na sceny przemocy seksualnej, to niech sobie lepiej tę pozycję odpuści),że szczegóły były po prostu niepotrzebne. Niektórzy Czytelnicy nazywają to po prostu pornografią i niestety momentami mogą mieć rację .Podejście do postaci, która tego rodzaju zwyrodnialstwa doświadczyła wiele razy wydaje mi się też zbyt powierzchowne. Temat bardzo poważny, a ilość zdań poświęconych na to jak postać przeżywa te wydarzenia w liczbie kilkunastu na całą powieść - w ogóle niepoważna. Oczywiście można powiedzieć, że to nie jest książka o tym, ale moim zdaniem tak mały wpływ takich doświadczeń na postać to już jest bagatelizowanie. Sam wątek Gwendy jest bez wątpienia wątkiem głównym, równoległym do tego w Kingsbridge. Jeśli by jednak ten wątek wyciąć to powieść by nie straciła wiele w swoim kształcie, bo powiązania między tymi dwoma równoległymi historiami są tak rzadkie.

Pisałem wyżej, że tempo wydarzeń jest odpowiednie. Mimo wszystko ostatnie karty powieści pozbawione są w mojej opinii napięcia. Momentem kulminacyjnym był dla mnie moment rozwiązania kwestii szpitala i jego zarządzania równoznaczne z opuszczeniem zakonu przez Caris. Ostatnie 100 stron wydawało mi się już czystą formalnością. Nie przeszkadza to jednak w wielkim stopniu w odbiorze. Poza tym, bardziej niż w "Filarach Ziemii" uderzyła mnie infantylność rozwiązań niektórych problemów bohaterów, albo po prostu niektórych wydarzeń które w rzeczywistości nie były by pewnie w ogóle możliwe. Niemniej jest to fikcja i nie można czynić z tego wielkiego zarzutu. Podobnie można by zarzucać, że splot zdarzeń prezentowany w powieści jest bardzo mało prawdopodobny, ale tylko wtedy jeśli zacznie się go analizować. W trakcie lektury wszystko jest w porządku ze względu na to, że bohaterowie są budowani na tyle autentycznie, że nam na nich zależy. Nawet astronomiczne zbiegi okoliczności nie wydają się zatem nieprawdopodobne, bo zwyczajnie nie skupiamy się na ich realizmie w pierwszej kolejności. Ostatnią rzeczą, do której się muszę przyczepić to fakt, że poczułem w trakcie lektury, że spełniają się na moich oczach schematy z tomu 1. Niekiedy są to rzeczy bardzo oczywiste (jak np. wyjazd Merthina za granicę) kiedy indziej mniej. Postaci wydają się momentami odbiciami tych z tomu 1 ale moim zdaniem mimo wszystko są "ograne" inaczej.

Widzę, że objętościowo w tej ocenie więcej przypada wadom niż zaletom, jednak wynika to chyba z tego, że naturalnie wolimy bardziej skupiać się na krytyce niż chwaleniu. Poza tym to co najmocniejsze w tej książce to wciągają choć mało prawdopodobna historia bohaterów, którzy są za to bardzo prawdziwi. Można to opisać w jednym zdaniu albo w 5 akapitach a i tak najlepiej po prostu sięgnąć po książkę i ją przeczytać, chyba że ktoś nie lubi naturalistycznych opisów scen przemocy, zwłaszcza seksualnej. Wówczas odradzam stanowczo. Oprócz tego, w przypadku jeśli kogoś denerwuje kiedy Kościół przedstawiany jest raczej jako wspólnota grzesznych ludzi niż Święta Instytucja, również odradzam. Mimo tych minusów polecam.

Po pierwszym tomie serii moje oczekiwania wobec tej pozycji były całkiem wysokie przy utwierdzały mnie w nich pozytywne recenzje książki jak i całej serii. Lektura potwierdziła, że nie były one na wyrost, chociaż jak to zwykle bywa nie obyło się bez kilku "ale" w ilości niestety trochę większej niż przy "Filarach Ziemi".

Zacznijmy od tego co zaliczyłbym na plus. Jak zwykle...

więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
35
19

Na półkach:

Ciekawa i wciągająca historia. Nie sposób się przy niej nudzić. Godna kontynuacja Filarów Ziemi, pochłonęła mnie w całości.

Ciekawa i wciągająca historia. Nie sposób się przy niej nudzić. Godna kontynuacja Filarów Ziemi, pochłonęła mnie w całości.

Pokaż mimo to

avatar
831
645

Na półkach:

Ken Follett bez wątpienia może Filary ziemi zaliczyć do swego opus magnus, po kilkunastu latach od premiery wrócił do Kingsbridge, by w Świecie bez końca ponownie porwać w wir dziejów.



Anglia XIV wieku. Ucichły normańskie wojny, majestatyczna katedra niepodzielnie rządzi życiem Kingsbridge. Miasto po dwustu latach wchodzi w nowy okres. Budowy mostu, szpitali, ścierania się tego co dawne i konserwatywne z tym, co nowatorskie. A wszystko pośród polowania na czarownice, usuwania niewygodnych i dziesiątkującej ludność zarazy.



O tym, że Ken Follett należy do ścisłego grona mistrzów powieści historycznej przekonaliśmy się w Filarach ziemi i Świat bez końca tylko utwierdza w tym. Przed czytelnikiem pięćdziesiąt lat zmagań w dążeniu do stworzenia w Kingsbridge czegoś wielkiego, czegoś, co dorówna górującej nad miastem katedrze i związanej z nią opowieści. Nad opactwem i osadą wyrastają nowe wyzwania i zagrożenie. Tylko nie każdy chce je widzieć, nie każdy nadąża za duchem dziejów. A konserwatywna część mnichów nie lubi zmian i gotowa jest wytoczyć najcięższe działa przeciw tym, którzy odważą się wystąpić przeciw status quo. Zwłaszcza kobietom, których wiedza i doświadczenie stoją w kontrze z starożytną wiedzą posiadaną przez zakonników. Rytm życia dalej toczy się między hrabiowskim dworem, a Kościołem decydującym o czyimś życiu bądź śmierci. Kiedy zapłoną stosy, a procesy o czary staną się powszechne, nie jedna z kobiet może poczuć się zagrożona.



Ken Follett w kontynuacji Filarów ziemi postawił na sprawdzony przepis na sukces. Ponownie stajemy się świadkami intryg, zdrad, walki o życie i skomplikowanej gry o tron. Tyle, że trzon opowieści stanowi tym razem relacja Kingsbridge klasztor, których interesy niejednokrotnie okażą się sprzeczne, a spór będzie musiał rozstrzygnąć ich zwierzchnik. Galeria zaś panującej w XIV - wiecznej Anglii stosunków społecznych została namalowana bardzo drobiazgowo. Na prawie 1000 stronach podglądamy życie bezrolnych, dzierżawców, rzemieślników, czy arystokracji. Wchodzimy w panujące zwyczaje i prawa, w nadzieje i lęki, a przede wszystkim codzienność. Zmieniają się pory roku, mijają lata, a oni próbują przetrwać wichry historii, pokonać rzucone im pod nogi kłody. Ich decyzje i czyny dektywowane są przez miłość i nienawiść, mądrość i głupotę, podstęp i ambicje, chciwość bądź pychę. Każdy ma inne motywy swych działań, każdy zmaga się z osobistym dramatem, a czas zmienia ich wydobywając dobro bądź zło. O tym, że Follett potrafi kreować pełnokrwiste postacie, nie trzeba nikogo przekonywać. A całość ponownie żarłocznie pochłaniamy z wypiekami na twarzy, dając się ponieść opowieści.

Ken Follett bez wątpienia może Filary ziemi zaliczyć do swego opus magnus, po kilkunastu latach od premiery wrócił do Kingsbridge, by w Świecie bez końca ponownie porwać w wir dziejów.



Anglia XIV wieku. Ucichły normańskie wojny, majestatyczna katedra niepodzielnie rządzi życiem Kingsbridge. Miasto po dwustu latach wchodzi w nowy okres. Budowy mostu, szpitali, ścierania...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    4 571
  • Chcę przeczytać
    2 712
  • Posiadam
    955
  • Ulubione
    255
  • Teraz czytam
    90
  • Chcę w prezencie
    54
  • Historyczne
    50
  • Audiobook
    44
  • Powieść historyczna
    40
  • 2022
    37

Cytaty

Więcej
Ken Follett Świat bez końca Zobacz więcej
Ken Follett Świat bez końca Zobacz więcej
Ken Follett Świat bez końca Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także