Ona mogła być jego największą słabością, ale w żaden sposób nie czyniła go słabym – wręcz przeciwnie...

Być może to wszystko przez jego waleczną duszę... być może to przez niewyobrażalną miłość, która w ich przypadku, wydawać by się mogło, że nie posiada terminu ważności...

Posunąłabym się o krok dalej w swym stwierdzeniu...ta miłość jest niczym innym jak przysłowiowe wino "im starsze tym lepsze " im dłużej próbujesz, delektujesz się jej każdym wziętym łykiem, tym bardziej nie chcesz, aby się skończyło...
I się nie skończy z pewnością, bo już nigdy nie zapomnisz jego smaku i tej rozkoszy towarzyszacej podczas kosztowania.

Moglibyście mi zarzucić, że to brzmi jak...uzależnienie od tego trunku i od tej miłości,jednak to nie uzależnienie! !!

To docenienie i umiejętności zauważenia tego co wyjątkowe, niepowtarzalne i czasami tak często nie doceniane...

... a zdanie sobie z tego sprawy to połowa sukcesu,no właśnie w przypadku Frankie i Deacon'a sukces byłby murowany, gdyby nie Frankie...uwielbiam tą dziewczynę i sposób w jaki się podniosła po tym,co jej zrobił ten k*utas narzeczony ale...na litość boską jak można tak kochać i nie pozwolić na kochanie siebie tylko z obawy przed zranieniem??

Do chwili obecnej zachodze w głowę próbując sobie odpowiedzieć na to pytanie i mam nadzieję,że odpowiedź na nie dostanę w następnej części...

Do zaczytania 😙

Ps:z taką irytacją i wściekłością to ja chyba jeszcze nigdy nie zakończyłam książki!!!
Jak można??-się pytam

Ona mogła być jego największą słabością, ale w żaden sposób nie czyniła go słabym – wręcz przeciwnie...

Być może to wszystko przez jego waleczną duszę... być może to przez niewyobrażalną miłość, która w ich przypadku, wydawać by się mogło, że nie posiada terminu ważności...

Posunąłabym się o krok dalej w swym stwierdzeniu...ta miłość jest niczym innym jak przysłowiowe...