Żałobę można przeżywać na wiele różnych sposób. Ile ludzi, tyle odmiennych reakcji na stratę bliskiej osoby. To zależy też od rodzaju śmierci. O wiele lepiej jest nam znieść myśl, że ukochana osoba nie cierpiała przed końcem swojego życia. Gorzej jest, gdy mamy świadomość tego, iż przed śmiercią musiała znieść wiele bólu.



Sue Wallman wplotła ten temat w subtelny kryminał. Fabuła jest dość schematyczna, ale niesamowicie wciąga i intryguje. Zagadka została dobrze skonstruowana, jest odpowiednio frapująca. Bardzo dobrze się bawiłam, gdy podczas lektury próbowałam dojść do prawdy. Ciężko było, bo autorka nieraz zafundowała mi jakiś zaskakujący zwrot akcji i znowu pojawiała się niepewność. Bohaterowie byli pełnokrwiści i wiarygodni, w żadnym stopniu nie sprawiali wrażenia papierowych. Główna bohaterka często wzbudzała moją irytację, ale w gruncie rzeczy polubiłam ją. Lektura nakłania do podejmowania własnych refleksji i w pewien sposób uczy, jak poradzić sobie z żałobą. Myślę, że jeżeli tylko znajdę czas, to sięgnę po nią ponownie.

Żałobę można przeżywać na wiele różnych sposób. Ile ludzi, tyle odmiennych reakcji na stratę bliskiej osoby. To zależy też od rodzaju śmierci. O wiele lepiej jest nam znieść myśl, że ukochana osoba nie cierpiała przed końcem swojego życia. Gorzej jest, gdy mamy świadomość tego, iż przed śmiercią musiała znieść wiele bólu.



Sue Wallman wplotła ten temat w subtelny...