Wzruszająca do głębi, opisuje niegodziwości, które człowiek w majestacie powszechnej tam nieprawości czyni dzieciom.
Jej bohaterem jest Iqbal, dwunastoletni pakistański chłopiec, który doświadczył w swym życiu niedoli, jednak się nie poddał, bo jak sam mawiał „ja się nie boję”. Podjął walkę.
By się dowiedzieć jaką podjął walkę i jak potoczyły się jego losy musicie przeczytać tę książkę.

Wzruszająca do głębi, opisuje niegodziwości, które człowiek w majestacie powszechnej tam nieprawości czyni dzieciom.
Jej bohaterem jest Iqbal, dwunastoletni pakistański chłopiec, który doświadczył w swym życiu niedoli, jednak się nie poddał, bo jak sam mawiał „ja się nie boję”. Podjął walkę.
By się dowiedzieć jaką podjął walkę i jak potoczyły się jego losy musicie...

całkiem ciekawa książka, fajnie przedstawiona historia Iqbala w przystępny sposób dla każdego, trochę czuję niedosyt po niej

całkiem ciekawa książka, fajnie przedstawiona historia Iqbala w przystępny sposób dla każdego, trochę czuję niedosyt po niej

Trudno ocenić to opowiadanie , może brak mu walorów literatury pięknej ale otwiera oczy , szarpie duszę i wyciska łzy. Doceniam miejsce i czas gdzie jestem. Przeczytajcie i polećcie innym, żeby otworzyli oczy na świat. Dziękuję Ewie , że dała mi książkę i powiedziała - musisz ją przeczytać.

Trudno ocenić to opowiadanie , może brak mu walorów literatury pięknej ale otwiera oczy , szarpie duszę i wyciska łzy. Doceniam miejsce i czas gdzie jestem. Przeczytajcie i polećcie innym, żeby otworzyli oczy na świat. Dziękuję Ewie , że dała mi książkę i powiedziała - musisz ją przeczytać.

„… codziennie w Pakistanie siedem milionów dzieci wstaje przed wschodem słońca, po ciemku. Pracują aż do wieczora. Tkają dywany, wypalają cegły, kopią w polu, schodzą do kopalni. Nie bawią się, nie biegają, nie krzyczą. Nigdy się nie śmieją. Są niewolnikami, do stóp mają przykute łańcuchy…”.
Jednym z takich dziecięcych niewolników był Iqbal. To historia jego życia. Przeczytajcie.

Niby coś tam wiedziałam o masowej niewolniczej pracy dzieci, kupując coś taniego pozwalałam sobie jednak na niestosowne komentarze o małych rączkach chińskich dzieci. I trafił mi się „Iqbal”. Mały, dzielny, chłopczyk z niewiarygodną siłą ducha. Uparty i odważny. Jaką ma ładną buzię na zdjęciu!

Chodzę wstrząśnięta. Halo, że to aż tak? No tak! Zlikwidowałam z sypialni pamiątkowy dywanik, który przywiozłam z egzotycznej podróży, może jakieś dziecko z jego powodu cierpiało? Poczyniłam pewne wewnętrzne postanowienia. Co więcej mogę zrobić ? Polecić lekturę. To Wam zajmie godzinkę, no może dwie. Książka przeczołga Was i zmaltretuje, serce rozpadnie się Wam na milion kawałków, mimo to warto. Choć nie jest arcydziełem, choć króciutka i chociaż pewnie w rękach innego autora miałaby więcej walorów. Przeczytajcie. Mam egzemplarz papierowy, jeśli ktoś chciałby - chętnie użyczę.

„… codziennie w Pakistanie siedem milionów dzieci wstaje przed wschodem słońca, po ciemku. Pracują aż do wieczora. Tkają dywany, wypalają cegły, kopią w polu, schodzą do kopalni. Nie bawią się, nie biegają, nie krzyczą. Nigdy się nie śmieją. Są niewolnikami, do stóp mają przykute łańcuchy…”.
Jednym z takich dziecięcych niewolników był Iqbal. To historia jego życia....

Ksiazka na 6/10 ale z powodu historii opartej na faktach i pokazujacej troche rzeczywistosc Pakistanskich dzieci i gospodarki swiatowej, gwiadka wyzej.

Ksiazka na 6/10 ale z powodu historii opartej na faktach i pokazujacej troche rzeczywistosc Pakistanskich dzieci i gospodarki swiatowej, gwiadka wyzej.

Jestem wręcz miłośniczką powieści historycznych i szeroko rozumianej literatury faktu. Wybierając kolejną książkę kręci mnie nadzieja, że jej treść przekaże mi coś wartościowego, opowie o wydarzeniu, które jest namacalne a bohaterów znajdę w Wikipedii. Taką pozycją jest "Iqbal" Francesco D'Adamo.
Iqbal to imię inteligentnego, małego chłopca, który wsławił się walką z niegodziwością jaką jest niewolnicza praca pakistańskich (i nie tylko) dzieci. Historię krótkiego, tragicznego acz owocnego życia Tego Dziecka, autor przekazuje nam ustami innego Dziecka - małej Fatimy. To sprawia, że powieść nie jest tak bardzo przygnębiająca i przykra w przekazie.

Jestem wręcz miłośniczką powieści historycznych i szeroko rozumianej literatury faktu. Wybierając kolejną książkę kręci mnie nadzieja, że jej treść przekaże mi coś wartościowego, opowie o wydarzeniu, które jest namacalne a bohaterów znajdę w Wikipedii. Taką pozycją jest "Iqbal" Francesco D'Adamo.
Iqbal to imię inteligentnego, małego chłopca, który wsławił się walką z...

Smutna, ale poruszająca i prawdziwa.
Zapraszam na mój kanał na YT po szczegółową jej recenzję :)

Smutna, ale poruszająca i prawdziwa.
Zapraszam na mój kanał na YT po szczegółową jej recenzję :)

Codziennie w Pakistanie 7 milionów dzieci wstaje przed wschodem słońca i rusza do pracy bez przerwy aż do zmroku. Tkają dywany , wypalają cegły , kopią w polu , schodzą do kopalni. Nie bawią się, nie biegają, nie krzyczą. Nie umieją czytać ani pisać. Nigdy się nie śmieją. Są niewolnikami . Ich ręce lub nogi przykute są często do miejsc pracy . Nigdy nie myślą o przyszłości , nie mają nadziei.
Do momentu , kiedy choć jedno dziecko na świecie będzie pozbawione dzieciństwa, bite i gwałcone, nikt nie będzie mógł powiedzieć – to mnie nie dotyczy. Kupując coś u tzw. ”chińczyka” , na targu czy w markecie zastanów się , czy przypadkiem w małej chińskiej piwnicy , małe chińskie czy hinduskie rączki nie pracowały ponad siłę za odrobinę jedzenia byś mógł za bezcen kupić to… tylko.
A ta historia jest prawdziwa.
Iqbal – jako kilkulatek został oddany „producentowi” dywanów , by odrobić dług – 16 dolarów- który zaciągnął u lichwiarza jego ojciec - chciał ratować śmiertelnie chorego drugiego syna….
16 dolarów….lata głodu ,poniżania, bicia.
Jak wielką siłę miał w sobie ten mały chłopiec, by umieć sprzeciwić się jako jedenastolatek całemu systemowi? By nie zaprzestać MARZYĆ? Sprzedawany, bity, oszukany- dzięki uporowi, odwadze trafił na członków organizacji przeciw wykorzystywaniu dzieci i pomógł uwolnić setki innych małych niewolników… Miał zaledwie 11 lat!
W 1994 r został nagrodzony w Bostonie nagrodą Reebok Human Rights Award – świat usłyszał o wykorzystywaniu dzieci… jednak sam Iqbal zapłacił za to najwyższą cenę – w wieku niespełna 13-lat został zastrzelony prawdopodobnie przez członków „ mafii dywanowej”
Czujesz to ? trzynastolatek poruszył system! Malusieńki chłopiec o wielkim sercu był tak ogromnym zagrożeniem dla handlarzy ,że zastrzelili DZIECKO!
Więc przeczytaj. To nie jest smutna historia. To historia odzyskania wolności, historia MARZENIA.
Dotyczy Ciebie i mnie. Ta historia trwa. Nawet teraz, gdy czytasz te słowa małe rączki wykonują prace z której i ja i ty nieświadomie korzystamy. Iqbal miał niespełna trzynaście lat. Poruszył lawinę.

A co ja zrobiłam dla takich dzieci jak on?

Codziennie w Pakistanie 7 milionów dzieci wstaje przed wschodem słońca i rusza do pracy bez przerwy aż do zmroku. Tkają dywany , wypalają cegły , kopią w polu , schodzą do kopalni. Nie bawią się, nie biegają, nie krzyczą. Nie umieją czytać ani pisać. Nigdy się nie śmieją. Są niewolnikami . Ich ręce lub nogi przykute są często do miejsc pracy . Nigdy nie myślą o przyszłości...

"... codziennie w Pakistanie siedem milionów dzieci wstaje przed wschodem słońca i rusza do pracy bez przerwy aż do zmroku. Tkają dywany, wypalają cegły, kopią w polu, schodzą do kopalni. Nie bawią się, nie biegają, nie krzyczą. Nie umieją czytać ani pisać. Nigdy się nie śmieją. Są niewolnikami. Ich ręce lub nogi przykute są często do miejsc pracy. Nigdy nie myślą o przyszłości, nie mają nadziei.
Do momentu, kiedy choć jedno dziecko na świecie będzie pozbawione dzieciństwa, bite i gwałcone, nikt nie będzie mógł powiedzieć – to mnie nie dotyczy".

Książka pokazuje między innymi jak ważną rzeczą jest umiejętność czytania.
Ale jej głównym motywem jest temat niewolniczej pracy dzieci.
A główny bohater Iqbal Masih istniał naprawdę.

Jestem ciekawa, jak dziś wygląda produkcja dywanów Buchara

Dowiedziałam się także, że firma Reebok jest zaangażowana w ruch obrony praw człowieka. Ciekawe, czy stosują zasadę "fair trade".

"... codziennie w Pakistanie siedem milionów dzieci wstaje przed wschodem słońca i rusza do pracy bez przerwy aż do zmroku. Tkają dywany, wypalają cegły, kopią w polu, schodzą do kopalni. Nie bawią się, nie biegają, nie krzyczą. Nie umieją czytać ani pisać. Nigdy się nie śmieją. Są niewolnikami. Ich ręce lub nogi przykute są często do miejsc pracy. Nigdy nie myślą o...

Piękna i smutna powieść dla dzieci o tym, że należy doceniać swoje życie i nie bać się marzyć.

Piękna i smutna powieść dla dzieci o tym, że należy doceniać swoje życie i nie bać się marzyć.