Anna Borowicz

Dla mnie jest to odkrycie, pozycja fantastyczna! Dlaczego? Bo opowiada o problemach współczesnych młodych ludzi, nie tylko tych tuż przed progiem dorosłości, ale też tych, którzy w nią wkroczyli i boleśnie się nią rozczarowali. Książka jest do bólu prawdziwa, niekoloryzowana, nieupiększana. Mówi przede wszystkim o samotności, wyobcowaniu, pierwszych rozczarowaniach. Są momenty, w których trudno nie utożsamiać się z myślami bohaterów. Spotkałam się tutaj z zarzutem, że nie poznamy dalszych losów czwórki młodych ludzi. Moim zdaniem to bardzo dobrze - celem książki nie było pokazanie, jak sobie poradzą z życiem, ale przybliżenie wątpliwości i smutków, które rodzą się w młodej duszy i targają nią jak sztorm statkiem. Moim zdaniem - pozycja obowiązkowa dla wszystkich rodziców nastoletnich dzieci. Może lepiej się potem zrozumieją? Warto spróbować. I pomyśleć, że napisała to dziewczyna w moim wieku. A miała wtedy lat dziewiętnaście, góra dwadzieścia. Szacun!