Zacznę od końca. W sensie dosłownym. Zakończenie było świetne. Właśnie tego spodziewałem się po autorze. Dzięki takiemu zabiegowi jakiego użył, przedłużył trochę serię lub po prostu nie pogrubił trzeciego tomu. Mimo wszystko jestem zadowolony. Z cierpliwością poczekam na czwarty tom. Jestem ciekaw czym będzie chciał mnie zaskoczyć Eiji.
Tom trzeci trzymał poziom poprzednich. Powiedziałbym nawet, że w niektórych aspektach był nawet lepszy. Najbardziej - mimo lekkiego denerwowania - spodobało mi się wodzenie za nos czytelnika. Gdy czytelnik wybrał już sobie "tego złego" nagle ni z tego ni z owego on nie jest taki zły. Spodobało mi się to. Gdy w końcu zrozumiało się prawdę, można było tylko siedzieć wgapiony w litery i powtarzać pod nosem: "Że co?!". Przynajmniej ja tak miałem.
Seria Zerowej Marii to jedna z moich najukochańszych. Każdy tom skupiał się na innym aspekcie, przez co zacząłem się poniekąd zastanawiać nad nimi w swoim życiu. Zacząłem inaczej postrzegać świat.
Dziękuję Mikage!
Gorąco polecam ten jak i poprzednie tomy!

Zacznę od końca. W sensie dosłownym. Zakończenie było świetne. Właśnie tego spodziewałem się po autorze. Dzięki takiemu zabiegowi jakiego użył, przedłużył trochę serię lub po prostu nie pogrubił trzeciego tomu. Mimo wszystko jestem zadowolony. Z cierpliwością poczekam na czwarty tom. Jestem ciekaw czym będzie chciał mnie zaskoczyć Eiji.
Tom trzeci trzymał poziom...