Powróćmy jednak do książek, dokładnie do ich polskiego wydania. W każdym tomie można znaleźć kolorowy plakat z bohaterami i przypisanym im wypowiedziami oraz kilka mangowych ilustracji w czerni i bieli. Niekiedy wydają się nieczytelne, szarości nazbyt się zlewają, ale zdecydowanie są plusem. Miło czasem popatrzeć na postacie, o których właśnie się czyta.
Co do czytania - miła odmiana po poprzednich moich dwóch porażkach na polu light-novelek. Przy "DRRR!!" naprawdę dobrze się spędza czas. Akcja pędzi jak szalona i bywają momenty przestoju, czy powtarzanie niektórych zagadnień (historia i motywacja Celty),ale jest to do przeżycia. Muszę też przyznać, że redakcja się postarała. Wyłapałam pojedyncze potknięcia i sformułowania, które trochę się gryzły, ale nie jakoś tak wiele, by zaraz z pianą na ustach kopię kruszyć. Obecnie kompletuję "Durararę!!", ale przyznam, że jeśli miałabym ryzykować z jakimiś tytułami LN ze sprawdzonych przeze mnie wydawnictw mangowych, w ciemno brałabym najszybciej z Kotori (a z racji, że wychowałam się na anime "Tsukihime", to chyba pewną trylogię od nich zakupię).



O trzech pakietowo tu: https://szelmowyjar.blogspot.com/2019/09/drrr-01-03-wiara-w-light-novel.html

Powróćmy jednak do książek, dokładnie do ich polskiego wydania. W każdym tomie można znaleźć kolorowy plakat z bohaterami i przypisanym im wypowiedziami oraz kilka mangowych ilustracji w czerni i bieli. Niekiedy wydają się nieczytelne, szarości nazbyt się zlewają, ale zdecydowanie są plusem. Miło czasem popatrzeć na postacie, o których właśnie się czyta.
Co do czytania -...

Czytało się bardzo nierówno - początek tak przeciętnie, potem długi zastój, pod koniec już było lepiej. Może jeszcze wrócę do serii, ale nie jestem fanką czytania powieści, których historię już znam z ekranizacji - zwłaszcza kiedy była wierna oryginałowi. Niemniej całą historię, sploty wątków i niektóre postaci bardzo lubię i doceniam!

Czytało się bardzo nierówno - początek tak przeciętnie, potem długi zastój, pod koniec już było lepiej. Może jeszcze wrócę do serii, ale nie jestem fanką czytania powieści, których historię już znam z ekranizacji - zwłaszcza kiedy była wierna oryginałowi. Niemniej całą historię, sploty wątków i niektóre postaci bardzo lubię i doceniam!

Nie lubię Saki. Przez nią przestałam lubić Kidę. Lepiej te wydarzenia się oglądało niż czytało.

Nie lubię Saki. Przez nią przestałam lubić Kidę. Lepiej te wydarzenia się oglądało niż czytało.

Zawiodłam się...
Ogólnie nie mogę powiedzieć, że tom był zły, ale mimo wszystko to nie jest Durarara, jakiego pragnę. Zbiegi okoliczności, śmieszne akcje, powiązania, zaskakujące zwroty akcji, pościgi, zagadki itd. Ale ten tom BYŁ PO PROSTU NUDNY. Pamiętałam wydarzenia z anime i naprawdę oczekiwałam kilku scen. I tu naprawdę śmieszna rzecz, w anime dodali jedną scenę, którą kocham. Tak więc nie uświadczymy jej w light novelce. Poza tym konflikt między Żółtymi Szalikami a Dollarami został bardzo uszczuplony w LN (a raczej anime je rozwinęło). A więc za to dostaliśmy masę rozmyślań Kidy na temat tego co zrobił, robi i zrobi... Nuda. Na uwagę jeszcze zasługuje zakończenie... Kolejna scena, która w anime sprawiła, że się prawie posikałam ze śmiechu, a tutaj podeszłam do niej totalnie obojętnie.
Podsumowując, tom ważny, ciekawy, ale mimo wszystko wiało momentami nudą. Dodam także, że to chyba najdłuższy tom (a przynajmniej ze wszystkich, które zdążyłam przeczytać) i z największą ilością rysunków. Naprawdę, nie dość, że było 10 rozdziałów, więc każdy zawierał "okładkę", to jeszcze między tekstem gdzieś pojawiały się rysunki. W późniejszych i nawet we wcześniejszych aż tylu ich na pewno nie było...

Zawiodłam się...
Ogólnie nie mogę powiedzieć, że tom był zły, ale mimo wszystko to nie jest Durarara, jakiego pragnę. Zbiegi okoliczności, śmieszne akcje, powiązania, zaskakujące zwroty akcji, pościgi, zagadki itd. Ale ten tom BYŁ PO PROSTU NUDNY. Pamiętałam wydarzenia z anime i naprawdę oczekiwałam kilku scen. I tu naprawdę śmieszna rzecz, w anime dodali jedną scenę, którą...

Odczucia co do tego tomu mam mocno mieszane. Z jednej strony akcja się rozkręca już na dobre i robi się naprawdę ciekawie, ale z drugiej niespecjalnie przepadam za Kidą, na którym głównie skupia się tutejsza fabuła, i o wiele za dużo jak dla mnie jest Shingena Kishitani (i już czuję, że będę nienawidzić jego nowej żony, chociaż dopiero co się pojawiła w jednej scenie). Mniej więcej pierwsza połowa była też imo lepsza w anime, tam doskonale było czuć tę ciężką atmosferę podejrzeń i nadciągającego konfliktu, tutaj wcale. Za to wiele kwestii przedstawionych jest tutaj sensowniej i mam wrażenie, że jakby więcej tu niż w animcu grupy Kadoty, co się chwali. Cóż, czekam z utęsknieniem na tom czwarty, którego fabuły już w ogóle nie znam.

Odczucia co do tego tomu mam mocno mieszane. Z jednej strony akcja się rozkręca już na dobre i robi się naprawdę ciekawie, ale z drugiej niespecjalnie przepadam za Kidą, na którym głównie skupia się tutejsza fabuła, i o wiele za dużo jak dla mnie jest Shingena Kishitani (i już czuję, że będę nienawidzić jego nowej żony, chociaż dopiero co się pojawiła w jednej scenie)....

W moim odczuciu trzeci tom trzymał a może nawet podniósł poprzeczkę. Fabuła została świetnie rozegrana, tyle pytań bez odpowiedzi... Czekam na kolejny tom!

W moim odczuciu trzeci tom trzymał a może nawet podniósł poprzeczkę. Fabuła została świetnie rozegrana, tyle pytań bez odpowiedzi... Czekam na kolejny tom!