Głównym problemem Detronizacji (tom 3-4) jest Kazuki. Postać ta nie nadaje się na narratora podczas rozgrywki pełnej intryg i manipulacji. Jest za bardzo łatwowierny i wielu rzeczy nie dostrzega, przez co mordercza gra nie odkrywa całego swojego potencjału. A reszta postaci jest wystarczająco barwna by w innej perspektywie powstało z tego coś naprawdę ciekawego.

"Gra dla znudzonych" dobrze uwydatniła słabości Marii. Przy poprzednich tomach była przedstawiana jako wszechmocna i to ona odwalała większość roboty, jednak jej skłonność do poświęceń i opory przed skrzywdzeniem innego człowieka kompletnie nie współgrają z zasadami Detronizacji. Pozwala to rozwinąć skrzydła Kazukiemu, poznajemy jego przeszłość i powody jego przywiązania do codzienności. Zakończenie daje nadzieje na interesujące zmiany w jego charakterze. Oby autor tego nie skopał...

Głównym problemem Detronizacji (tom 3-4) jest Kazuki. Postać ta nie nadaje się na narratora podczas rozgrywki pełnej intryg i manipulacji. Jest za bardzo łatwowierny i wielu rzeczy nie dostrzega, przez co mordercza gra nie odkrywa całego swojego potencjału. A reszta postaci jest wystarczająco barwna by w innej perspektywie powstało z tego coś naprawdę ciekawego.

"Gra dla...

Zacznę od końca. W sensie dosłownym. Zakończenie było świetne. Właśnie tego spodziewałem się po autorze. Dzięki takiemu zabiegowi jakiego użył, przedłużył trochę serię lub po prostu nie pogrubił trzeciego tomu. Mimo wszystko jestem zadowolony. Z cierpliwością poczekam na czwarty tom. Jestem ciekaw czym będzie chciał mnie zaskoczyć Eiji.
Tom trzeci trzymał poziom poprzednich. Powiedziałbym nawet, że w niektórych aspektach był nawet lepszy. Najbardziej - mimo lekkiego denerwowania - spodobało mi się wodzenie za nos czytelnika. Gdy czytelnik wybrał już sobie "tego złego" nagle ni z tego ni z owego on nie jest taki zły. Spodobało mi się to. Gdy w końcu zrozumiało się prawdę, można było tylko siedzieć wgapiony w litery i powtarzać pod nosem: "Że co?!". Przynajmniej ja tak miałem.
Seria Zerowej Marii to jedna z moich najukochańszych. Każdy tom skupiał się na innym aspekcie, przez co zacząłem się poniekąd zastanawiać nad nimi w swoim życiu. Zacząłem inaczej postrzegać świat.
Dziękuję Mikage!
Gorąco polecam ten jak i poprzednie tomy!

Zacznę od końca. W sensie dosłownym. Zakończenie było świetne. Właśnie tego spodziewałem się po autorze. Dzięki takiemu zabiegowi jakiego użył, przedłużył trochę serię lub po prostu nie pogrubił trzeciego tomu. Mimo wszystko jestem zadowolony. Z cierpliwością poczekam na czwarty tom. Jestem ciekaw czym będzie chciał mnie zaskoczyć Eiji.
Tom trzeci trzymał poziom...

Jak na razie najlepszy tom, a sama gra cholernie wciąga.

Jak na razie najlepszy tom, a sama gra cholernie wciąga.

Z każdą częścią historia staje się coraz lepsza.

Z każdą częścią historia staje się coraz lepsza.

No Detronizacja wymiata <3

No Detronizacja wymiata <3