No dobra... Ja wszystko jestem w stanie przełknąć: wiedźmy, fruwające dusze, idiotyczne spiski miłosne... Ale fragmenty dotyczące pracy głównej bohaterki w zoo niezmiennie doprowadzały mnie do furii i w "Poczekajce", i w "Zachcianku". To babsko nie powinno się dotykać żadnego zwierzęcia, bo nie dość, że kompletnie się nie zna na ich leczeniu (vide: wpisywanie bzdur po łacinie, żeby kierownik i pracownicy nie zajarzyli, że pani doktor nie ma zielonego pojęcia, co zwierzakowi dolega, ładowanie w pytona narkozy [gady bardzo źle znoszą narkozę i nawet jeśli poda się z pełną dozą profesjonalizmu, istnieje ogromne ryzyko, że się już nie wybudzi] w ilości zdolnej powalić bizona et cetera), to dodatkowo odnoszę wrażenie, że bohaterka wręcz nienawidzi zwierząt (cytat: "przynajmniej w moich powieściach Czarny Książę przedkłada ukochaną nad stado chabet prowadzonych na rzeź"). Dodatkowo wszystkie te sceny z życia pani weterynarz, beztrosko uśmiercającej swoich pacjentów, są opisane na lekko, komicznie, jako taki typowy "comic relief". Mam szczerą nadzieję, że te wszystkie historie są zmyślone, a nie na podstawie prawdziwych przeżyć autorki - notabene, pani weterynarz.

No dobra... Ja wszystko jestem w stanie przełknąć: wiedźmy, fruwające dusze, idiotyczne spiski miłosne... Ale fragmenty dotyczące pracy głównej bohaterki w zoo niezmiennie doprowadzały mnie do furii i w "Poczekajce", i w "Zachcianku". To babsko nie powinno się dotykać żadnego zwierzęcia, bo nie dość, że kompletnie się nie zna na ich leczeniu (vide: wpisywanie bzdur po...