Gdy tylko usłyszałem o wydaniu najnowszej książki Jean Christophera Grange po tytułem Lontano wiedziałem, że prędzej lub później będę miał możliwość jej przeczytania. Ciekawiło mnie co otrzymam, bo ostatnią przeczytaną przez ze mnie powieścią był Pasażer. Nie był zły, lecz inny niż przyzwyczaił mnie autor i po mocniejszych thrillerach spodziewałem się po nim dostania historii mrocznej i brutalnej. Lontano jest najnowszą książką wydana u nas i nie mogłem przejść obojętnie jeśli trafiła mi się okazja zaznajomić się z nią.
Rodzina jest najważniejsza dla ojca będącego ważną osobą w policji. Starszy syn Erwan pracuje jak on w policji, młodszy Loic zajmuje się finansami, a najmłodsza córka Gaell próbuje swoich sił jako aktorka. Niestety brutalne zabójstwo przypomina inną sprawę z przeszłości dotyczącą schwytanego przez Morvena w latach 70 Człowieka Gwożdzia. Dawna sprawa powoduje wywołanie demonów przeszłości dających o sobie znak w rodzinie, gdzie nienawiść stanowi spoiwo relacji. W świecie magii yombe, szpiegowskich gier i intryg finansowych po kilkunastu latach wychodzi z cienia z afrykańskiej przeszłości morderca, z którym będą musieli jeszcze raz stoczyć batalie, lecz nie tylko z nim, ale również ze swoimi skrywanymi jeszcze bardziej strasznymi demonami.
Lontano to wielowątkowa i dotychczas najbardziej rozbudowana książka autora, którą miałem przyjemność czytać. Poznajemy losy rodziny Morvanów, gdzie głową rodziny jest ojciec próbujący na swój sposób wychować i chronić swoje dzieci. Nawet potrafi na dorosłe już dzieci wywierać swoje wpływy. Sławę przyniosła mu sprawa z Człowiekiem Gwożdziem i jego schwytanie. Teraz po kilkunastu latach morderca powraca z przeszłości, aby znów zabijać i obudzić demony przeszłości. Erwan jest jak ojciec policjantem, który zajmuje się różnymi sprawami i drąży do uzyskania odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczących śledztwa. Loic zajmuje się sprawami spółki i finansami. Za to Gaelle próbuje swoich sił w branży filmowej, gdzie chce zaistnieć jako aktorka. Autor znakomicie przedstawia relacje łączące poszczególnych bohaterów ze sobą, ale też ukazuje ciemną stronę jaką skrywają. Początkowo po pierwszych rozdziałach przyznaje, gdy zacząłem czytać skojarzenia miałem z książkami określanymi sagami rodzinnymi i takie wrażenie pozostało do końca. Autor skupił się na ukazaniu nie tylko relacji, ale również różnych tajemnic i skrywanych sekretów Morvanów. Pomimo licznych wątków obyczajowych w historii nie sposób się nudzić podczas czytania. Jednak nie mogło zabraknąć w takiej książce wątku śledztwa i morderstwa, którym zajmuje się oddelegowany do sprawy Erwan. Nie brakuje makabry i mocniejszych scen, na które podczas czytania bardzo liczyłem. Jednak nie występują w sporej ilości, ale kiedy się pojawiają robią wrażenie. Ciekawym pomysłem było sięgnięcie po temat afrykańskiej magii yombe i wykorzystanie jej w fabule. Bardzo mi się to podobało, ale również wzbogaciło samą historie. Można powiedzieć, że wątek obyczajowy i kryminalny został ze sobą skomponowany w świetny sposób.
Postacie wykreowane na potrzeby książki są ciekawe i złożone. Gregori Morvan to już legenda francuskiej policji, który zrobi wszystko, aby chronić swoje dzieci. Nawet działając nie zgodnie z prawem, mający bogatą przeszłość, ale najlepiej znany ze schwytania mordercy nazywanym Człowiekiem Gwożdziem. Jego sylwetkę autor nakreślił pod względem psychologicznym świetnie. Ma wybuchowy charakter, nie liczy się z konsekwencjami, umiejący radzić sobie w trudnych chwilach, wzbudzający u innych nienawiść do siebie, twardy glina, nie przebierający w środkach w drodze do celu, nieraz impulsywny, brutalny i przemocą chcący wszystko rozwiązać. Posiada drugą twarz jeśli chodzi o pomoc różnym ludziom. Bardziej ludzką i nieraz zastanawiający się skąd u bierze się taka nienawiść. Jego samego trudno tak naprawdę polubić ze względu na zachowanie i arogancje, chociaż motywy takiego postępowania można zrozumieć. Kolejną osobą jest najstarszy syn Erwan, który jak ojciec jest policjantem. Skrupulatny i drobiazgowy, nie cofający się niekiedy przed użyciem siły w celu uzyskania informacji, twardy i znakomity policjant drążący powierzoną sprawę jak kornik w drzewie w celu uzyskania odpowiedzi na pojawiające się pytania. Jest w tym naprawdę świetny. Jego postać została nakreślona pod względem psychologicznym świetnie. Zachowanie mnie nie irytowało i można polubić jego postać. Następną osobą jest Loic starający się dobrze wykonywać swoją pracę w branży finansowej. Jako doradca ma nosa do spraw finansowych, mający żyłkę do inwestycji, na co dzień dręczą go własne demony, chcący zadowolić wymagającego ojca, mający problemy rodzinne i pozostający w szponach uzależnienie, które odciskają swoje piętno na nim. Pod względem psychologicznym wypada dobrze, ale zachowanie sprawia, że on sam wzbudza skrajne emocje podczas czytania. Pomimo tego da się go trochę polubić. Ostatnia osobą jest Gaelle próbująca swoich sił jako aktorka. Jej sylwetkę nakreślono pod względem psychologicznym świetnie. Jest najmłodsza z nich wszystkich. Ma buntowniczą naturę, jest silna, przekorna i stawiająca na swoim. Jej zachowanie czasami mnie irytowało z robieniem na złość, ale wypadła i tak sympatycznie. Taką jeszcze wyróżniającą postacią jest Sofia, będąca żoną Loica. Pozostałe postacie drugoplanowe i trzecioplanowe w fabule mają do odegrania narzuconą przez autora rolę w całej historii. Postacie wykreowane na potrzeby książki nie są sztuczne, ale posiadają głębie. Ich kreacja wypada dobrze i nie ma się czego przyczepić. Pod tym względem autor wywiązał się z zadania znakomicie. Także relacje pomiędzy bohaterami nie irytują i wypadają ciekawie. Jeśli chodzi o dialogi to też nie przeszkadzają.
Książka posiada szybką akcję, która nie zwalnia do samego końca. Wydarzenia tutaj toczą się w ekspresowym tempie i nie sposób się nudzić podczas czytania. Historia została skonstruowana znakomicie i balans pomiędzy powieścią obyczajową i kryminałem autorowi wyszedł świetnie. Tło obyczajowe zostało ukazane w intrygujący sposób, że nie można się oderwać pomimo większej ilości wątków w tym zakresie. Relacje są żywe i dynamiczne pomiędzy bohaterami książki. Sam watek śledztwa odgrywa tutaj taką samą rolę jak obyczajowy. Cieszy mnie to, bo sądziłem, że któryś jednak będzie tym dominującym względem drugiego. Samo śledztwo poprowadzono w sposób ciekawy, wypada intrygująco, nie brakuje zwrotów akcji, fałszywych tropów i ich mylenia. Nie można przez długi czas zgadnąć kim jest morderca, lecz dopiero pod koniec można się częściowo domyśleć po kolei wszystkiego. Stawiałem co rusz na kogoś innego, ale nie wpadłem na to kim jest sprawca. Finał książki emocjonujący i zaskakujący z furtką do kontynuacji, która pewnie nastąpi. Podobał mi się. Nie zabrakło zakulisowego ukazania intryg dotyczących branży finansowej i niebezpieczeństw z tym związanych jak również gier szpiegowskich. Trochę mnie zastanawiało władza jaką posiadł Morvano i tuszowanie niektórych spraw dotyczących dzieci, mogli sobie pozwolić na więcej niż inni i nie bali się konsekwencji. Było dla mnie niepojęte, że nikt się tym nie przejmował i zajął pomimo pewnego strachu przed konsekwencjami.
Lontano to książka jak wspominałem dużo wcześniej wielowątkowa i tak naprawdę trudno ją zaklasyfikować. Znajdziemy w tym przypadku powieść obyczajową, kryminał, thriller, trochę romansu, ale najbardziej przypomina sagę rodziną. Tą książką rozpoczyna nowy cykl, który zapowiada się naprawdę interesująco. Afrykańskie wierzenia dotyczące magii yombe, bohaterowie i sama fabuła wypada ciekawie. Mocna i mroczna pozycja Grange. Jestem bardzo zadowolony, że sięgnąłem po najnowszą książkę, bo nie zawiodłem się na niej. Otrzymałem ciekawą pozycje, która wciągnęła mnie niesamowicie tak, że nie mogłem się oderwać. Taką jaką oczekiwałem i nie żałuje. Książka jest inna niż poprzednie jego powieści, bardziej rozbudowana i wielowątkowa, ale nie przeszkadzało mi to czerpać przyjemność z czytania i spędzić miło czas podczas lektury. Nie nudziłem się w żadnym razie podczas czytania. Na pewno sięgnę po kolejną część jak tylko wpadnie mi w ręce, bo jestem ciekawy czym mnie zaskoczy sam autor w dalszej części przygód rodziny Morvanów. Książka spełniła moje oczekiwania i sądzę, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie.
Bardzo polecam.

Gdy tylko usłyszałem o wydaniu najnowszej książki Jean Christophera Grange po tytułem Lontano wiedziałem, że prędzej lub później będę miał możliwość jej przeczytania. Ciekawiło mnie co otrzymam, bo ostatnią przeczytaną przez ze mnie powieścią był Pasażer. Nie był zły, lecz inny niż przyzwyczaił mnie autor i po mocniejszych thrillerach spodziewałem się po nim dostania...