Lontano

Echa francuskiej Afryki odzywają się w życiu rodu Morvanów. Rodzina jest powiązana z Afryką. Handluje z afrykańskimi prezydentami rzadkimi minerałami (koltanem i magnezem) a ten handel zaczyna kuleć. Ktoś wykupuje akcje firmy. A sama rodzina jest nieco patologiczna. Przemoc, szykany, zaburzenia odżywiania to u nich norma. Rodzina nie ma wrogów bo jak nawet się pojawiają to … znikają. Ma za to wpływy i duże możliwości. Dużo się tu opowiada o przeszłości bohaterów, o polityce i historii kolonii francuskich. Gdy opowieści z lat 60-tych spowolniły bardzo akcję to sprawa w Bretanii ruszyła fabułę i ta, nareszcie, wyrwała do przodu. Za Człowiekiem Gwoździem ruszyła doborowa jednostka policji. Autor bardzo plastycznie opisuje straszne i krwawe rytuały magii yombe stosowane na ludziach oraz okrutny i wynaturzony seks. Jest moment gdy Gwóźdź się rozmnaża i jest to ten sam moment gdy autora zanadto poniosła wyobraźnia. Książkę polecam bo jest dopracowana i poświęcono jej dużo czasu co spowodowało, że nawet niemożliwe stało się możliwe bo znaleziono na to właściwy sposób.
Ennio Morricone – Lontano, relaksujący i piękny kawałek.

Echa francuskiej Afryki odzywają się w życiu rodu Morvanów. Rodzina jest powiązana z Afryką. Handluje z afrykańskimi prezydentami rzadkimi minerałami (koltanem i magnezem) a ten handel zaczyna kuleć. Ktoś wykupuje akcje firmy. A sama rodzina jest nieco patologiczna. Przemoc, szykany, zaburzenia odżywiania to u nich norma. Rodzina nie ma wrogów bo jak nawet się pojawiają to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niesamowity klimat, wiele ciekawych wątków, ale niepotrzebne epatowanie okrucieństwem i słaba końcówka.

Niesamowity klimat, wiele ciekawych wątków, ale niepotrzebne epatowanie okrucieństwem i słaba końcówka.

Pokaż mimo to

To skandal, żeby napisać tak dobry kryminał, przy którym zapominasz o wszelkich obowiązkach i zobowiązaniach, a to nie na krótko, gdyż książka jest przy tym dość opasła. Wydawcy powinni o tych zagrożeniach uprzedzać na okładce tłustym drukiem, że wciąga bez pamięci i póki nie dobrnie się do końca inny świat nie istnieje dla czytelnika.

Grange w mistrzowskiej formie. Świetny,
oryginalny pomysł na fabułę. Okrutne morderstwa z motywami afrykańskiej magii, w tle z zepsutą francuską rodziną noworyszów, w której dominującą zdawałoby się rolę pełnią policjanci, tj. ojciec i jeden z synów.

Jak dobrze że jest kolejna część.

To skandal, żeby napisać tak dobry kryminał, przy którym zapominasz o wszelkich obowiązkach i zobowiązaniach, a to nie na krótko, gdyż książka jest przy tym dość opasła. Wydawcy powinni o tych zagrożeniach uprzedzać na okładce tłustym drukiem, że wciąga bez pamięci i póki nie dobrnie się do końca inny świat nie istnieje dla czytelnika.

Grange w mistrzowskiej formie. ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka wciągnęła mnie do tego stopnia, że parę minut temu, natychmiast po zakończeniu lektury wszedłem na Allegro i kupiłem drugi tom.

Ale po kolei.

Dziwaczna zbrodnia - nie zbrodnia w Bretanii. Doświadczony glina przylatuje z Paryża aby sprawę zbadać dokładnie. Glina pochodzi ze zdewastowanej rodziny, w której każdy skrywa jakieś własne tajemnice. Nad wszystkimi czuwa i panuje ojciec rodu, szara eminencja francuskiego wywiadu, były policjant mający na swoim koncie znakomite (?) osiągnięcia.
Jego ubrudzone we krwi ręce sięgają wszędzie. Choć ma już swoje lata nie wypuszcza steru z dłoni. Tymczasem w Paryżu dochodzi do kolejnych zbrodni w dziwny sposób łączących się z przypadkiem bretońskim a swoimi korzeniami sięgającymi lat siedemdziesiątych.
O co tu chodzi ?

Autora poznałem podczas lektury 'Krainy umarłych' i już wtedy zrobił na mnie duże wrażenie. W 'Lontano' pojawiają się znane motywy jak okrucieństwo, wynaturzony seks, dziwactwa. Nie te jednak elementy składają się na klasę powieści. Trwające dochodzenie cały czas toczy się na tle skomplikowanych relacji rodzinnych, które w znacznej części mają wpływ na przebieg postępowania. Co ukrywa ojciec ? Dlaczego jedyna córka robi wszystko, aby go zniszczyć ? Młodszy brat szuka ucieczki w narkotykach. Jedynie Erwan, gliniarz z początku powieści wydaje się być w porządku, choć i jego zachowanie nie zawsze mi się podoba.

Świetnie przedstawione charaktery i postacie protagonistów, doskonały styl, barwny język i z każdą stroną coraz bardziej wciągająca fabuła to charakterystyczne cechy twórczości francuskiego pisarza.

Miłośnikom mocnych wrażeń i mrocznych historii polecam zdecydowanie!

9/10.

Książka wciągnęła mnie do tego stopnia, że parę minut temu, natychmiast po zakończeniu lektury wszedłem na Allegro i kupiłem drugi tom.

Ale po kolei.

Dziwaczna zbrodnia - nie zbrodnia w Bretanii. Doświadczony glina przylatuje z Paryża aby sprawę zbadać dokładnie. Glina pochodzi ze zdewastowanej rodziny, w której każdy skrywa jakieś własne tajemnice. Nad wszystkimi czuwa i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Obrazek zamożnej (milionerzy) rodziny francuskiej, której dorośli członkowie mieszkają w Paryżu. Zasobność portfela pochodzi z wyzyskiwania Afrykanów, pracujących w kopalniach w warunkach urągających wszelkim normom, bez minimalnych zabezpieczeń. Problemy psychiczne właściwie wszystkich Morwanów (stosuję polską fonetykę nazwiska) wywodzą się z ich dzieciństwa. W takich okolicznościach grasuje wielokrotny morderca, stosujący okrutne tortury zanim ofiara dokona żywota. Doskonale stopniowana akcja, nie mogłam oderwać się od lektury. Tajemnice, tajemnice i jeszcze raz tajemnice. Bardzo udany literacki przekład. Adam Bauman - lektor - niezrównany, jak zawsze.

Obrazek zamożnej (milionerzy) rodziny francuskiej, której dorośli członkowie mieszkają w Paryżu. Zasobność portfela pochodzi z wyzyskiwania Afrykanów, pracujących w kopalniach w warunkach urągających wszelkim normom, bez minimalnych zabezpieczeń. Problemy psychiczne właściwie wszystkich Morwanów (stosuję polską fonetykę nazwiska) wywodzą się z ich dzieciństwa. W takich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zakochałam się w tej książce. Wszystko mi się podobało. Nie wiem skąd autor bierze takie pomysły ale już dawno przekroczył wszystkie możliwe granice.

Zakochałam się w tej książce. Wszystko mi się podobało. Nie wiem skąd autor bierze takie pomysły ale już dawno przekroczył wszystkie możliwe granice.

Pokaż mimo to

Czytane kryminały w dużym uproszczeniu można podzielić na takie które robią na tyle silne wrażenie, że wyróżniają się na tle innych i zapadają w pamięci i te pozostałe. I cokolwiek nie myśleć o Lontano to niewątpliwie jest to mocna pozycja, która pozostaja z czytelnikiem na dłużej. Wątek kryminalny niezły chociaż te gwoździe i inne elementy trochę przesadzone. Ale ok to jest jakoś uzasadnione. Jest w tej ksiażce to co lubię czyli polowanie na mordercę i nic nie jest oczywiste do samego końca. Wątki afrykańskie wyróżniają tą książkę . No i motyw patologicznej rodziny ze skomplikowanymi relacjami i pogmatwanymi historiami. Wątek przyznaję trochę naciagany ale ja lubię takie psychologiczne dywagacje i rozważania więc mi pasuje.
Wiele sie dzieje, akcja się gmatwa ani chwili nudy - typ bardzo mocnego męskiego kryminału nie dla delikatnych i wrażliwych (tym proponuję Puzyńską i Lackberg) a pozostałym polecam LONTANO bez cienia zawachania.

Czytane kryminały w dużym uproszczeniu można podzielić na takie które robią na tyle silne wrażenie, że wyróżniają się na tle innych i zapadają w pamięci i te pozostałe. I cokolwiek nie myśleć o Lontano to niewątpliwie jest to mocna pozycja, która pozostaja z czytelnikiem na dłużej. Wątek kryminalny niezły chociaż te gwoździe i inne elementy trochę przesadzone. Ale ok to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Grange należy do moich ulubionych autorów kryminałów. Lontano to wielowątkowa historia, bardzo dobrze napisana. Czasami Grange w swoich książkach na siłę przeciąga zakończenie, w tym przypadku wszystko jest tak, jak powinno być w rasowym kryminale. Polecam.

Grange należy do moich ulubionych autorów kryminałów. Lontano to wielowątkowa historia, bardzo dobrze napisana. Czasami Grange w swoich książkach na siłę przeciąga zakończenie, w tym przypadku wszystko jest tak, jak powinno być w rasowym kryminale. Polecam.

Pokaż mimo to

Nie wiedziałem czego się spodziewać po tej książce ale teraz wiem jedno.KONIECZNIE trzeba kupić ciąg dalszy !!!
Rewelacyjnie się to czyta. Akacja wciąga z każdą stroną a tajemnice które są odsłaniają się powoli,bardzo powoli ..

Nie wiedziałem czego się spodziewać po tej książce ale teraz wiem jedno.KONIECZNIE trzeba kupić ciąg dalszy !!!
Rewelacyjnie się to czyta. Akacja wciąga z każdą stroną a tajemnice które są odsłaniają się powoli,bardzo powoli ..

Pokaż mimo to

9/10
Niezwykle mroczna opowieść o dysfunkcyjnej by nie powiedzieć totalnie popierdolonej rodzinie z seryjnym mordercą ( niezwykle ciekawym) w tle.
Jeśli miałbym się silić na górnolotne porównania to powiedziałbym, że Grange pisze tak jak Beksiński maluje i wydaje mi się, że nie ma w tym grama przesady. Krew się leje strumieniami, seryjny morderca fascynuje i przeraża swoimi zbrodniami a to wszystko nic w porównaniu z rodziną głównych bohaterów. Morvanowie wydają się być swoistym połączeniem, którejś z rodziny znanej z serialu Dynastia i makabrycznej rodziny Addamsów. Wartka akcja ani przez chwilę nie pozwala na nudę.Warto tylko polecać dalej no i przeczytać kolejny tom!

9/10
Niezwykle mroczna opowieść o dysfunkcyjnej by nie powiedzieć totalnie popierdolonej rodzinie z seryjnym mordercą ( niezwykle ciekawym) w tle.
Jeśli miałbym się silić na górnolotne porównania to powiedziałbym, że Grange pisze tak jak Beksiński maluje i wydaje mi się, że nie ma w tym grama przesady. Krew się leje strumieniami, seryjny morderca fascynuje i przeraża...

więcej

mniej

Pokaż mimo to