Stwierdzenie, że to najlepsza francuska powieść 2015r źle świadczy o francuskiej powieści. Serio. Źle się dzieje w państwie francuskim.
Ale co tam, niech się Francuzi martwią, że nic lepszego nie mają.

Oczywiście nie oznacza to wcale, że książka jest zła, że nie należy jej czytać i że to czas stracony. Przeczytałam ją w jeden dzień, będąc z dziećmi na wycieczce w Toruniu (który uwielbiam) i kibicując na żużlowym GP. Czytałam namiętnie podczas każdej przerwy na poprawę toru, a dokończyłam o 2-giej w nocy, kiedy w końcu dotarłam do domu.

i nie, nie mam schizofrenii. Książka jest wciągająca z dwóch powodów.
Po pierwsze ma w sobie pewien wątek sensacyjny, ma zagadkę, a zagadki są frapujące.
Po drugie opisuje życie, które mnie jest zupełnie nieznane. W tej książce nie ma ani jednego "normalnego" bohatera. Normalnego w moim rozumieniu, czyli podobnego do mnie i ludzi z mojego otoczenia. Są sami pijacy, ćpuny, dziwki, frustraci, furiaci, bezdomni, zblazowani bogacze, życiowe pasożyty i nieroby.

No i tyle. Wciąga jak wszystko to, czego nie znamy, ale żeby od razu robić z tego książkę roku? Podejrzewam, że wszyscy ci krytycy literaccy będą się kiedyś smażyć w piekle :)

PS. Od razu po pierwszej zaczęłam drugą część :)

Stwierdzenie, że to najlepsza francuska powieść 2015r źle świadczy o francuskiej powieści. Serio. Źle się dzieje w państwie francuskim.
Ale co tam, niech się Francuzi martwią, że nic lepszego nie mają.

Oczywiście nie oznacza to wcale, że książka jest zła, że nie należy jej czytać i że to czas stracony. Przeczytałam ją w jeden dzień, będąc z dziećmi na wycieczce w Toruniu...