Bardzo, bardzo naiwne. Wnioskowanie na poziomie Reksia. Iks jest przecież niewinny (każdy się tego domyśli!), skoro sam pomógł znaleźć broń. Itp.

Osobnym mankamentem tej książki jest to, że bohaterowie przemawiają zamiast mówić – takie przydługie, wielolinijkowe dygresje, zupełnie nieprzystające do tempa sytuacji i nie przerywane przez nic i przez nikogo. Znajdują trupa, deliberują o marginaliach, potem dla odmiany zastanawiają się, czy może gość jeszcze żyje... Morderstwo czy nie, jak jest czas na wyłuszczenie, ile uniwersytetów przyznało doktorat honoris causa jednemu z profesorów, trup czeka, aż skończą. Albo tak: Drongo zatrzymuje nieznajomego, nie żeby na spacerku, pogwarzyć, tylko podejrzanego szemranego typa, a ten ma czas, żeby wygłosić: „Chwała Bogu, a ja myślałem, że to rumuńska policja albo jeszcze gorzej, że amerykańska. A ty, jak się okazuje, jesteś Rosjaninem. Jak już trafisz w łapy glin, to za nic cię nie wypuszczą. Nawet jak wezmą kasę”. Normalnie jeden taki gadatliwy na pięćdziesięciu może by się i znalazł, ale w przypadku bohaterów tej powieści jest inaczej – słowotok na każdą okazję to ich behawioralny standard. A co najgorsze, połowę tego, co mówią, kierują nie do rozmówcy, tylko do czytelnika, a ja jestem bardzo wyczulony na teksty, których autorzy każą swoim bohaterom robić za zespołowego narratora.

Aha, i jeszcze jedno. Oni tu cały czas się zastrzegają, że nie wierzą w wampiry, tak na serio, żeby ktoś nie pomyślał, że wierzą. Ja rozumiem, że w „Miasteczku Salem” podobne deklaracje byłyby do przyjęcia (przy założeniu, że nie aż w takiej nagminności), ale żeby w książce mającej traktować świat realistycznie...?

Nie żałuję, że tę książkę przeczytałem, ale więcej po Czingiza Abdułłajewa nie sięgnę. A podobno napisał tych powieści ponad 190.

Bardzo, bardzo naiwne. Wnioskowanie na poziomie Reksia. Iks jest przecież niewinny (każdy się tego domyśli!), skoro sam pomógł znaleźć broń. Itp.

Osobnym mankamentem tej książki jest to, że bohaterowie przemawiają zamiast mówić – takie przydługie, wielolinijkowe dygresje, zupełnie nieprzystające do tempa sytuacji i nie przerywane przez nic i przez nikogo. Znajdują trupa,...