Powieść należy do modnego ostatnio gatunku fantastyki dla młodzieży, w tym wypadku owym elementem fantastycznym jest przenoszenie się w czasie za pomocą pewnego starego kufra. Już to pierwsze zdanie może odstraszyć wielu miłośników „klasycznych” książek przygodowych, ale chyba niesłusznie. Nie jest to bowiem jakaś kolejna mutacja Harrego Pottera, ale książka posiadająca spore wartości edukacyjne (głównie historyczne) ale także w nie nachalny sposób opisuje rodzące się uczucie między młodymi bohaterami.
Książkę z początku czyta się raczej średnio, ale im dalej tym lepiej, a pod koniec jest już bardzo dobrze, co jest sporym plusem. Można się z czasem wczuć w styl Pisarki, a akcja jest ciekawie rozwijana. Widać ogromny sentyment Autorki do przedwojennego Wrocławia, momentami może nawet aż przesadny. :)
Początkowe (pod koniec w sumie też) skupianie się na cierpieniach niemieckich mieszkańców miasta w drugiej połowie 1945 r. może to rodzić nawet trochę mieszane uczucia. Jednak finalnie moim zdaniem książka broni się i może się podobać, szczególnie młodszej młodzieży.
Książka została zgłoszona do konkursu na najlepszą samochodzikową książkę 2016 r. na Forum Miłośników Pana Samochodzika:
http://pansamochodzik.net.pl/viewtopic.php?p=296606#296606

Powieść należy do modnego ostatnio gatunku fantastyki dla młodzieży, w tym wypadku owym elementem fantastycznym jest przenoszenie się w czasie za pomocą pewnego starego kufra. Już to pierwsze zdanie może odstraszyć wielu miłośników „klasycznych” książek przygodowych, ale chyba niesłusznie. Nie jest to bowiem jakaś kolejna mutacja Harrego Pottera, ale książka posiadająca...