Pola przeprowadza się z mamą z dużego miasta do małego Brzegu. Dziewczynka zła na swoją mamę, postanawia być outsiderką, nie chce się przyjaźnić z nowo poznanymi rówieśnikami. Jej opór planuje przełamać kolega z sąsiedztwa oraz jego wspaniały, czworonożny przyjaciel Mazgaj.
Przepiękna historia o tolerancji, o otwartości na inność. Autorka przedstawia tutaj przywary małomiasteczkowych ludzi, pokazuje jak odmienność może wywoływać nadmierne zainteresowanie i jak takie zachowanie może być przykre dla innych...

(cd recenzji na fb)

https://www.facebook.com/KsiazkaZamiastKwiatka/photos/a.967792129913564/8636453503047350

Pola przeprowadza się z mamą z dużego miasta do małego Brzegu. Dziewczynka zła na swoją mamę, postanawia być outsiderką, nie chce się przyjaźnić z nowo poznanymi rówieśnikami. Jej opór planuje przełamać kolega z sąsiedztwa oraz jego wspaniały, czworonożny przyjaciel Mazgaj.
Przepiękna historia o tolerancji, o otwartości na inność. Autorka przedstawia tutaj przywary...

Co może czekać dziecko, które przeniosło się do nowego miasta i szkoły? Zapewne zaciekawienie innych dzieci. Ale jeśli do tego wyglądasz inaczej, to ciekawość może rodzić nieco wrogości. Wszystko co nowe, wydaje się dziwne. Niestety doświadcza tego Pola, której dokucza w szkole jedna z koleżanek, dość stereotypowo podchodząca do etnicznych korzeni Poleczki. Na szczęście Pola w szkole nie jest sama – jest także Julek wraz z jego wesołą rodzinką. Dzięki niemu Pola ma szansę poczuć się w Brzegu jak w domu. Kulminacyjnym punktem książki okazuje się przyjazd taty Poli do Brzegu, wielka wystawa prac plastycznych w muzeum oraz informacja, że czasem strach przed nowym spowodowany jest tym, że dana osoba sama boi się nowego, które ją czeka.

Coś czuję, że już samo imię Pola, zdrobniale Poleczka, pokazuje, że ciemnoskóra dziewczynka jest tak samo Polką jak jej koleżanki o białej karnacji i blond warkoczem zamiast burzy warkoczyków na głowie. „Skąd jest Pola?” wydana przez Wydawnictwo Skrzat to świetna książeczka dla każdego dziecka, od przedszkolaka do ucznia. Bo w każdym wieku warto pokazywać dziecku, że wszyscy ludzie są w sumie tacy sami, nawet jeśli mogłoby się wydawać, że się różnimy.

"(…) każdy człowiek jest inny. Każdy ma inne marzenia, potrzeby i inaczej widzi świat. Wy też się różnicie, choć z zewnątrz wyglądacie tak samo. Każdy ma ciało składające się z nóg, rąk, tułowia i głowy. Macie oczy, nos i uszy, usta którymi się uśmiechacie. To, co nas odróżnia, mieści się w naszych głowach."
Więcej na: https://konfabula.pl/skad-jest-pola/

Co może czekać dziecko, które przeniosło się do nowego miasta i szkoły? Zapewne zaciekawienie innych dzieci. Ale jeśli do tego wyglądasz inaczej, to ciekawość może rodzić nieco wrogości. Wszystko co nowe, wydaje się dziwne. Niestety doświadcza tego Pola, której dokucza w szkole jedna z koleżanek, dość stereotypowo podchodząca do etnicznych korzeni Poleczki. Na szczęście...

Skąd jest Pola? to opowieść o kontrastach, tolerancji, przyjaźni, strachu przed nieznanym i tak naprawdę o nas samych. Główna bohaterka jest dziewczynką, która przeprowadza się z wielkiej metropolii do małego miasteczka. Nie dość, że jako nowej osobie, która nikogo nie zna, jest jej ciężko to problemów dodaje jej inny kolor skóry, warkoczyki i dosyć ekscentryczni rodzice.
Pomimo, że przyjęta jest dosyć ciepło, to zderza się także z małomiasteczkowymi kompleksami i stereotypami. Padają nieprzyjemne słowa jak np. murzyn, czy zarzuca jej się brak znajomości języka polskiego - tylko przez kolor skóry.
Pisałam to już kilkukrotnie i napiszę ponownie; cenię sobie książki z Wydawnictwo Skrzat za formę dydaktyczną. W prostych opowieściach ukryte są życiowe lekcje. Tym razem nie jest inaczej. Skąd jest Pola? Uczy, że nie ma jednego prawidłowego wzoru na bycie Polakiem i że każda osoba jest piękna w swojej indywidualności. W postaci symbolicznej Kasi zamknięte są kompleksy, stereotypy i strach przed nieznanym. Kasia jest symbolem, że ludzie, którzy się boją i cierpią, potrafią też ranić innych. Ta historia otwiera oczy na uczucia i potrzeby innych, wielokrotnie sprowadzając czytelnika na manowce - pisarka umiejętnie żongluje zwrotami akcji, sprawiając, że czytelnik sam popada w sieć swoich uprzedzeń.
Autorka często zdrabnia pieszczotliwie imię Poli na Polka. Myślę, że to zabieg celowy i ma za zadanie w sposób podświadomy naprowadzić czytelnika na tor, że Polacy są różnorodni i mogą mieć całkiem egzotyczne korzenie. Oprócz wartości człowieka, udaje jej się także wpleść w swoją opowieść motyw dobra zwierząt, przyjaźni z nimi i konieczności dbania o ich potrzeby.
Jednym z ważniejszych przesłań jest informacja,że to nie więzy krwi, są najważniejsze, a rodziną mogą być wszyscy Ci, którzy patrzą w tę samą stronę i wyznają podobne wartości. Zmiany są trudne, ale nieuniknione. Tylko otwartość, wrażliwość i rozmowa sprawiają, że można je przeżyć, a kto wie, może przyniosą same dobre rzeczy?

Skąd jest Pola? to opowieść o kontrastach, tolerancji, przyjaźni, strachu przed nieznanym i tak naprawdę o nas samych. Główna bohaterka jest dziewczynką, która przeprowadza się z wielkiej metropolii do małego miasteczka. Nie dość, że jako nowej osobie, która nikogo nie zna, jest jej ciężko to problemów dodaje jej inny kolor skóry, warkoczyki i dosyć ekscentryczni...

Nasz nowy nabytek, czyli "Skąd jest Pola?" autorstwa Magdaleny Zarębskiej rozpoczyna się od tematu przeprowadzki pewnej dziewczynki. Ale jest to bardzo nietypowa osóbka.

"Ulica Zakonnic jest całkiem niepozorna. Ot, jedna z wąskich uliczek na Starym Mieście, prowadząca od kościoła Świętego Mikołaja w stronę Odry. Zazwyczaj panuje na niej cisza i spokój, ale właśnie tutaj zaczyna się nasza historia".

Z Warszawy do Brzegu przybywają Pola oraz jej mama. Tak się składa, że mama otrzymała propozycję lepszej pracy, dlatego też zdecydowała się na tak duży krok, czyli przeprowadzkę. Jest artystką - malarką. Dla niej to szansa na rozwój, ponieważ tutaj, w Brzegu, miała objąć stanowisko w muzeum. Podobno tylko na rok, co nie zmienia jednak faktu, że była to w ich życiu ogromna zmiana, z którą nie do końca mogła pogodzić się Pola. Dziewczynka musi odnaleźć się w nowym miejscu, co nie jest dla niej łatwe i od razu to pokazuje. Nawet z góry stwierdziła, że z nikim się tutaj nie zaprzyjaźni. Poza tym mama jej obwieściła, że nie będzie jej już towarzyszyć w drodze do szkoły. W ramach zadośćuczynienia wręcza smutnej córce telefon, aby mieć z nią kontakt.

Nowa szkoła, nowi koledzy i koleżanki - trudno było jej się z tym pogodzić zwłaszcza, że otoczenie, w którym się znajdowała, nie do końca ją pozytywnie odebrało. Dlaczego? Pola swoim nietypowym wyglądem wzbudzała wokół siebie dość duże zainteresowanie, co niektórych ciekawiło, wzbudzało zainteresowanie, a u innych powodowało niechęć i różnego rodzaju nieprzyjemne zaczepki. Inaczej było z Julkiem, chłopcem z sąsiedztwa, który od samego początku może i był zainteresowany nową koleżanką, ale absolutnie się do niej nie zraził. Wręcz przeciwnie. Wraz ze swoim czworonożnym przyjacielem Mazgajem będą próbować zdobyć zaufanie Poli.

Czy im się uda? Czy mają szansę na przyjaźń? Czy Pola zaakceptuje sytuację, w jakiej się znalazła?

Co mogę Wam powiedzieć - książka, zawierająca 141 jest bardzo, ale to bardzo pouczającą pozycją. Jest to przede wszystkim ogromna dawka nauki dotyczącej przede wszystkim tolerancji. Stety, lub nie w życiu bywa tak, że odmienność budzi ogromne zainteresowanie. Kiedy obok nas przechodzi osoba inaczej niż my ubrana, na kolorowo, na czarno, cała w tatuażach, czy w kolczykach, czy ma bujną fryzurę od razu ją wzrokiem śledzimy. Tak już jest z naszymi bodźcami. Najgorzej jest jednak wśród dzieci - odstające uszy, okularnik, czy też inny kolor skóry powoduje, że takie właśnie dzieci są w szkole wytykane, zaczepiane, czy nawet wyzywane. Czasem podchodzi to nawet pod typowy mobbing, z którym jest bardzo ciężko wygrać. Pola ze względu na swoje pochodzenie jest czarnoskóra. Ma charakterystyczne włosy, co natychmiast zwraca uwagę zwłaszcza w mniejszym miasteczku, ponieważ dotąd mieszkała w stolicy. Tam to jest normalne. Tutaj dziewczynka musiała zmierzyć się z krytyką, niekoniecznie idącą w tą dobrą stronę.

Poza tym jest ujęty jest również problem przeprowadzki. Chyba każdemu dziecku trudno jest pogodzić się z tą sytuacją, pożegnać się z dotychczasowymi przyjaciółmi i wyjechać do zupełnie nieznanej im miejscowości. Sama to przerabiałam mając 6 lat, kiedy wraz z rodzicami wyruszyliśmy w latach 90'tych za granicę. Inne otoczenie, zupełnie inny język był dla mnie totalnym szokiem i początkowo również miałam wątpliwości, czy aby na pewno zostanę zaakceptowana w nowej szkole. Wtedy były to dość ciężkie czasy, Polaków też traktowano jako ludzi z tzw. "niższej półki".

Kończąc wpis dodam jeszcze, że wydawnictwo Skrzat w swoim team'ie posiada fantastyczną ekipę ilustratorów. O stronę graficzną w tym przypadku zadbała Pani Elżbieta Moyski. Grafika świetnie wkomponowała się w opowiadaną historię. To jeszcze bardziej zachęca do czytania. Plus białe kartki - uwielbiamy takie, ponieważ wszystko jest bardzo wyraźne.

"Skąd jest Pola?" dedykuję nie tylko przedszkolakom - tym w zerówce, którym można książkę przeczytać (a potem wytłumaczyć, na czym polega problem dziewczynki),ale przede wszystkim dzieciom uczęszczającym już do szkoły. To właśnie one są świadkami różnych sytuacji. Wprawdzie my, jako rodzice, nie jesteśmy w stanie te nasze szkraby przed wszystkim uchronić, ale warto je pouczyć. Warto je nakierować na problemy, które często pojawiają się w szkole, aby dzieci nie były obojętne i nie oceniały po wyglądzie.

Więcej na:
https://ewuczkarecenzuje.blogspot.com/2020/12/opowiesc-o-tolerancji-przyjazni-i.html#more

Nasz nowy nabytek, czyli "Skąd jest Pola?" autorstwa Magdaleny Zarębskiej rozpoczyna się od tematu przeprowadzki pewnej dziewczynki. Ale jest to bardzo nietypowa osóbka.

"Ulica Zakonnic jest całkiem niepozorna. Ot, jedna z wąskich uliczek na Starym Mieście, prowadząca od kościoła Świętego Mikołaja w stronę Odry. Zazwyczaj panuje na niej cisza i spokój, ale właśnie tutaj...

Pola wraz z mamą przeprowadzają się z ogromnej Warszawy do niewielkiego Brzegu. Przybycie tek dwójki wzbudza miasteczku nie lada sensację. Ciemnoskóra, egzotycznie wyglądająca Pola i jej mama, barwna artystka. Czy mieszkańcy je polubią? Czy w Brzegu poczują się jak w domu.

O czym?
„Skąd jest Pola?” opowiada o emocjach jakie towarzyszą zmianie miejsca zamieszkania. Na początku Pola jest złą na mamę, że przyjęła ofertę pracy od muzeum w Brzegu. Zamyka się w swoim pokoju z mocnym postanowieniem nieprzywiązywania się do tego miejsca i nadzieją na szybki powrót do Warszawy. Kiedy nadchodzi pierwszy dzień szkoły dziewczynka musi wyjść ze swojej kryjówki. Pomimo, że Pola nie planowała się z nikim zaprzyjaźniać, jeden kolega z klasy i jego energiczny pies wzbudzają jej sympatię.

Drugi temat, jaki przemyciła Magdalena Zarębska w „Skąd jest Pola?”, to tolerancja. Tata głównej bohaterki ma senegalskie korzenie. Jak możemy się domyślić, dziewczynka wyróżnia się wyglądem wśród innych dzieci. U niektórych wywołuje ona ciekawość, u innych niechęć. Jedni podziwiają jej oryginalną fryzurę, inni się z niej naśmiewają. Autorka książki przy pomocy rodziców, nauczycieli i różnych epizodów tłumaczy, że to naturalne, że ludzie różnią się między sobą. W „Skąd jest Pola?” jest taka scenka, kiedy goście oglądają wystawę obrazów. Artyści, który je stworzyli są różnych narodowości. W trakcie zwiedzania jedna z Pań mówi: - To w sumie niesamowite! Mimo że pochodzą z innych krajów, potrafimy zrozumieć ich uczucia.[*]

Dla kogo?
Myślę, że książka może nadawać się dla dzieci w okolicach dziewiątego roku życia. Publikacja ma około 140 stron. Zadbano jednak o większą czcionkę i ilustrację, więc de facto czyta się szybko. Napisana została zrozumiałym językiem, a kiedy pojawia się trudniejsze słowo np. wernisaż, znajduje się ktoś , kto potrafi wytłumaczyć co ono oznacza.

Podsumowanie
Chyba mam szczęście do książek dla młodych czytelników. Trafiam na kolejną pozycję, która jest mądrze napisana i w nienachalny sposób promuje dobre wartości. Mam nadzieję, że dobrze zniesie przeprowadzkę z półki księgarni do biblioteczek waszych dzieci i szybko się w nich zadomowi.


[*] Magdalena Zarębska, "Skąd jest Pola?", wyd. Skrzat, Kraków 2020, s. 88.

Pola wraz z mamą przeprowadzają się z ogromnej Warszawy do niewielkiego Brzegu. Przybycie tek dwójki wzbudza miasteczku nie lada sensację. Ciemnoskóra, egzotycznie wyglądająca Pola i jej mama, barwna artystka. Czy mieszkańcy je polubią? Czy w Brzegu poczują się jak w domu.

O czym?
„Skąd jest Pola?” opowiada o emocjach jakie towarzyszą zmianie miejsca zamieszkania. Na...

Każdy z nas jest inny, wyjątkowy, niepowtarzalny. Każdy ma inne talenty, inne możliwości, odmienne pomysły. Jednak nie zwracamy uwagi na te różnice. Zwykle skupiamy się na tym, co nas łączy, czego możemy nauczyć się od napotkanych osób, co zyskać. Refleksja nad odmiennością i prawem do niej pojawia się dopiero, kiedy spotykamy osobę, która ma odmienne poglądy polityczne, jest członkiem innej organizacji religijnej, mówi innym językiem. Wówczas uzmysławiamy sobie, że ta inność jest bardziej powszechna niż podobieństwa. Zwłaszcza, że nie ma dwóch takich samych ludzi lubiących to samo, mających takie same poglądy i doświadczenia. Uzmysłowienie sobie tego sprawia, że stajemy się bardziej otwarci. Jako ludzie jednak wolimy schematy i podobieństwa i lgniemy do osób, które wydają się nam z różnych powodów takie jak my. Nie bez przyczyny wchodzimy w relacje z takimi, a nie innymi ludźmi i kierujemy się podobnymi jak oni wartościami. Podobnie jest w przypadku dzieci. Już wtedy powstają podziały często podsycane przez rodziców, a tak być nie musi. Możemy być bardziej otwarci i traktować napotkane osoby z otwartością, zainteresowaniem i czerpać z tych kontaktów inspiracje. Właśnie o takim podejściu jest bardzo pouczająca książka dla dzieci i młodzieży „Skąd jest Pola?” Magdaleny Zarębskiej.
Pisarka zabiera nas w świat Poli, która przeprowadza się do Brzegu. Tu jej mama, będąca artystką otrzymuje roczny kontrakt pozwalający zrealizować ciekawe projekty i rozwinąć nowe umiejętności. Jej podekscytowanie i radość z wyjazdu oraz nowej pracy nie udziela się córce, która wolałaby zostać w Warszawie, w której zostaje tata i jej znajomi ze szkoły. Dziewczynka nie może pogodzić się z tą sytuacją. Zwłaszcza, że w nowym miejscu czuje się odmienna: jest nie tylko nowa i ma nietypowych rodziców, ale też inny kolor skóry, ubiera się inaczej niż większość rówieśników. To sprawia, że czuje się niepewnie po przyjeździe na prowincję, gdzie wszyscy dostrzeżeni ludzie są do siebie podobni. Pola unika wyjść na plac zabaw. Jej głównym zajęciem po przyjeździe do nowego miasta jest spędzanie czasu w domu. Pierwszego dnia szkoły musi jednak stawić wyzwaniom czoła, co ją nieco przeraża. Zwłaszcza, że będzie nowa w grupie, w której wszyscy już się znają. Szybko okazuje się, że przeczucia jej nie zawiodły. Nowe koleżanki są dla niej niemiłe. Pola nie może poradzić sobie z uszczypliwymi uwagami. Na szczęście jej kolegą zostaje chłopiec mieszkający w kamienicy naprzeciw. Julek ma młodszą siostrę i psa oraz wspaniałą rodzinę otwarta na nowych znajomych. To właśnie dzięki Julkowi Pola będzie miała okazję lepiej poznać miasto, odwiedzić bibliotekę, a nawet dowiedzieć, co to znaczy przyszywany dziadek.
„Skąd jest Pola?” to pouczająca opowieść o poznawaniu siebie, otwartości na innych, ale też o rozwijaniu nowych umiejętności, poszukiwaniu nowych dróg. Magdalena Zarębska po raz kolejny porusza problem wyjazdów ze względu na pracę rodziców. Wcześniej w książkach z serii o Idzie spotkaliśmy się z wyprowadzką i koniecznością przystosowania do nowych warunków. Tym razem bohaterka nie wędruje daleko i nie musi uczyć się nowego języka. Za to musi nauczyć innych akceptowania siebie.
Magdalena Zarębska po raz kolejny okazała się mistrzynią poruszania ważnych tematów: od tolerancji, przez uczenie się nowych rzeczy, po odmienne podejście do dbania o planetę. Jej mała bohaterka nie jest wolna od skrajnych emocji, ale doskonale zdaje sobie sprawę, że agresją i nienawiścią nie rozwiążą żadnego problemu, a może je jeszcze podsycić. Do tego swoja postawą zachęca kolegę do rozwijania i poszerzania zainteresowań. Spotykamy tu też mądrych dorosłych, którzy tłumaczą, pokazują zamiast karać i to przynosi dużo lepsze efekty.
Publikację dopełniają piękne ilustracje autorstwa Elżbiety Moyski. Średniej wielkości tekst, wkomponowanie w niego rysunków oraz niedługie rozdziały sprawiają, że lektura jest bardzo przyjemna dla młodych czytelników. Zdecydowanie polecam.

Każdy z nas jest inny, wyjątkowy, niepowtarzalny. Każdy ma inne talenty, inne możliwości, odmienne pomysły. Jednak nie zwracamy uwagi na te różnice. Zwykle skupiamy się na tym, co nas łączy, czego możemy nauczyć się od napotkanych osób, co zyskać. Refleksja nad odmiennością i prawem do niej pojawia się dopiero, kiedy spotykamy osobę, która ma odmienne poglądy polityczne,...