Moja reakcja po przeczytaniu? "Dlaczego to już musi być koniec?"
Niesamowicie pokochałam historię Americi i Maxona, nie przypuszczałam, że pokocham równie mocno historię ich dzieci, a jednak! Może przy "Następczyni" na początku Eadlyn strasznie mnie irytowała, ale w "Koronie" skradła moje serce. To jak dojrzała dzięki tym eliminacjom jest niesamowite, z zapatrzonej w siebie księżniczki stała się współczującą, słuchającą innych i otwarta na innych ludzi.
Cały czas w głębi duszy kibicowałam Kile'owi, a tu...
Mimo wszystko strasznie cieszę się z jej wyboru i z tego w jaki sposób to rozegrała, była gotowa poświęcić swoje szczęście dla obowiązków wobec kraju. Tym chyba najbardziej mnie urzekła. Sami kandydaci byli przecudowni, jeśli ja miałabym tylu przystojnych i niesamowicie sympatycznych chłopców na pewno nie mogłabym się zdecydować przez długie miesiące którego wybrać...
Także to co zrobiła dla rodziców, aby ci mogli spędzać ze sobą więcej czasu, wielki ukłon w stronę księżniczki.
Całą książkę bardzo przyjemnie się czytało, z resztą tak jak i poprzednie części. Podczas czytania "Korony" nie wiedzieć czemu uroniłam kilka łez. Co do Marida, od początku przeczuwałam, że zrobi to co zrobił i intuicja mnie nie zawiodła..
Z bólem rozstaję się z Americą, Maxonem, Marlee, Aspenem, Eadlyn, Kile'em i całą resztą, będzie mi brakować cyklu Rywalek, ale jestem pewna, że kiedyś do tego wrócę! :)

Moja reakcja po przeczytaniu? "Dlaczego to już musi być koniec?"
Niesamowicie pokochałam historię Americi i Maxona, nie przypuszczałam, że pokocham równie mocno historię ich dzieci, a jednak! Może przy "Następczyni" na początku Eadlyn strasznie mnie irytowała, ale w "Koronie" skradła moje serce. To jak dojrzała dzięki tym eliminacjom jest niesamowite, z zapatrzonej w siebie...