"Twoja siostra będzie dobrym gliną. Ty... ty zostaniesz kims innym. Prawdziwą sprawiedliwością."

Drugi tom losów Dextera mimo iz obfitujący w dużo bardziej przerażające zbrodnie to jest o dziwio bardziej spokojniejszy. Wszystko za sprawą sierżanta Doakesa, który po śmierci porucznik LaGuerty uwziął się na biedaka i nie odstępuje go na krok, co jego z kolei zmusza do wyciszenia Mrocznego Pasażera i skupieniu sie na odwróceniu uwagi od siebie. To wszystko zaś nie wpływa dobrze na niego samego, a nieprzewidzaine przez niego kroki pociągają inne konsekwencje, które zmienią jego życie całkowicie.

"Bądź przeklęty Doakesie. Doprowadzasz mnie do normalności."

Książka jest w moim odczuciu słabsza od poprzedniczki głownie dlatego, że nie ma az takiej adrenaliny i wartkiej akcji, ale za to otrzemujemy pełniejszy obraz psychologiczny Dextera. Byłam przekonana, że krew go fascynuje, tymczasem on się jej wręcz brzydzi. To z kolei rodzi pytanie - dlaczego więc kolekcjonuje krew swoich ofiar? Czemu pracuje jak specjalista od krwi? Jego wewnętrzne monologi przyprawiają mnie o dreszcze, bo naprawdę ciężko mi sobie wyobrazić kogoś z tak ograniczoną paletą emocji. Harry dobrze go wyszkolił, bo gdyby nie to z pewnością skończyłby po drugiej stronie jego własnego ostrza. Samo to z jaką pasją i zaciekawieniem podchodzi do innych seryjnych morderców, jak bardzo chciałby poznac motywy ich działania, metody itd. Smutne jest to jak wyklucza się z rasy ludzkiej, określając siebie w najlepszym wypadku "drapieżnikiem". No i Cody - to jest dla mnie ogromne zaskoczenie, bo jego postać w ekranizacji została zmodyfikowana i ciężko mi powiedzieć czy to plus czy minus. Cieszę się, że ta część miała szansę bardziej mnie zaskoczyć i co więcej... zaczynam inaczej wyobrażać sobie postacie niż te w serialu. Powoli książka zaczyna być odrębnym elementem, a nie dodatkiem do ekranizacji.

"Twoja siostra będzie dobrym gliną. Ty... ty zostaniesz kims innym. Prawdziwą sprawiedliwością."

Drugi tom losów Dextera mimo iz obfitujący w dużo bardziej przerażające zbrodnie to jest o dziwio bardziej spokojniejszy. Wszystko za sprawą sierżanta Doakesa, który po śmierci porucznik LaGuerty uwziął się na biedaka i nie odstępuje go na krok, co jego z kolei zmusza do...