Klara, uczennica, niezbyt zżyta z dotychczasowym światem nagle trafia do innego. A w nim okazuje się wybranką. Taką, która ma zostać królowa, bo ten obcy świat właśnie na nią czeka. No bo tak, choć później okaże się, że oczywiście jakiej przeznaczenie! Ale najpierw musi zmierzyć się z bardzo złym czarnoksiężnikiem, który chce jakichś po prostu złych rzeczy dla tamtego świata. Klara zostaje ubrana w suknię, później porwana, po czym zmieni suknię, ucieknie, znowu zostanie porwana, po czym ucieknie kolejny raz, ale już ubierze się w skóry, bo upoluje na przykład łosia, oprawi go, zrobi sobie z niego buty i odzież, częściowo zje. Podczas jednego posiłku.

Ja wiem, że to książka na poważnie i zdaję sobie sprawę z tego, że pisana przez dzieciaka, ale jak czytałem o tym łosiu, to mnie powaliło. Łoś to spora kobyła, waży kilkaset kilogramów, lekko licząc, zjedzenie sporej na raz, jak to wynika z historii, to jednakże wyczyn herkulesowy. Później nasza bohaterka znowu zostaje porwana, ucieknie i tak bez końca.
Pojęcia nie mam jak przeszły pewne realia w tej książce. Niektóre naprawdę są łatwe do ogarnięcia. Wyprawianie skór to nie jest proces, który zajmuje jeden wieczór. Nie mówiąc o krwi, z której trzeba oczyścić materiał. Nie są to specjalne tajemnice. Po prostu widać brak oczytania, a ponadto nieistniejąca redakcję, która przepuściła bezlik takich kwiatków.

Historia jest nudna. Bohaterce wszelkie umiejętności przychodzą łatwo, dostaje je na skutek szczodrobliwości Autorki, nie dlatego, że w jakikolwiek sposób na nie zapracowała. Ponadto powtarzają się stale te same sceny z ucieczkami od prześladowców i ponownymi porwaniami. Przy czym ani jedno, ani drugie nie jest jakoś skomplikowane. Aż nazbyt proste.

Logika kuleje w zasadzie na każdej stronie. Uwięzionej dziewczynie tłumaczy się, że nie będzie jej tak źle w niewoli. Z początku jest, a później wcale. Pozwala się jej swobodnie przemieszczać po wszelkich lokacjach.

Oczywiście zakocha się w najczarniejszym charakterze. Ale młodym. Dlatego on w rezultacie nie okaże się czarny, tylko skrzywdzony.

Książka realizuje dziewczyńskie fantazje, niestety, te najprostsze i i najbardziej oczywiste. Na dodatek podana jest słabo, opisy nieciekawe, dialogi wyklepane.

Kolejna z cyklu powieści jak to dzieci książki piszą.

Naprawdę rodzice nie powinni na coś takiego pozwalać. To źle rozumiana miłość. Ta pozycja zostanie. Nawet jeśli nie w księgarniach, bo do nich raczej nie trafi, to komuś i tak wpadnie w ręce. Będzie rywalizować z dziełami ułożonymi i poprawnymi, ujawniając swoja niedojrzałość. W głowę zachodzę po co robić takie przysługi dziecku, które wyraźnie pisać nie potrafi. Może się nauczy, za dziesięć lat. Ale to co wyszło, już jest i tego się nie cofnie.

Jakiś zapodziany okruch sumienia nie pozwala mi wystawić oceny tej książce, więc będzie bez gwiazdek, tylko po duszy kołacze się żal, że można kochanej osobie robić tak głupią przysługę.
Niepojęte.

Klara, uczennica, niezbyt zżyta z dotychczasowym światem nagle trafia do innego. A w nim okazuje się wybranką. Taką, która ma zostać królowa, bo ten obcy świat właśnie na nią czeka. No bo tak, choć później okaże się, że oczywiście jakiej przeznaczenie! Ale najpierw musi zmierzyć się z bardzo złym czarnoksiężnikiem, który chce jakichś po prostu złych rzeczy dla tamtego...