Świetnie się czyta - zwłaszcza w pociągu / podróży / w hotelu, a że jest krótka, to dodatkowo człowiek się nie nadźwiga, zabierając ją ze sobą w podróż.
Tak jak zawsze mówię o książkach A. Christie - cenię je nie tyle za niedającą się rozszyfrować zagadkę: kto był mordercą, ale za świetną konstrukcję postaci (świetnie zarysowane osobowości). Sama zagadka kto kogo jest dla mnie drugoplanowa. Największa przyjemność sprawia mi odkrywanie świetnych konstrukcji postaci.
W przypadku Spotkania w Bagdadzie muszę jednak przyznać, że żadna chyba książka A.Christie nie zaskoczyła mnie tak jak ta, jeśli chodzi o poszukiwanie mordercy. Odkrycie kto zabił bardzo mnie zaskoczyło, choć zazwyczaj dość łatwo się to u A. Ch daje przewidzieć. Tutaj o rzeczywistym mordercy nawet nie pomyślałam, że to on.
Wady:
Generalnie książka bardzo przyjemna, choć szkoda, że nie dłuższa. Chętnie przeczytałabym dłuższą wersję. Opowieść moim zdaniem traci na tym, że jest tak bardzo krótka.
Minusem jest jednak według mnie przede wszystkim ta śmieszna historia globalnego spisku - zarysowana dziecinnie i ze szkodą dla ciekawej fabuły. Mogła by być cała ta historia globalnego spisku nierozszyfrowana i do końca nie odkryta, a w tej mglistej niewiadomej zagadka morderstwa. Mielibyśmy ciekawe morderstwo w niejasnej otoczce. Tymczasem mamy ciekawe morderstwo w dziecinnej jakiejś globalnej teorii spisku.

Świetnie się czyta - zwłaszcza w pociągu / podróży / w hotelu, a że jest krótka, to dodatkowo człowiek się nie nadźwiga, zabierając ją ze sobą w podróż.
Tak jak zawsze mówię o książkach A. Christie - cenię je nie tyle za niedającą się rozszyfrować zagadkę: kto był mordercą, ale za świetną konstrukcję postaci (świetnie zarysowane osobowości). Sama zagadka kto kogo jest dla...