Dorota Combrzyńska-Nogala ma własny, indywidualny styl, który – jak wnioskuję z opinii czytelników – nie wszystkim musi odpowiadać. Ja jestem jej książkami zauroczona. To już moje trzecie spotkanie z twórczością pisarki i ciągle jestem pod dużym wrażeniem jej sposobu przedstawiania świata. Nie bez znaczenia jest także fakt, że w tle powieści Nogali widoczna jest moja ukochana Łódź, którą dzięki pisarce mogę odkrywać wciąż na nowo.

„Naszyjnik z Madrytu” to powieść o miłości, która się wypaliła i o innej, która przyszła zbyt późno. O zdradzie, z którą nie sposób się pogodzić. O różnych twarzach egoizmu. O ludziach, którzy „najchętniej pozabijaliby sią, gdyby nie dzieci i kara doczesna w postaci więzienia”. A tytułowy naszyjnik odgrywa w tym wszystkim niebagatelną rolę.

Autorka nie serwuje nam łatwych rozwiązań, wieńczący całość happy end też do najprostszych nie należy. Mimo, że niektóre sytuacje wydają się nieprawdopodobne, a niektóre postaci wyraźnie przejaskrawione powieść czyta się świetnie. Może z powodu buchających z każdej strony emocji. A może dlatego, że to książka z duszą…

Dorota Combrzyńska-Nogala ma własny, indywidualny styl, który – jak wnioskuję z opinii czytelników – nie wszystkim musi odpowiadać. Ja jestem jej książkami zauroczona. To już moje trzecie spotkanie z twórczością pisarki i ciągle jestem pod dużym wrażeniem jej sposobu przedstawiania świata. Nie bez znaczenia jest także fakt, że w tle powieści Nogali widoczna jest moja...