„Wydobyć z niepamięci” to powieść, którą Autor określa w krótki sposób: Stop! Kumulacja nadzwyczajna uczuć, wrażeń i wydarzeń!

Książka skierowana do tych, którzy mięli szczęście kiedyś kochać innego człowieka. Może stracili tę osobę, a może zwyczajnie zapomnieli o niej w natłoku spraw codziennych. To chwilowy powrót do czasów naszego szkolnego mundurka, kiedy chłopcy nosili jeszcze w tornistrze generalskie lampasy czy też buławy marszałkowskie, a dziewczęta za wszelką cenę chciały być tak piękne jak Brigitte Bardot czy Claudia Cardinale. Autor zaprasza nas do spaceru po młodzieńczych miłostkach każdego z nas, większych czy też malutkich, spełnionych w latach następnych czy też na zawsze odstawionych do sfery pożółkłych wspomnień. Każdemu chyba z nas coś pozostało w pamięci z tamtych pierwszych wzruszeń, zauroczeń płcią przeciwną, wspomnienie dziewczęcego warkocza koleżanki z sąsiedztwa, czyjeś cudowne oczy i głos niczym u Franka Sinatry. Teraz, kiedy być może już daleko jesteśmy od czasów tej szalonej młodości, można chociaż popatrzeć do tyłu, za siebie, odkurzyć fotografie i listy z dawnych lat, wspomnieć dobre czasy, bo te złe pamięć sama odrzuciła…! Jaki piękny i kolorowy, jakże pachnący był wtedy świat, kiedy wszelkie przeszkody pokonywało się bez zastanowienia, przecież to było dla niej, dla niego, tak miało wyglądać nasze życie!