Pierwsza moja myśl? Za mało postapo w ksiązce postapo. Nie znaczy to, że powieść jest słaba, o nie.

Cała historia w jaki sposób powstała tytułowa Ziemia Niczyja jest wysoce wiarygodna i szczegółowo napisana. Zasady panujące na tym skrawku Ziemi napawają grozą jak i każą zastanowić się, po prostu, nad ludźmi. Siergiejew, nasz bohater, twardy człowiek o bardzo bogatej historii.

I właśnie przez tę historię, a właściwie retrospekcje życia bohatera, napisałem na początku o małej zawartości postapo. Po prostu dużo więcej przeczytamy o przeszłości bohatera i jego karierze przed tym, co uczyniło tereny Ukrainy takimi nieprzystępnymi.
Faktem jest, że ta część całej powieści to wspaniała afera o rozgrywkach politycznych, machinacjach wojskowych i akcjach tajnych służb. Doprawione to wszystko romansem, wieloma nawiązaniami do rosyjskiej kultury, odniesieniami do realnego świata i świetnymi cytatami. Czytało mi się świetnie.

Główną osią powinna być cała zawierucha na zgliszczach dawnego porządku (przynajmniej tego kawałka świata, który został dotknięty tymi "nieprzyjemnościami"). Odniosłem wrażenie, że była na równi albo nawet odrobinę za częścią retrospektywną.
Pierwsze kilkanaście stron sprawiło, że niemiłosiernie zapaliłem się do czytania. Samotny wilk w zdruzgotanym świecie, MEGA!
Mimo, że nieco schowane to fragmenty postapo stoją na najwyższym poziomie. Klimat zaszczucia i beznadziei 10/10. A już walka na samym końcu to płacz nad przemianami społecznymi na zniszczonym porządkiem tamtejszego świata.

No właśnie, to dlaczego "tylko" ocena dobra? No tak, książka jest solidna, dobrze napisana, klimat postapo ciężki jak ołowiane kule a sceny retrospektywne miodne i ciekawe.
Tylko, że nigdzie mnie one nie zaprowadziły. Nawet nie dotarły do kulminacyjnego kataklizmu, który stworzył ten nowy "wspaniały " świat a przynajmniej jego cześć na wschodzie Europy. Poznałem świetną historię bohatera ale odniosłem wrażenie, że jest to opowieść na osobny tom a chciałbym dostać więcej tego "tu i teraz" w tym tomie.

Jednak polecam, kawałek niezłego postapo z ciekawymi motywami zagrywek politycznych.

OSOBNE WYRÓŻNIENIE dla pani Ewy Białołęckiej za brawurowe tłumaczenie z rosyjskiego. Świetnie została zachowana charakterystyczna, wschodnia maniera składania wypowiedzi ale na tyle dostosowana do polskiego czytelnika aby czytało się przyjemnie i jednym tchem.

Pierwsza moja myśl? Za mało postapo w ksiązce postapo. Nie znaczy to, że powieść jest słaba, o nie.

Cała historia w jaki sposób powstała tytułowa Ziemia Niczyja jest wysoce wiarygodna i szczegółowo napisana. Zasady panujące na tym skrawku Ziemi napawają grozą jak i każą zastanowić się, po prostu, nad ludźmi. Siergiejew, nasz bohater, twardy człowiek o bardzo bogatej...