Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Druga część, prawdopodobnie nie ostatnia nadal jest książką o intrygach politycznych z zoną (w tym wypadku post apokaliptycznymi wstawkami) w tle. To nie jest powieść pasująca do fabrycznej zony. Nie każde postapo napisane przez obywatela zza wschodniej granicy nadaje się, by dodać je do konkretnego nurtu. Zima w tej lekturze zagościła jakby przypadkiem na kilkunastu stronach. Dzieła Waletowa doo niebieskiej serii po prostu nie pasują. Natomiast książka sama w sobie nie jest zła, co więcej dla osób zakochanych w politycznych intrygach z terroryzmem i handlu bronią w roli głównej będzie wręcz bardzo dobra. Jednak nie każdego interesują metafory i odniesienia do ukraińskiej i rosyjskiej sceny politycznej w fikcyjnej opowieści o agentach, bandziorach i innych politykach. Oczekiwałem opowieści o zonie, motywach związanych z postapo a dostałem coś kompletnie innego. Trzeci tom to kwestia czasu, ta historia nie jest skończona, jednak pewne wątki powinny nie powinny się w ogóle pojawić. Być może motyw zabójczych dzieci będzie rozwinięty później i nabierze większego sensu, jednak do tego momentu wprowadzanie tego typu fantastyki do stworzonego świata nie pasuje. Pomieszanie z poplątaniem, jakby koncepcja autora zmieniła się w środku pracy. Tak dla zony, nie dla polityki!