To nie jest literacki majstersztyk. Trochę jeszcze tej książce brakuje. Styl autorki nie jest jeszcze idealny, chociaż gładko posługuje się zarówno narracją pierwszo-, jak i trzecioosobową. Książkę początkowo czyta się ciężko, dopiero z rozwojem akcji jest coraz lżej.

Zdecydowanie książce brakuje opisów w niektórych miejscach. Nie jest bowiem tak, że nie ma ich wcale. Odnoszę jednak wrażenie, że sam obraz śledztwa został trochę ukryty. Czyżby autorka bała się zbrodni, o których pisała? Może uważała, że nie trzeba im poświęcać aż tyle uwagi?

Dlaczego unikam powiedzenia, że to genialny kryminał? Czegoś jeszcze mu brakuje. Może historia była za mało wielowątkowa? Może język jeszcze nieidealny? Za mało szczegółów, czy odniesień do rzeczywistości? Jednak to nie ma znaczenia.

Dostałam do ręki książkę, po której nie spodziewałam się niczego. Zaskoczyła mnie jednak ciekawą fabułą, intrygującymi kreacjami bohaterów, sprawnym wpleceniem wątku historycznego i brakiem błędów. Autorka się nie myli. Nie gubi w chronologii.

Czy jest możliwe, że się mylę? Może tak bardzo chciałam żeby ta książka była dobra, że w to uwierzyłam? Nie wiem. Podobno o gustach się nie dyskutuje. Ja widzę przed sobą dobry kryminał, którego autorka zdecydowanie rokuje na przyszłość. To chyba tyle. Mnie osobiście to wystarczy, by sięgnąć po kolejną książkę jej autorstwa.

Jeśli sięgniecie po Nieukaranych Kamili Denis, nie oczekujcie arcydzieła literackiego. Niczego z góry nie zakładajcie. Dajcie tej książce szansę, a zdecydowanie wciągnie Was sprawa garbarza...

Reszta recenzji: http://www.recenzjezpazurem.pl/2015/12/przedpremierowo-kamila-denis-nieukarani.html

To nie jest literacki majstersztyk. Trochę jeszcze tej książce brakuje. Styl autorki nie jest jeszcze idealny, chociaż gładko posługuje się zarówno narracją pierwszo-, jak i trzecioosobową. Książkę początkowo czyta się ciężko, dopiero z rozwojem akcji jest coraz lżej.

Zdecydowanie książce brakuje opisów w niektórych miejscach. Nie jest bowiem tak, że nie ma ich wcale....