Amisze zawsze mnie nieco fascynowali. Do dziś pamiętam film z Kirstie Alley, tytuł chyba brzmiał „Na dobre i złe” (szczerze polecam) w dość humorystyczny sposób przedstawiał życie tej grupy społecznej. Dla większości z nas jak mniemam wiara jest częścią życia i od nas zależy jak wielką. Dla amiszów wiara jest całym życiem. Jak dobrze wiemy, nie korzystają oni z dóbr XXI wieku, przez co stają się tak bardzo odmienni. Ich wiara jest ugruntowana przekazywana z pokolenia na pokolenie, nie dziwi zatem fakt chęci zatuszowania śmierci nieślubnego dziecka. Główna podejrzana o zamordowanie noworodka jest domniemana matka Katie. Z całą zapalczywością twierdzi, że nie urodziła żadnego dziecka, chociaż opinie biegłych lekarzy są całkowicie inne. Jednak czym dla amiszów jest medycyna, wobec danego słowa?

Zagłębiając się w lekturze, cały czas zastanawiałam się, czy to Katie zwariowała, czy badania nie były poprawne. Wkrótce jednak za sprawą retrospekcji dowiadujemy się, że dziewczyna nie prowadziła religijnego stylu życia 24 godziny, siedem dni w tygodniu. Wydaje się to dla mnie nieco surrealistyczne. Dziewczyna mogąca skosztować wolności i swobody, staje przed wyborem i z całą ufnością i pewnością wciąż i wciąż wybiera skromne, religijne życie.

Niewątpliwie ważnym wątkiem dla rozwoju akcji jest adwokatka Ellie, która w dosyć zawiły sposób trafia na farmę i staję się prawnikiem a także „ochroniarzem” dziewczyny 24h/dobę. Poznając jej historię, odczuwam głęboki smutek. Kobieta wykształcona, ładna w wieku 39 lat wciąż nie ustatkowana, poszukująca samej siebie. Chcąca założyć rodzinę, jednak doskonale zdająca sobie sprawę, że czas prześlizguje się jej między palcami.
Wzruszyła mnie jej walka o dziewcznęy, a także to, że potrafiła się z nią zaprzyjaźnić, pomimo takich a nie innych okoliczności.
Książki Picoult uświadamiają mi, jak wielokulturowa jest Ameryka i jak bardzo tym różni się od Polski, która chcąc czy nie jest zdominowana przez katolicyzm. Nie mam zielonego pojęcia skąd autorka czerpie tyle informacji o życiu tak wielu warstw społecznych, jedno trzeba jej przyznać, robi to znakomicie.

Amisze zawsze mnie nieco fascynowali. Do dziś pamiętam film z Kirstie Alley, tytuł chyba brzmiał „Na dobre i złe” (szczerze polecam) w dość humorystyczny sposób przedstawiał życie tej grupy społecznej. Dla większości z nas jak mniemam wiara jest częścią życia i od nas zależy jak wielką. Dla amiszów wiara jest całym życiem. Jak dobrze wiemy, nie korzystają oni z dóbr XXI...