Ta książka to nie najlepszy wybór na dwudniowe opalenie się nad Świdrem. Zdecydowanie nie najlepszy. Mroczna, przerażająca, duszna. Przepełniona zapachem dymu papierosowego i piwa, strachu ofiary mieszającego się z podnieceniem oprawców, potu i ekskrementów połączonych z ziemią- tak jak przerobiona na schron piwnica, w której odbywa się większość akcji. Miało być tak miło, wyszło jak zawsze. Beztrosko zapowiadające się wakacje płynnie przechodzą w niekończący się koszmar. Momentami jest tak drastycznie i bestialsko, że sam narrator (obserwator- uczestnik wydarzeń) rezygnuje z opisu. Kilka razy miałem ochotę wyrzucić „Dziewczynę z sąsiedztwa” w cholerę lub ominąć kilka stron tekstu i zająć się czymś przyjemniejszym korzystając ze sprzyjających okoliczności przyrody. Oczywiście nasuwa się po jej przeczytaniu termin „gore”, ale nie bierzcie tego za złą monetę. Nie o rozlaną krew, zadane cierpienie i przewalające się po podłodze wnętrzności tu chodzi. Tu chodzi o coś znacznie i więcej niż znacznie więcej. Jedna z bardziej książek, które przeczytałem ostatnio,też z tych których się na zapomina. Jack Ketchum, I love you!

Ta książka to nie najlepszy wybór na dwudniowe opalenie się nad Świdrem. Zdecydowanie nie najlepszy. Mroczna, przerażająca, duszna. Przepełniona zapachem dymu papierosowego i piwa, strachu ofiary mieszającego się z podnieceniem oprawców, potu i ekskrementów połączonych z ziemią- tak jak przerobiona na schron piwnica, w której odbywa się większość akcji. Miało być tak miło,...