Nie mam szczęścia do książek, których akcja rozgrywa się w miejscach gdzie temperatura spada do kilkudziesięciu stopni poniżej zera. Wcześniej „Lód” Jacka Dukaja tak i teraz „Terror” Dana Simmonsa nie wprawił mnie w zachwyt. Do przeczytania tej książki skłoniły mnie pochlebne recenzje i wysokie noty ( podobnie było w przypadku polskiego autora). I teraz już wiem, że nie mam gustu i całkowicie nie znam się na literaturze. Miał być ciężki, klaustrofobiczny klimat. Elementy horroru. Miało być zimno od samego czytania…. Ja brnąłem przez kolejne strony tak samo ciężko jak bohaterowie przez lodowy pak. Owszem, książka ma momenty, które rozbudzają naszą nadzieję, że oto rozpoczyna się coś na co czekamy od początku przygody z tą pozycją. Jednak autor w dość drastyczny sposób gasi nasze nadzieje, odkrywa przed nami wszystkie karty i zakończenia idzie się domyślić prawie na samym początku… Pomyliłem się tylko co do bohatera. Może gdyby historię trochę skrócić. Podejść trochę inaczej do potwora z lodu i tajemniczej eskimoski? Sam nie wiem. Koniec końców nie jestem strasznie rozczarowany. Po prostu szkoda zmarnowanego potencjału.

Nie mam szczęścia do książek, których akcja rozgrywa się w miejscach gdzie temperatura spada do kilkudziesięciu stopni poniżej zera. Wcześniej „Lód” Jacka Dukaja tak i teraz „Terror” Dana Simmonsa nie wprawił mnie w zachwyt. Do przeczytania tej książki skłoniły mnie pochlebne recenzje i wysokie noty ( podobnie było w przypadku polskiego autora). I teraz już wiem, że nie...