Od jakiegoś czasu doskwierał mi fakt, że mimo iż niedawno w niewielkich odstępach czasu ukazały się trzy zbiory baśni japońskich ("Bezpowrotna góra", "Baśnie japońskie" R. Tylera i "Ryżowe ciasteczko"), żaden z nich nie przedstawiał faktycznie najpopularniejszych baśni japońskich (Bezpowrotna góra to właściwie autorska wariacja na temat). Tutaj zebrane zostały wszystkie baśnie, których mi dotąd brakowało - Kintaro, Momotaro, Kaguya-hime, Urashima-taro itd. Niektóre z nich ukazały się już wcześniej, w baaardzo starej książeczce - "Czarodziejski imbryczek" (ktoś pamięta?), tu jednak są rozwinięte. W "Czarodziejskim imbryczku" każda z baśni zajmowała jakieś 2 strony i stanowiła właściwie streszczenie, pisane uproszczonym językiem, skierowanym do dzieci i albo były ocenzurowane, albo (jeśli istnieje więcej wersji tej samej historii) przytaczano wersję najłagodniejszą. W "Baśniach japońskich" niejedna historia jest dość brutalna, dlatego odradzałabym lekturę dzieciom (nawet opis na okładce raczej sugeruje, że lektura skierowana jest dla dorosłych). Co poza tym? Kolejnym niewątpliwym plusem jest okładka - aksamitna w dotyku, efektownie wykończona. Minus? No, może to nie minus, ale warto zaznaczyć, że w zbiorze znalazły się dwie baśnie chińskie. Wolałabym, żeby w ich miejsce znalazły się jednak baśnie czysto japońskie, nawet jeśli te chińskie też są w Japonii opowiadane (o czym świadczy japońskie czytanie imion postaci w tych baśniach).

Od jakiegoś czasu doskwierał mi fakt, że mimo iż niedawno w niewielkich odstępach czasu ukazały się trzy zbiory baśni japońskich ("Bezpowrotna góra", "Baśnie japońskie" R. Tylera i "Ryżowe ciasteczko"), żaden z nich nie przedstawiał faktycznie najpopularniejszych baśni japońskich (Bezpowrotna góra to właściwie autorska wariacja na temat). Tutaj zebrane zostały wszystkie...