Historia jest dość przerysowana, mamy tu ducha, który pragnie sprawiedliwości oraz dwójkę nastolatków, którzy na własną rękę rozwiązują tajemnicę morderstwa.
Ale czyta się bardzo przyjemnie, autorka wykorzystała właściwie wszystkie pojawiające się w narracji uwagi, nie ma tam praktycznie żadnego zbędnego elementu.
Kolejnym plusem są postaci. Już dawno nie miałam styczności z tak świetnymi projektami charakterów, są oni starannie dopracowani, mają przeszłość i oczekują przyszłości, co widać, nawet jeśli narracja oscyluje wokół Noi.
Poza tym wpisy z pamiętnika Elizy na początkach rozdziału - cudo, bo nawet jeśli stanowią integralną część historii, to są dowodem, że nie trzeba wygrzebywać sentencji innych pisarzy, by dobrać cytat do rozdziału.
Jedyny minus z powodu seansów spirytystycznych. Może nie tego, że w ogóle są, a tego, że duchy, których spokój został naruszony, robią się mściwe, a Gilbert, skoro z niego taki znawca rzeczy nadnaturalnych, powinien o tym wiedzieć. Co z tego Whisper za nawiedzony dom, skoro nawet krzesła samoistnie nie suwały się po podłodze?
Ale i tak przyjemnie się czytało.

Historia jest dość przerysowana, mamy tu ducha, który pragnie sprawiedliwości oraz dwójkę nastolatków, którzy na własną rękę rozwiązują tajemnicę morderstwa.
Ale czyta się bardzo przyjemnie, autorka wykorzystała właściwie wszystkie pojawiające się w narracji uwagi, nie ma tam praktycznie żadnego zbędnego elementu.
Kolejnym plusem są postaci. Już dawno nie miałam styczności...