Kto by tam chciał czytać opowiadania grozy jakiegoś XIX-wiecznego pijaka? Przecież jest King, Masterton, Barker... Po co się cofać? W tym wypadku cofnąć się należy, właściwie nawet trzeba, bo ten dwutomowy zbiór opowiadań jest po prostu mistrzowski.

Nie jest to tylko propozycja dla fanów Lovecrafta. Jestem zdania, że język Poe'ego jest zdecydowanie bardziej plastyczny, elastyczny i...nowoczesny, niż opowieści mistrza z Providence. Być może jest to wynik genialnego tłumaczenia pana Stanisława Wyrzykowskiego, nie wiem... Zupełnie bezdyskusyjna jest natomiast jakość tych opowiadań. Wystarczy dosłownie parę słów, jedno zdanie, by atmosfera danej chwili, drobnego wydarzenia, oblepiła mózg czytelnika niczym gęsta pajęczyna z najbardziej zatęchłej i paskudnej piwnicy jaką można sobie wyobrazić.

Zaskakująca pomysłowość, mistrzostwo w oddawaniu opisów sennych koszmarów, które dzięki talentowi Poe'go wydają się aż zbyt rzeczywiste, wręcz na wyciągnięcie ręki. To są chyba największe atuty jego nadal zadziwiająco świeżej twórczości. Polecam ten zbiór opowiadań wszystkim, nie tylko fanom powieści grozy/horroru, nie powinniście się zawieść.

Kto by tam chciał czytać opowiadania grozy jakiegoś XIX-wiecznego pijaka? Przecież jest King, Masterton, Barker... Po co się cofać? W tym wypadku cofnąć się należy, właściwie nawet trzeba, bo ten dwutomowy zbiór opowiadań jest po prostu mistrzowski.

Nie jest to tylko propozycja dla fanów Lovecrafta. Jestem zdania, że język Poe'ego jest zdecydowanie bardziej plastyczny,...