Najbardziej wartościowa książka, jaką przeczytałam w ostatnim czasie. Z tego względu, że tło tych wydarzeń jest jak najbardziej realistyczne.
Rzecz dzieje się w latach, bodajże, pięćdziesiątych na terenie byłego ZSRR, więc łatwo sobie wyobrazić, jakie realia tam panowały. Kryminał umieszczony w takim miejscu i takim czasie jest specyficzny, bo bohater, rozwiązujący zagadkę, ma bardzo utrodnione zadanie.
Intryga jest bardzo ładna, swoją drogą. Bieg wydarzeń zaskakuje, i chociaż momentami mam wrażenie, że fabuła jest nieco naciągana, a zakończenie mnie nie usatysfakcjonowało (a to niespodzianka, już dawno zauważyłam, że książka dla mnie jest doskonała tylko wtedy, jak wszyscy główni bohaterowie umrą), jestem pod ogromnym wrażeniem.
Poza tym, to mnie dotknęło. No wiecie, uczyłam się na historii i ogólnie to wiem, że za Stalina w ZSRR było tragicznie, słyszałam, ile ludzi wtedy umarło i jakie generalnie były warunki życia, ale to była tylko statystyka. Smutne, ale takie jest życie. A teraz? Jestem wstrząśnięta. Już od samego początku: ludzie żują ziemię, licząc na to, że tam będą mrówki albo jakieś robacze jaja. Kobieta z głodu gotuje skórzane buty i je zjada. A to dopiero początek był. Fakt, że ludzie, których dotyka nieszczęście, mimo, że fikcyjni, są obdarzeni imieniem, nazwiskiem, rodziną i kawałkiem chociażby historii sprawia, że identyfikuję się z nimi. I współczuję.
Serio, chyba zacznę doceniać, że mam takie życie, jakie mam. .___.

Najbardziej wartościowa książka, jaką przeczytałam w ostatnim czasie. Z tego względu, że tło tych wydarzeń jest jak najbardziej realistyczne.
Rzecz dzieje się w latach, bodajże, pięćdziesiątych na terenie byłego ZSRR, więc łatwo sobie wyobrazić, jakie realia tam panowały. Kryminał umieszczony w takim miejscu i takim czasie jest specyficzny, bo bohater, rozwiązujący zagadkę,...