Ostatnio obiecałam sobie, że przez pewien czas nie będę sięgać po literaturę obyczajową. Nie jest to gatunek, w którym czuję się najlepiej. Kryminały, fantastyka… To jest mój konik. Tajemnice, zagadki, fantastyczne zwierzęta i wiele innych rzeczy, które sprawiają, że chcę pozostać w świecie stworzonym przez autora. Natomiast, kiedy sięgam po romanse lub obyczajówki, czasami mam wrażenie, że ukazują nam idealnych ludzi żyjących w doskonałej utopi. Już kilkakrotnie się na nich sparzyłam. W każdym razie, do sięgnięcia po kolejną powieść z tej półki, zachęciło mnie jedno słowo: „kuchnia”. Tak! Jestem smakoszem! Do tego uwielbiam poszukiwać nowych kulinarnych doznań, tak samo, jak główna bohaterka „Tymczasowej żony”.

Powieść przedstawia prawdziwe przygody kulinarne Jennifer Klinec – autorki, która jest również główną bohaterką powieści.

Jennifer zmęczona pracą w wielkiej korporacji i codzienną monotonią życia, wyjeżdża do Iranu w poszukiwaniu nowych kulinarnych doznań. Tam poznaje Vahida – młodego, pełnego pasji mężczyznę, u którego ma pobierać nauki gotowania. W stosunku do Jennifer jest on oziębły, stwarza niemiły dystans pomiędzy nimi. Niezrażona tym bohaterka, dalej kontynuuje swoje kształcenie, a przy okazji zaczyna coraz swobodniej czuć się w jego domu. Z czasem ich znajomość zaczyna nabierać rumieńców. Jednak znajdują się w kraju, gdzie działają sądy i policja religijna a wszelkie odstępstwa od przyjętych obyczajów są surowo karane. Mimo tego miłość rządzi się swoimi prawami i nie da się tak po prostu od niej uciec.

Książka pełna jest ciekawych i smakowitych potraw, które opisane są w wyjątkowy sposób. Czasami miałam ochotę sama ich spróbować i zazdrościłam autorce, że miała przyjemność przebywać w kraju pełnym aromatów, kolorów i cudownych smaków kuchni irańskiej. Niemal czułam na podniebieniu przyprawy, których nie sposób pomylić z innymi. Sama uwielbiam gotować, a dzięki tej powieści poznałam zupełnie inne oblicze gastronomii. To bardzo zachęca to podróżowania w takie rejony świata i zdobywania nowych doświadczeń związanych z sztuką przyrządzania potraw w oparciu o fachową wiedzę kulinarną.

Inną sprawą, jest kultura panująca w Iranie. Autorka przekonała się na własnej skórze, jak niebezpieczna może okazać się „zakazana” miłość. W „Tymczasowej żonie” spotykają się zupełnie dwa odrębne światy i światopoglądy. To, co u nas w Europie jest normalne i codziennie, jak choćby trzymanie się za ręce, czy publiczne okazywanie uczuć, w tamtych regionach jest absolutnie niedozwolone. Dla Jennifer, która jest kobietą samodzielną, wykształconą i doświadczoną pod wieloma względami, zagadką staje się uczucie, które zrodziło się pomiędzy nią a ukochanym. Czytamy o ukradkowych spojrzeniach, przekazywaniu sobie delikatnych gestów, nawet fizycznym kontakcie. Ale dla Vahida, kobieta nadal pozostaje kimś niedostępnym, nawet jeżeli przyznaje, że jest dla niego wyjątkowa. Zagmatwane, ale właśnie taka panuje tam kultura i przekonania religijne.

„Tymczasowa żona” to kulinarna podróż po świecie pełnym barw i kolorów, ale posiadająca również ciemną stronę. Powieść jest napisana lekkim i wciągającym językiem, która traktuje o zwyczajach miejscowych, oraz zakorzenionych wartościach i przekonaniach typowych dla ich kultury. Warto sięgnąć po książkę chociażby dla samych przepisów, które mogą urozmaicić waszą kuchnie o całkiem nowe doznania smakowe.

Ostatnio obiecałam sobie, że przez pewien czas nie będę sięgać po literaturę obyczajową. Nie jest to gatunek, w którym czuję się najlepiej. Kryminały, fantastyka… To jest mój konik. Tajemnice, zagadki, fantastyczne zwierzęta i wiele innych rzeczy, które sprawiają, że chcę pozostać w świecie stworzonym przez autora. Natomiast, kiedy sięgam po romanse lub obyczajówki, czasami...